Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.07.1944, Blaðsíða 16

'J’ I M A R I T V. F. I. 19 4 4
30
83'j af úrkomunni 1941. líf úrkoma og vatnsrennsli
fylgjasl nokkurn veginn að gæti ininnsta meðalárs-
rennsli orðið ca. 90 m3/sek. og gæti komið fvrir 1
sinni á 15 árum.
Líkur fj'rir að úrkoman verði íneiri en 700 nun
eru einu sinni á 39 árum, meiri en 800 nnn á 27 ára
fresti o. s. frv.
Árarigurinn af þessum athugunum er ]>vi sá, að
minnsta riag-, mánaðar- og árs-rennsli er nokkru
liærra en gert var ráð fyrir áður, og einkum er mesta
rennsli nokkru hærra. I’essi mismunur er þó ekki
stærri en ]iað, að rennslið í Soginu er óvenjulega
jafnt, eins og áður liefir verið lialriið fram.
Sig. Ólafsson.
r
Ymsar athuganir og fréttir.
Verkfræðinám í Banda-
ríkjum Norður-Ameríku.
Undanfarið hafa allmargir tslendingar sótt nám til
Bandaríkja NorSur-Ameríku, og eru þar á meðal nokkrir,
sem stundað liafa verkfræðinám. Námstilhögun þar, að
minnsta kosti að því, er verkfræðinám snertir, virðist
vera mcð öðrum hætti en við höfum átt að venjast frá
evrójiskum skólum, einkum frá Norðurlandaskóluin, og
ber Jiá mest á því, að stúdentar héðan geta lokið prófi á
mjög skömmum tíma, jafnvel skemmri tíma en það tekur
þá að Ijúka fyrri-hluta-jjrófi við tekniska háskólann í
Kauinnannahöfn.
Sljörn V.F.I. hefir rætt þotta mál á nokkrum fundum,
því að lil hennar kasta kenmr, þegar tekin verður ákvörð-
un um það, hvers konar menntun verði talin nægileg
handa verkfræðingum hér á landi. Hefur hún aflað sér
sem nákvæmastra upplýsinga um námstilhögun, einkum
þó hvað námstima snertir, unz hægt er að taka ákveðin
próf, og til að kynna sér álit annarra á þessu máli hefur
hún leitað álits Háskóla íslands og skrifað þangað svo-
hljóðandi bréf, sem er dags. 4. maí s. 1.:
„I lögum nr. 24/1937 um rétt manna til að kalla sig
verkfræðinga o. s. frv. er svo ráð fyrir gert, áð stéttar-
félag verkfræðinga hér á landi, 1). e. Verkfræðingafélag ís-
lands, meli það, hvers konar próf skuli talin nægileg, til
þess að menn fái leyfi ráðherra til að kalla sig verkfræð-
ing. Flestir þeir menn, sem hingað .til hal’a fengið lcyfi
ráðherra tii að kalla sig verkfræðing, hafa lokið fullnað-
arjirófi frá háskólum, sem krefjast fjögurra ára náms frá
stúden’tsprófi eða meira. Mun verkfræðideikl si'i við Há-
skóla íslands, sem nú er tekin lil starfa, sömuleiðis vera
miðuð við slíkt nám, og að minnsta kosti ekki styttra. En
á síðustu árum hafa stúdentar héðan farið að sækja há-
skóla í Bandaríkjum Norður-Ameríku og stundað verk-
fræðinám þar. Eru próf frá þeim háskólum annars konar
en próf frá verkfræðiháskólum Norðurlanda og eru til marg-
ar tegundir þeirra. Menn með slík próf eru nú um þessar
mundir að koma hingað lil lands, og kemur það því til
álita Verkfræðingafélags íslands, hver þessara prófa cigi
að veita mönnum rétt til leyfis að kalla sig verkfræðing.
En gera má ráð fyrir, að ákvarðanir Verkfræðingafélags-
ins i þessu efni geli liaft einhver áhrif á kennslu þá í
verkfræði, sem hafin er við Háskóla íslands, einkum á
lengd kennslutíma, sérstaklega þó, ef tckin verður sú á-
kvörðun að veita þeim möinim leyfi til að kalla sig verk-
fræðing, sem tekið hafa próf að loknu tveggja eða þriggja
ára námi.
Þau pról’ frá háskólum í Bandarikjum Norður-Ameríku,
sem helzt er um að ræða í þessu sainbmandi, eru:
1) Bachelor of Science (B.S. eða B.Sc.) að loknu 2 ára
námi frá íslenzku stúdentsprófi,!)
2) Master of Engineering, t. d. Master of Mechanical En-
gineering (M.M.E.), að loknu y2—2 ára námi frá bache-
lor-jirófi,
3) Master of Scicnce (M.S. eða M.Sc.) sömuleiðis að loknu
'/2—2 ára námi frá bachelor-j)rófi, og loks
4) Doctor of Science (J).Sc.) að loknu minnst 3 ára námi
frá bachelor-prófi.-)
Stjórn Verklræðingafélags íslands leyfir sér því hér með
vinsamlegast að leita álits háskólaráðsins um það, hvort
ráðið telji sanngjarnt og æskilegt, að þeir menn fengju
Ieyfi til að kalla sig verkfræðinga hér á landi, sem náð
hafa einhverju jiessara jDrófa, eða hvort rétt myndi vera
að viðurkenna sem fullgilt eitthvert eða einhver þcirra,
enda sé þá um viðurkennda háskóla að ræða.
Væntum vér jiess, að háskólaráðið verði við tilmælum
vorum.“
Svarbréf Háskólans er dags. 7. júni s. I. og er undirrit-
að af rektor Háskólans, Jóni Hj. Sigurðssyni. Það er svo-
hljóðandi:
„Með bréfi dags. 4. f. m. hefur stjórn Verkfræðingafélags
íslands óskað álits háskólaráðs um j)að, hvort það lelji
sanngjarnt og æskilegt, að jieir menn fengju leyfi til jiess
að kalla sig verkfræðinga hér á landi, sem lokið liafa til-
teknum prófum í Bandaríkjunum. Hefur Háskólaráð vísað
erindi þessu til verkfræðingadcildar háskólans til umsagn-
ar, og er áiit hennar á þessa leið:
„F’undurinn lítur svo á, að ekki beri að draga úr þeim
kröfum, sem gerðar hafa verið um bóklegt og verklegt
nám jmirra inanna, sem samkvæml lögum hafa rétt til
|>ess að kalla sig verkfræðinga.
Verkfræðideild Háskóla lslands hefur og mun leitast við
að haga náminu þannig, að þeir nemendur, sem braut-
1) Hér virðist vera fullríflega áætlað, þvi að einn is-
lenzkur stúdent að minnsta kosti hefur lokið þessu íjrófi
að loknu 1 'A árs námi. — J.E.V.
2) Um lengd námstímans er hér alls staðar farið eftir þvi,
sem segir í tveim amerískum ritum: Institute of Intcrnatio-
nal Education, Guide Book for Eoreign Students in the
United States, New York 1937 og American Universities
and Colleges, Washington, Amcrican Council on Education,
1940. — J.E.V.