Tímarit Verkfræðingafélags Íslands


Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.07.1944, Blaðsíða 6

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.07.1944, Blaðsíða 6
20 TÍMARIT V. F. I. 1944 tekið að grænka, nema livað hvannirnar við ströndina voru að bvrja að skjóta kollununi upp úr sinunni. Trjágróðurinn var mjög kræklóttur, en ekki er okk- uí kunnugt um það, livaða tegundir þar eru, en þar mun mestmegnis vera björk. Af farvegsbotninum neðan við hólmann, þar sem stytzt er i land má sjá að erfitt er að vaða þar vfir, því að dýpi verður þar allmikið og stríður strengur vegna hallans. Það er mun grynnra að vaða frá hólm- anum upp eftir ánni og svo í land allmiklu ofar. Margir fóru einnig út í hólmann i írafossi. Er hann gróinn grasi og var þar sina mikil. Nokkuð af veiðimönnum hafði gerl sér ferð aust- ur, en litið munu þeir liafa grætt á ferðinni, annað en það að sjá veiðihyljina sina. Silungurinn bafði nógan tíma til þess að fela sig í gjótum og gjám áður en bjart var orðið og það voru ekki nema smá- seiði, sem höfðu einangrazt í skessukötlum og bolum. Steingrímur Jónsson. Steinþór Sigurðsson. Kæling bræðslusíldar í áliti nefndar þeirrar, er ríkisstjórnin skipaði 12. nóv. 1942. Fyrir skömmu er komin út bók, sem nefnist: „Rannsókn á rekstri síldarverksmiðja rikisins. Alit nefndar þeirrar, er ríkisstjórnin skipaði 12. nóv. 1942.“ Er hún gefin út af stjórn og framkvæmda- stjóra síldarverksmiðja ríkisins, i samráði við at- vinnumálaráðuneytið. Eg hefi alllengi beðið bókar þessarar með nokk- urri eftirvæntingu, en útkoma hennar hefir ekki stuðst við mikla auglýsinga- eða sölustarfsemi — eins og tíðkast um bækur nú á timum og var það aðeins fyrir liendingu, að eg rakst á hana i bóka- verzlun nú nýverið. Með ])ví að eg geri ekki ráð fyrir, að bók þessi komist yfirleitt í almenningseign, ætla eg að geta bennar hér að nokkru, enda býr hún vfir ýmsum fróðleik, sem er of verðmætur til ])ess að glevmast. Eg ætla þó límans og rúmsins vegna að einskorða mig við aðeins eitt af þeim viðfangsefnum, sem bók- in ræðir um, sem sé geymslu bræðslusíldar, en láta öðrum eítir önnur þau mál, sem umtals eru verð. I. Eins og þeim, sem áhuga hafa fyrir rekstri sildar- verksmiðja, er kunnugt, liafa um mörg ár staðið harðar deilur um það, hvort hægt væri á hagkvæm- an hátt að auka móttökugetu og afköst síldarverk- smiðja mcð því að kæla bræðslusild, er væri þá gert annaðhvort í sérStökum kæliþróm eða í stór- um bingjum, er einangraðir væru að nokkru leyti fyrir sól og lirkomu. Eg bafði árið 1936 öðlast niikla trú á þvi, að þetta væri hægt, og tilraun, sem eg lél framkvæma sum- arið 1937 gaf mjög góðan árangur. Þrátl fyrir Jienna góða árangur gekk ýmsum illá að skilja það, að kæliþró þessi væri til nokkurs nýt og var haldið uppi töluverðri ófrægingarstarf- semi i minn garð vegna tilraunarinnar, jafnvel eftir að eg vai' löngu farinn af landi brott og hvorki gat né hirti um að bera liönd fyrir böfuð mér. Svo var mál með vexti ,að þar sem kæliþróin var byggð að vori og ekki tilbúin fyrr en i vertíðarbyrj- un, þá hafði auðvitað ekki verið hægt að safna í liana snjó til fyrirliugaðrar kælingar, og var aðeins lítill snjór fyrir hendi í gömlu ísliúsi í grenndinni, þegar sildin tók að berast að í geysimiklum hrolum. Var því aðeins hægt að kæla litinn hluta þeirrar síld- ar, sem í þróna var látin, og reyndisl kælda síldin ágætlega, þegar hún var brædd, þá mánaðar gömul. Okælda síldin geymdist að voiium illa, enda mun bún hafa legið allt að ])ví tvo mánuði, og voru skenundirnar, sem urðu á ókældu sildinni, teknar sem dæmi upp á það, hvers vænta mætli af kæling- unni. Þegar eg kom aflur til íslands Iveim árum síðar, rak eg mig oftar en einu sinni á það, að mannorð mitt hafði beðið ekki alllítinn linekki vegna liinnar illræmdu þróar, og vissi eg jafnvel um dæmi, þar sem þelta bakaði mér fjárliagslegl tjón! Eremslur í flokki þeirra nianna, sem erfitt áttu mcð að skilja, bvað um var að vera, var núverandi framkvæmdastjóri ríkisverksmiðjanna, herra Jón Gunnarsson, vegagerðarverkfræðingur, sem orðið liafði að víkja frá verksmiðjunum skömmu áður en eg var beðinn að laka þar við framkvæmdastjóra- starfinu. Ekki liafði eg ])ó átt neinn þátt í frávikn- ingu lierra Jóns Gunnarssonar. Þess má gela nærri, að herra .1. G. hafði lílinn hug á ])vi, er draumur hans um að verða framkvæmda- stjóri á ný uppfylltist, að Iialda áfram þeim tilraun- um, sem hann i ræðu og riti hafði ávallt talið fjar-

x

Tímarit Verkfræðingafélags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Verkfræðingafélags Íslands
https://timarit.is/publication/860

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.