Neisti - 19.10.1949, Page 5

í
N E I S T I
5
Ræða Gunnars Vagnssonar
síðar tekin, að falla frá þv'í al-
Framhald af 4. síðu
kalla það svo, sem óg afhenti hon-
um kvöldið sem ég fór og áður er
getið. Auk þess var bæjargjald-
kerinn allra manna kunnugastur
því verkefni sem fyrir nefndinni
lá, að því leyti, sem að fjánhagn-
um sneri, og þar að auki var verk-
efni 4ra manna nefndarinnar það
margþætt, að auðvelt hefði verið
fyrir nefndina að snúa sér að öðr-
um þáttum þess en þeim f járhags-
lega, ef hún hefði endilega þurft
að hafa mig viðstaddan, og án
þess þó að tapa nokkrum t'íma í
heild. Það er einnig rangt, sem
segir í Siglfirðingi þann 6. okt.,
að 4ra manna nefndin hafi átt að
vinna störf sín undir forystu
rninni. Hún kaus sér sérstakan
formann og sérstakan varafor-
mann. Undir forystu formannsins
átti hún að vinna, og sá formaður
var Pétur Björnsson. Eg gat þess
á þeim fundi, þegar formaðurinn
var kosinn, að ég myndi telja mér
skylt að sitja fundi nefndarinnar,
þegar hún óskaði, en engin ákveð-
in krafa eða ósk var þó um það
fram borin, að óg skyldi sitja alla
fundi hennar. Einnig þetta eru
því haldlaus rök.
Þá er mér 'i Siglfirðingi hinn 11.
okt. borið á brýn, að ég hafi stofn-
að til útgjalda í trássi við alls-
herjarnefnd, og vitnað í því sam-
bandi til ákveðinna framkvæmda
við sundlaugina. Eg vil einmitt
nota þetta tækifæri til að skýra
fyrir yður, áheyrendur góðir, þau
atvik, sem hér liggja til, vegna
þess sérstaklega, að mér er kunn-
ugt um að þetta atriði hefur all-
mikið verið notað í áróðursskyni
gegn mér.
Það var hinn 30. júní, ekki 30.
júlí eins og Siglfirðingur segir,
sem bæjarstjóm samþykkti, að
ekki skyldi að sinni byggt yfir
sundlaugina, heldur lögð áherzla
á innréttingu hennar og að hún
yrði sem fyrst tekin í notkun.
Samt'imis var engin samþykkt um
það gerð, að horfið skyldi frá því
yfirleitt að yfinbyggja laugina síð-
armeir. Var því að sjálfsögðu verk
inu einbeint að þv'i að ganga frá
þrónni, ganga frá hreinsunar- og
hitunartækjum, og innrétta neðri
hæð. I ágústmánuði seint fór alls-
herjarnefnd út að sundlaug og
'kynnti sér verkið. Var þar um það
talað að byggja skjólveggi norðan
og austan laugarinnar. Taldi ég,
og studdist þar við álit bæjarverk-
fræðings, byggingarmeistara
Sveins Ásmundssonar, sem fram-
kvæmir verkið og formanns í-
þróttamálanefndar, að allra hluta
vegna væri eðlilegast að byggja
veggina að austan og norðan eins
og þeir yrðu á lauginni yfirbyggðri
ef til kæmi. Það væri að vísu auka-
kostnaður, ef sú ákvörðun yrði
gerlega að yfirbyggja laugina,
svo sem þó er gert ráð fyrir og
teikningar miðaðar við, en ennþá
meiri yrði aukakostnaðurinn við
það að byggja bráðabirgðaskjól-
veggi, ef þeir ættu að verða að
nokkru gagni, sem svo þyrfti að
rífa, ef samþykikt yrði að halda
áfram að byggja yfir laugina, og
skjólveggirnir yrðu við það ónýtir
af því þeir væru ekki í því formi,
sem teikningar sýndu. Eg taldi,
auk þess alveg víst, að umtal bæj-
arfulltrúanna um að byggja skjól-
veggi að norðan og austan þýddi
það, • að iþeir ætluðust til að þeir
yrðu í samræmi við fyrirliggjandi
teikningu af lauginni, annars
hefðu þeir orðað ákveðnar 'í hverju
formi þeir vildu hafa þá, en efck-
ert var um þetta bókað, aðeins
um það rætt út við laug. Að ég
færi á bak við bæjarstjórnina í
þessu efni er algjörlega tilhæfu-
laust og mesti misskilningur, eins
og nú hefur verið frá skýrt. Eg
hef á engan hátt leyft mér að
hafa samþykktir bæjarstjórnar
að engu, hvorki fyrr né síðar, og
það er í fyllsta máta óheiðarlegt
að bera mér það á brýn. Vænti
ég að það verði talið sannað, af
þv'í sem ég nú hef sagt um þetta
ákveðna atriði, og ef ekkert ann-
að dæmi er til hentara til sönnunar
þeirri fullyrðingu að ég hafi van-
virt eða sniðgengið samþykktir
bæjarstjómarinnar, þá tel ég að
Siglfirðingur hafi gefizt upp við
að sanna þessa illkvittnislegu get-
sök sína.
Siglfirðingur getur þess og, sem
dæmis um að ég hafi brotið af
mér gagnvart allsherjarnefnd, að
ég hafi lofað rafveitunefnd því,
gegn vitund allsherjarnefnd-
arinnar, að láta bæjarsjóð borga
aðgerð þá, sem nauðsynlegust er
talin af öllu nauðsynlegu af þv'i
sem ógert er við Skeiðfossvirkj-
unina, sem sé því, að hylja þrýsti-
vatnspípuna.
Það er rétt, að ég hafði og hef
það áht á nauðsyn þessa verks,
að það ætti að ganga fyrir öllu
öðru, og að ég hafði þá sikoðun,
að ef unnt væri að vinna verkið
með jarðýtu bæjarins, myndi
kostnaðurinn af því ekki verða
meiri en svo, að það væri fjár-
hagslega mögulegt að ráða fram
úr þvi, og borga með því nokkuð
af skuld bæjarins við rafveituna.
Enda er nú komið á daginn, sem
betur fer, að venkinu er að verða
lokið, og að jarðýtan, ásamt vél-
skóflu B.S.S. unnu það á miklu
skemmri tíma en ráð var fyrir
gert og mun kostnaðurinn við
framkvæmd verksins, sem betur
fer, verða aðeins helmingur af því,
sem upphaflega var gert ráð fyrir,
sem voru 50.000 krónur. Þar af
er þó þáttur jarðýtu bæjarins
reiknaður fullu verði, en kemur
að sjálfsögðu ekki til greiðslu
nema sjálfur reksturskostnaður-
inn og kaup þess, sem stjórnar
henni. Eg er þess fullviss, að alls-
herjarnefndin myndi hafa sam-
þykkt þá tillögu mína á miðju
sumri, að bærinn borgaði verk
þetta, ef ég hefði þá lagt það
formlega til, og ef ég hefði getað
gert það sannanlegt, að kostnaður-
inn yrði ekki meiri en raun ber
vitni nú, ekki s'izt ef nefndarmenn
hefðu gert sér fyllilega ljóst,
hvert nauðsynjaverk var þarna á
ferðum, en ég hef ástæðu til að
ætla að á hafi skort í því efni
a.m.k. um suma þeirra.
Svo langt er gengið 1 tilraun-
unum til að sanna, að ég hafi far-
ið á bak við bæjarstjórn, að bent
-er á flutning háspennustrengsins
við Hvanneyrarbraut. Ekiki er nú
góðra kosta völ, þegar ekki eru
til önnur vopn bitbetri. Fyrsta
skilyrðið til að hægt sé að verða
við réttmætum óskum ibúa í verka
mannabústöðunum við Hvanneyr-
arbraut um breikkun og lagfær-
ingu á þeirri götu á móts við þau
hús utan Hvanneyrarár, er það
að fjarlægja háspennustreng, sem
þar er í vesturkanti götunnar.
Bæjarverkstjóri tjáði mér eitt
sinn, rétt fyrir miðjan septemiber-
mánuð, að hann hefði lítið verk-
efni handa þeim sárafáu mönnum,
sem þá voru eftir í vinnu hjá bæn-
um útivið, en ég vildi ógjarnan
leggja til, að þeim yrði sagt upp.,
Sagði ég honum þá að láta fram-
kvæma þetta verk, og ég held að
það hafi verið sem svaraði 8 dagp-
verkum, að grafa skurðinn á ný
fyrir háspennustrenginn ofurl'itið
vestar. Ætlaðist ég til að þetta
verk yrði unnið að nokkru leyti
í hjáverkum, þegar lítið væri ann-
að að gera, og til þess að gera
allt í senn, vinna af bæjarsjóði
skuld, þó l'ítil upphæð væri, fram-
kvæma nauðsynlegt verk og nota
vinnu þeirra manna betur en ella,
sem hvort eð væri væru í vinnu
hjá bænum. Að þetta mál yrði svo
notað mér til dómsáfellis og meira
að segja notað sem rökstúðningur
fyrir brottvikningu minni tafar-
laust úr bæjarstjórasæti, það datt
mér sízt til hugar. Og um mikla
dæmalausa málefnafátækt hlýtur
að vera að ræða, þegar til slíiks er
gripið.
Enn er þv'i haldið fram í blað-
inu Siglfirðingur, að það hafi fyrst
verið eftir burtför mína, að 4ra
manna nefndin fékk vitneskju um
að f járhagur bæjarins er vissulega
erfiður. Þetta er hreinasta fölsun,
því það lá skýrt fyrir bæjarstjórn-
arfundi, sem haldinn var snemma
í september. Þar hafði mikil vinna
verið 'i það lögð að fá sem sann-
asta mynd af fjárhag bæjarins,
og bæði mér og bæjarstjórn var
ljóst, að góðra úrræða væri þörf,
enda var 4ra manna nefndin þá
kosin snemma í september til að
finna þau góðu ráð.
Er kjarkuriim að bila
Enn er til þess ráðs gripið, þeg-
ar Siglfirðingj þyikir sýnt, að Sigl-
firðingar hafi manndóm til að
meta framkomu P. Bjömssonar
og félaga hans að verðleikum, þ. e.
með því að fordæma þennan verkn
að íhalds og kommúnista, að halda
þv'i fram, að ég hafi svo sem ekki
verið rekinn. En hvað segir Pétur
Björnsson í tillögu sinni? Þetta:
„Nefndin lítur svo á, að Gunn-
ar Vagnsson njóti ekki lengur
þess stuðnings eða hlutleysis,
að til mála komi að hann taki
við störfum aftur sem bæjar-
stjóri“ o.s.frv.
Takið eftir: „Að til mála komi
að hann taki við störfum aftur
sem bæjarstjóri." Og Gunnar Jó-
hannsson, Óskar Garibaldason og
Hlöðver Sigurðsson þeir skilja
þetta svo sem mæta vel, því að
'í bókun sinni í bæjarstjórn hinn 4.
þ. m. taka þeir það þrívegis fram,
að um fyrirvaralausa brottvikn-
ingu sé að ræða, og í fjórða skipt-
ið í sömu bókun tala þeir um
brottvikningu og greiða að sjálf-
sögðu atkvæði með till. Péturs
Björnssonar samkvæmt þeim skiln
ingi. Og Pétur Björnsson, sem sat
bæjarstjórnarfundinn, gerði enga
athugasemd, skriflega, um það 'í
fundargerðabók bæjarstjórnar, að
þessi skilningur Gunnars Jóhanns-
sonar og félaga hans um fyrir-
varalausa brottvikningu væri
rangur. Hann greiðir því að sjálf-
sögðu atkvæði með sinni eigin til-
lögu með þeim hinum sama skiln-
ingi, þótt blaði hans þyki af hag-
nýtum ástæðum klókara að draga
'i land, og farist það ekki höndugr
legar en raun ber vitni.
Schiötli hrekur sameiginleg rök
hans og Mjölnis
Eg hef nú rakið þær ástæður,
sem fram hafa verið bornar í Sigl-
firðingi fyrir réttmæti brottvikn-
ingartillögu P. Björnssonar. 1
Mjölni kemur að mestu leyti það
sama fram, og þarf ég þvi ekki
að gera því frekari skil. Þó er
þar eitt, sem ekki kemur fram í
Siglfirðingi upp á síðkastið, en
hefur staðið þar margoft áður og
verið hrakið jafnóðum: að ég hafi
látið greiða fé úr bæjarsjóði 'i
heimildarleysi. Fyrir þessu er ekki
hinn minnsti fótur, enda hef ég
margskorað á Séhiöth, sem er höf-
undur þessara rógskrifa, að nefna
dæmi því til sönnunar, og boðið
honum til afnota bækur bæjar-
sjóðs, en allt hefur komið fyrir
ekki. Schiöth hefur ekki nefnt eitt
einasta dæmi um slíikt, enda hafa
allar ávísanir farið í hendur alls-
herjarnefndar og verið þar skrifað
upp á hverja einustu þeirra, að
Framhald á 6. síðu