Safnaðarblaðið Geisli - 01.06.1960, Blaðsíða 4

/r/~~
( ($3
'"'x\
0-
og litla stúlkan. Þoir, svo að segja, floygja frá ser cLög-
unun, eins 03 þcir ættu alvog víst að fá þá aftur úr djúpi
tínans. En svo, þegar þcin verður það ljóst, að konið er að
síðustu dögunun, er eins og þeir vakni til neðvitundar un
verðnæti eyddu daganna. Þá biðja þeir: "Gefðu nér dagana
nína aftur". Þeir eru sannarlega nargir, sen oska þess heitt
03 innilega, að þoir nættu aftur eignast eydda daga, svo að
þein auðnaðist að nota þá öðruvísi en þcir gerðu.
Sálnaskáldið forna biður: "Kenn oss að telja daga vora,
að vér negun öðlast viturt hjarta". Þannig biður sá, sen hex-
ir konið auga á raunverulogt verðnæti daganna. Menn geta auð-
vitað notað dagana skynsamlega til þess að afla sér lífs-
viðurværis, en einn dagurinn getur liðið svo af öðrun, að
ncnn sinn.i ekki á þein un andloga velferð sína. En það eru
nistökin nostu. Að sjálfsögðu er það knýjandi nauösyn að
nota dagana til starfa og öflunar lífsviðurværis. En þar neð
er dögunun ekki ráðstafað til fullnustu, þegar lítið eða
jafnvel ekkert er sinnt un andlegu hliðina. Sál nannsins or
þo sannarlega þess virði, að henni sé eitthvað af ævistarf-
inu helgað. Og þeir eru einnitt nargir, son helga sál sinni
hluta af dögun þein, sen Guð hefir gefið þein, saínhliða því
að þeir vinna störf sín í þágu ytri velfarnaðar. Slíkir nonn
voita oft öðrim leiðsögu í því, hvernig ævidögunun sé best
varið, sér og öðrujT til blessunar. Það er gott að vera í
návist slíkra nanna. "Géður naður ber gott fran xír géðun
sjéði hjarta síns", segir Jesús Kristur. Það eru nennirn-
ir, sen vér segjun, að hafi gott hjartalag. Þeir, sen nota
ævidaga sína sankvænt vilja Guðs, gefa alltaf öðrun nönnun
gott fordæni, sen göfgar og gleður. Það er eins og kær-
loikur, sakleysi, sannleikur og lxfsgleði æskunnar sé æ-
txð í för neð slíkun nönnun.
áfram líða ævidagarnir. Vér negnun eigi að stöðva
rás þeirra. En oss er gofið tækifæri til þoss að hagnýta
þá þannig, að þeir verði oss og öðrum til blessunar. Til
þess hjálpi oss Guð.