Freyr - 01.02.1922, Blaðsíða 16

22
FREYR
„Hjer á bæ heyjatiist vel í sumar, um
hálft sjöunda hundraS, með hálfum fimta
manni. ÞaS var mestur heyafli, hjer um
slóhir. Yfirleitt varö hjer meöal heyskapur.
eftir því sem hjer er vant að vera. ÞaS
er alt of lítiS, í slíkri heyskaparsveit, og
var í sumar, og stafar þaS, aS jeg segi, af
ódugnaSi og áhugaleysi hjá fjölda bænda,
en undantekningar eiga sjer þar statS, sem
á öðrum sviðum. — En þar sem má slá
15—20 hesta á dag, sem viða er hjer, er
trassaskapur aS fá ekki meira en 10, en þó
er nú þetta svona. Svo bölva menn náttúr-
unni og guði, og kenna um sinn aumingja-
hátt og afkomu. En mjer virðist þaS jafn-
an ásannast hjer í sveit, aS guS hjálpar
þeim, sem hjálpa sjer sjálfur. ÞaS sýnit
afkoma sumra manna. Eg veit, aS hjer er
illviSrasamt, en þaS er líkt hjá öllum, og
þaS er víSar en hjer. En óneytanlega gerir
tíSarfariS mikiS aS. Flestir sitja hjer í tals-
verSum skuldum, en fækka fjenaSi nú, og
einnig í fyrra, svo þaS( er sýnileg hraSfara
afturför, sem horfir, og hlýtur aS hafa í
för meS sjer vesaldóm, nema bregSi brátt
til batnaSar.“
Hrútasýningar.
I haust er leiS voru hrútasýningar í
BorgarfirSi, Húnavatnssýslu og á Austur-
landi í nokkrum hreppum. — Sýningarnar
x BorgarfjarSarhjeraSinu voru: 7 í Mýra-
sýslu og 9 í BorgarfjarSarsýslu eSa 16 alls.
Sýnendur voru 112, og sýndu þeir 339
hrúta alls, þar af 70 lambhrúta. Af full-
orSnu hrútunum voru veitt 1. verðl. fyrir
8, 2. verSl. 39, 3. verSl. 53 og 4. verSl. 47.
Auk þess þóttu 33 hrútar notandi, en 11
óhafandi. — Enginn veturgamall hrútur
fjekk 1. eSa 2. verSl.
Styrkurinn frá BúnaSarfjel. fslands til
þessara sýninga varS 355 kr.
GuSmundur Ásmundsson fjár-
ræktarmaSur úr Dalasýslu veitti þessunt
sýningum forstöSu. — Best leist honum á
hrúta úr Hálsasveit og Reykholtsdal, en
segir, aS víSa um BorgarfjörS sje laglegt
fje.
Hrútasýningarnar í Húnavatnssýslu urSu
10, sýnendur 144 og sýndir hrútar 310 alls,
93 veturgamlir og 217 fullorSnir. Fyrstu
verSl. voru veitt fyrir 26 hrúta.
Þessum sýningum í Húnavatnssýslu,
veitti T h e o d ó r ráSunautur A r n-
bjarnarson forstöSu.
Um sýningar á Austurlandi er engin
skýrsla komin.
Heyafli 1920.
ÁriS 1920 heyjaSist, samkvæmt búnaS-
arskýrslunum — hjer eftir HagtíSindun-
um •—• 595 þúsund hestar af töSu og 1411
þúsund hestar af útheyi, eða samtals rúm-
ar 2 miljónir heyhesta alls. ÁriS á undan
var töSufengurinn nokkuS meiri (605 þús.
hestar), en aftur útheyskapurinn minni
(T383 þús. hestar), og verSur því heyafl-
inn mjög svipaSur bæSi árin, þegar alls er
gætt. En heyskapurinn þessi árin er þó
ekki meSal-heyskapur, boriS saman viS þaS
sem oft hefir veriS áSur:
Heyskapurinn í hverjum landshluta áriS
1920 varS þessi:
TaSa: Úthey:
SuSvesturlandi 140 þús. hest. 262 þús. hest.
VestfjörSum 59 — — 117 — —
NorSurlandi 214 — — 486 — —
Austurlandi 64 — — 133 — —
SuSurlandi 118 — —• 414 — —
Bestur heyskapur tiltölulega hefir orSiS
á NorSurlandi, fullkomlega meSal-hey-
skapur.
Tímaritið Hlín.
Ársrit þetta er gefiS út af sambandsfje-
lagi norSlenskra kvenna, og eru þegar
komnir 5 árg. af því. f seinasta árg., 1921,
er ýms fróSleikur. MeSal annars eru þar
greinir um garSrækt og skógrækt, (,SkrúS''
á Núpi í DýrafirSi), heilbrigSismál og þrjár
höfuSdygSir (iSjusemi, sparsemi og reglu-
semi, eftir S t e i n g r. M a 11 h í a s s o n).
Allar þessar ritgerSir eru góSar og gagn-
legar. — Þá er grein um á s t i r, fyrirl.
fluttur á kvennanámsskeiSi á Hvítárbakka
1921, eftir húsfrú Þórunni R i c-
hardsdóttir í Höfn, einkar hugnæmt
og gott erindi — og æskumínningar eftir
Ingibj. Jónsdóttur frá Djúpadal,
en hún var systir B j ö r n s ritstj. og ráS-
herra. Eru þessar „minningar“ frá upp-
vaxtarárum þeirra systkina og lýsing á
heimili foreldra þeirra. Þetta er stór-fróS-