Ljósmæðrablaðið - 01.01.1935, Síða 4

2
LJ Ö S M AÍÐ RABLAÐlt)
eða konu, sem býr ógift með barnsioður sínum, er lækn-
inum skylt að gefa eiginmanni liennar, eða barnsföður,
leiðbeiningar gegn barngetnaði, eða gera á honum við-
eigandi aðgerð, ef liann óskar, til þess að koma í veg
fyrir, að konan verði barnshafandi.
Ráðherra gefur úl og landlæknir fær læknum i hend-
ur leiðbeiningar fvrir veiklað fólk um varnir gegn barn->
getnaði.
2. Við 2. gr. Greinin falli burl. Greinatalan breytist
eftir ]>ví og tilvitnanir lil greinanna i öðrum greinum
frumvarpsins.
3. Við 3. gr. Síðasta málsgr. orðist þannig:
Það cr að koma lil leiðar fæðingu fyrir tima, að fram-
kalla fæðingu áður en kona belir tekið létlaséll og fæð-
ing bafisl af sjálfu sér.
4. Við 9. gr. Síðasla málsgr. falli burt.
5. Við 10. gr. Greinin orðist þannig;
Þegar kona befir oftar en einu sinni alið vanskapað
barn eða haldið meðfæddum sjúkdómi, sem áslæða er til
að ætla, að sé arfgengur i ætt föðursins, er héraðslækni
skylt að benda bonum á bættuna, sem yfir vofir, og veita
honum ])á aðgerð, cf hann óskar, sem komi í veg fyrir,
að hann auki kyn sitt framvegis.
Sama gildir um móðurina, þegar eins stendur á um
arfgeng mein í hennar ætt.
6. Fyrirsögn frv. orðist þannig:
Frv. lil laga um Ieiðbeiningar fyrir veiklað fólk um
varnir gcgn barngetnaði og um fóstureyðingar.
Þegar þessar breytingarlillögur náðu ekki fram að
ganga, flutti frú Guðrún nýjar breytingartillögur við
þriðju umræðu málsins í Efri dcild:
1. Við 1. gr. Á eflir orðunum „Nú leilar“ í upphafi 2.
málsgr. kemur: sjúk eða veikluð.