Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 29.12.1929, Qupperneq 8

58
TÍMARIT V. F. I. 1929.
aðili svo við þvi og skilaði varnaraðilja i hendur
áðurnefndum tryggingarvixli.
I september síðastliðnum ljet sóknaraðili breyta
að nokkru herbergjaskipun í liúsinu. Yar þá brotinn
einn steinsteypti innveggurinn i því. Taldi sóknarað-
ili þá bafa lcomið í ljós leynda galla á verkinu, þvi
að steypan í veggnum virtist lionum sementsminni
en vera átti. Óttaðist bann, að steypan mundi víðar
vera með sama hætti. Ennfremur taldi sóknarað-
ili líklegt, að jámbending i búsinu mundi eigi vera
svo sterk, sem til liafði verið skilið, með þvi að gólf
í einu lierbergi bafði sígið. Loks taldi hann grun vera
á því, að frárensbspípur hússins mundu eigi vera 1
samræmi við sanminga. Skal þess þegar getið, að sá
grunur liefir eigi reynst rjettur.
Samkvæmt kröfu sóknaraðilja bafa undirritaðir,
sem gjörðardóm V. F. I. hafa skipað til að úrskurða
þetta mál, skoðað húsið, látið brjóta göt á veggi og
gólf og athugað steypuna á svo mörgum stöðum í
húsinu, er sóknaraðili óskaði. Voru efnarannsóknar-
stofu ríkisins fengin 9 steypusýnisborn til rannsólcn-
ar og varð niðurstaða rannsóknarstofunnar sú, að
steypan í 5 sýnishornum var að mun lakari en vera
átti. Reyndist gólfsteypa í 2 berbergjum svo veik, að
brjóta þurfti þau og setja ný í staðinn. En þar að
auki reyndist nauðsynlegt að rífa gólf í einu ber-
bergi til, af því að járnstyrkleikinn var eigi svo mik-
ill sem skyldi. I öðru herbergi til, öðru þeirra, er
steypugallinn var í, er sama um járnin að segja. Þau
reyndust eigi vera rjett lögð eða liafa þann styrk-
leika, sem vera átti (sbr. málsk. nr. 16). Þá reyndist
nauðsynlegt að brjóta 2 innveggi bússins vegna þess,
hve steypan var óstyrk í þeim (sbr. málskj. nr. 4, 14
og 15). Sóknaraðili hefir gert kröfu til þess, að varn-
araðilja verði úrskurðað skylt að greiða allan þann
kostnað, sem endurbætur á göllum þessum hafa í för
með sjer og tjón vegna afnotamissis og fleira, svo og
kostnað, er mál þetta leiðir af sjer.
Vamaraðili telur sjer óskylt að bæta ofangreinda
galla að nokkru eða að greiða kostnað af máli þessu.
Telur hann niðurstöðu efnarannsóknarsofunnar óá-
byggilega, því að steypusýnisliornin hafi verið of fá,
en á þessa skoðun hans verður eigi fallist. Verður
dómurinn, sem við var staddur þegar veggir og loft
voru brotin og sýnishom voru tekin, að telja þá
veggi og þau loft, sem gölluðu sýnishornin voru úr,
bafa verið mjög miklu auðbrotnari, en svo gömul
steinsteypa sje vön að vera og eigi að vera. Telur
dómurinn niðurstöðu rannsóknarstofunnar fyllilega
sanna það álit sitt.
Þá telur vamaraðili sóknaraðilja bafa mist alla
kröfu á hendur honum með því að sóknaraðili hafi
fyrirvaralaust skilað áðurgreindum tryggingarvíxli.
Hefði sóknaraðilja verið innan handar að láta rann-
saka áður steypuna í húsinu. Á þetta getur dómur-
inn ekki fallist. Það er eigi vani hjer að láta slíka
rannsókn fara fram, þar sem engin ytri merki gefa
tilefni til þess. Hjer er um leynda galla að tefla, og
verður eigi talið, að sóknaraðih hafi firt sig rjetti
til að gera kröfu til bóta fyrir þá, þótt liann slcilaði
tryggingunni, ef þeir kæmu síðar fram.
Loks telur varnaraðili sig sýknan saka fyrir galla
þessa af því, að sóknaraðili liafi baft mann af sinni
bendi til eftirlits við bygginguna. Ilafi eftirlitsmað-
urinn eigi fundið að járnum og þvi sje varnaraðili
laus allra mála. Eldd verður þó fallist á þessa skoð-
un. Eftirlitsmaðurinn er sóknaraðilja að vísu til
tryggingar fyrir þvi, að verkið verði vel af liendi
leyst, en ef honum dyljast gallar á verkinu eða liann
lætur undanfallast að benda verkvinnanda á þá, þá
getur það eigi leyst hann undan bótum fyrir þá,
nema bann bafi liaft ástæðu til að ætla, að verkþiggj-
andi bafi veitt eftirlitsmanni sínum heimild til að
samþykkja verri efndir á verki en sanmingar stóðu
til eða alvenja er um slíkt verk. En í þessu máli er
slikri heimild alls ekki til að dreifa.
Samkvæmt framanskráðu verður að telja vamar-
aðilja skylt að bæta áðurnefnda galla og tjón af þeim.
Og verður þá næst að ákveða það, hversu miklu
bæta skuli.
Kröfur sóknaraðilja eru þessar:
1. Fyrir niðurrif 2 veggja og 3 lofta, að steypa
upp aftur veggina og loftin (sjá málsskj. 14), ganga
frá hurðum, körmum og föstum skápum, svo og að
grófhúða og fínbúða alla nýja steypu og leggja slit-
lag á loft kr. 8900,00. Þetta verk alt telur dómurinn
hæfilega metið á ltr. 4500,00.
2. Fyrir málningu kr. 1850,00. Dómurinn telur
ekki ósanngjamt að áætla þannig málningu — þrisv-
ar sinnum oliumálað — er fara þurfi fram á þeim
liluta hússins, er spiltist vegna verka þeirra, sem í 1.
lið greinir, en með þvi að húseigandi fær hér nýmál-
að, þá þykir sanngjarnt að draga bér frá áætlaðan
mun á nýju og gömlu, og færir dómurinn þennan lið
niður í kr. 1200,00.
3. Þá telur sóknaraðili rýrnun á liúsinu vegna
10 bita, er setja þurfi undir loftin þrjú, og nemur
þessi liður, að mati hans, kr. 2000,00. Þessa kröfu
getur dómurinn ekki tekið til greina þegar af þvi,
að bann telur enga nauðsyn á því að setja bita þessa,
því að loftplöturnar má höggva inn í vegginn, og í
öðru lagi mætti útbúa bita þessa sem snotra loft-
lista, ef endilega ætti að setja þá.
4. Fyrir leigutap og vöruskemdir gerir sóknar-
aðili kr. 3000,00. Um vömskemdir, sem af umrædd-
um göllum stafi, beint eða óbeint, er ekkert upplýst.
Hins vegar er rjett að meta sóknaraðilja bætur fyrir
leigutap, sem viðgerðin á göllunum veldur, og fyrir
óþægindi, er af þeim stafa, og þykir það hæfilega
sett á kr. 2000,00.
5. Þá er reikningur verkfræðings kr. 189,00, út-
boðslýsing, er telja má til viðgerðarkostnaðar, og