Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.06.1949, Blaðsíða 7

TlMARIT V.F.Í. 1949
33
S u m m a r y.
Heat loss from underground piping is the subject of this
article. The heat, which flows to the surface is calculated
by the means of the source-sink method. If the diameter of
the pipe is d, and the outer diameter of the insulation is d„
the depth of the pipe is h and the heat conductivity of the
soil is c, and the conductivity of the insulation is c„ then
the heat loss per unit length q is when the temperature of
the water or steam inside the pipe is Tc :
HÖFM OG EYRARODDI.
<2
* -tinV+tin*
The actual heat loss is calculated in several cases and some
corrosion and scale problems, encountered in the piping of
water from hot springs, are discussed. It is concluded that
the open system of district heating without return now in
use in Iceland, should be abandoned and the closed system
with return brought into use.
JUl lctú (SuiióaJtes)
LanJs
VllaiubirjiU-

HóiöllVlílK.

’/ei* \
yB/ðcfrupii&FK
b-t t o attíiiuyiífa/r
wmá
Athuganir við Siglufjörð.
Eftir Martein Björnsson.
Inngangur.
Inn í norðurenda fjallgarðsins milli Skagafjarðar
og Eyjafjarðar skerst Siglufjörður. Fjarðarkjaftur-
inn er opinn norðlægri og norð-norð-vestlægri úthafs-
öldu, en mót norð-norð-austri hlýfir Siglunes, er
myndar einskonar hafnargarð fyrir fjörðinn (sjá
1. mynd).
Er innar kemur, beygir f jörðurinn í suð-suð-vest-
ur, svo að úthafsalda og straumar ganga skáhallt
yfir fjörðinn og inn með austurströndinni. Fjörður-
inn er aðeins um 7 km langur, en landbrot vegna
úthafsöldu meðfram strandlengju fjarðarins utan-
verðri þó langsamlega mest að austanverðu, við
Siglunes og Nesskriður, þar sem úthafsaldan fyrst
tekur land. I básunum í Nesskriðum er allnokkuð
af hnullungum og möl í öllum stærðarflokkum, og
hér malar úthafsaldan klöppina í fínan sand, er
síðar berst inn fjörðinn.
I firði ekki lengri en Siglufirði er ekki að vænta
inargra né stórra eyrarmyndana úr sjó komnum,
en vetrarstormar og úthafsalda skila oft furðumiklu
verki við útkjálka norðurstrandarinnar, og sand-
burður í Siglufirði því allnokkur.
Skútueyri.
I innanverðum firðinum að austan liggur Skútu-
eyri (sjá 2. og 3. mynd). Hér var áður Ráeyri. Um
stærð Ráeyrar og gerð er nú lítið hægt að segja,
þar eð skriða allmikil féll á eyrina í febrúar 1830,
en líkur virðast benda til, að hér hafi ekki verið
um eyrarodda að ræða. Ráeyrará, nú Skútuá, hef-
ur að líkindum fallið nokkuð utar í fjörðinn en nú,
eða því sem næst þar, sem nú er krikinn norðan
1. myn oí
/■•/0 ooeo
HelUi ",