Akranes - 01.08.1947, Qupperneq 8

(veittir Garðar 24. apríl 1886). Fullyrði
að hægt er að setja hann á bekk með
fremstu andans mönnum þessa lands. Svo
merkur, vandaður og vís sem frekast er
hægt að liugsa sér. Það er vart hugsanlegt
að geta fengið annan eins mann í hans
stað, hvað þá betri. Hann messaði hér fyrst
og síðast á hvítasunnudag.
6. júní 1921. Hefi rannsakað, að kaupi
maður á hausti óslægðan fisk á 16 aura
pr. pund og herði hann, þá kostar hann
að vori 84 aura pr. pund.
7. janúar 1922. Gjörði verzlun mína
upp. Hefi tapað í ár. Er það fyrsta árið
sem ég hefi tapað frá því fyrsta ég man
eftir.
1.8. janúar 1922 andaðist Hallgrímur á
Söndum.
Með „Heru“ fórst 12. febrúar 1922:
Guðmundur Erlendsson, skipstjóri Heima-
skaga. Valgeir Guðmundsson, Suðurvöll-
um. Jón Oddsson, Steinsstöðum. Jón Jóns-
son, Bergi og Valdimar Jónsson, Hákoti.
Bjarni á Gneistavöllum deyr í febrúar
1922.
15. april 1922 fundur um kaup á jörð-
inni Görðum.
2. júlí 1922. Iþróttamót. Ræður o. fl.
Sveinn Magnússon andaðist 19. ágúst.
Við áramótin 1922. Kirkjuna má nú
hita upp. Nýtt orgel keypt í hana. Vegur
byggður upp að Görðum og ein hlið
kirkjugarðsins hlaðin úr steini.
18. júní 1923. Norðan stórveður. Skipað
út fiski ca. 1000 skpd. frá B. Ólafsson & Co.
og Þórði Ásmundssyni.
Fyrsta hátíðarmessa 4. nóvember 1923.
Gjafir til kirkjunnar ca. 900 kr.
1. desember 1923. Afmæli U. M. F.
Akraness. Mikil ræðuhöld, söngur, sjón-
leikur og dans. Nú um 90 félagar. Ég hefi
mikið álit á þessu félagi. Það samanstend-
ur nú af ágætum meðlimum og von mín
er sú, að hreppur þessi hafi bæði heiður
og heill af þeim.
1924. — Verðlag á nokkrum vöruteg.
1880—1923.
10 pund kaffi ....... 8 00 15.00
5 pund export..... 2.50 6.50
15 pund sykur ........ 6.00 11.25
100 pund rúgmjöl .... 12.00 21.00
50 pund grjón ........ 7.50 15.50
50 pund bankabygg .. 7.50 16.00
20 pottar olía ...... 9.00 7.00
1 skpd. kol .......... 4.00 13.00
240 pund salt..... 3.50 19.20
Kr. 60.00 124.45
Fyrir 60 kr. 1880—90 þurfti íýg skpd.
þorsk nr. 1, eða 300 tíma vinnu við erfiði.
Nú þarf ekki 1 skpd. af saltfiski eða 124V2
tima vinnu fyrir sömu vörur. Sama kemur
út ef landafurðir eru teknar.
18. marz 1924. Guðjón Þórðarson, Vega-
mótum fórst hér af pramma við Flösina.
Valgerður Briem dó 26. apríl 1924.
Stutt athugasemd
frá séra Birni
Kæri, háttvirti ritstjóri!
Mér barst áðan febr.—maí-hefti „Akra-
ness“ og leyfi mér að láta í ljós aðdáun
mína á kápu-forsíðu þess. Efnið hefi ég
ekki lesið ennþá nema fyrirsagnir, en mér
lízt prýðilega á þær, og dáist æ meir að
þeim fjölbreyttu, fjörmiklu og óþreytan-
legu kröftum, sem þú ert gæddur (þér að
þakkarlausu, kannski!).
Tilefni ofangreindra lína er nú samt
allt annað — nefnilega, að ég hefi þó
þegar lesið eina af greinunum: þá, sem
ber yfirskriftina „Prestur blessar Bakkus,“
því ég sá nafn mitt rétt hjá yfirskriftinni.
Við lestur greinar þessara duttu mér í hug
hin postullegu orð: „Það ber ég þeim, að
þeir eru vandlátir vegna Drottins, — en
ekki með skynsemd."
Og nú vil ég leyfa mér að bera upp fyrir
þér eina afdráttarlausa spurningu. Get-
urSu haldið fast við hina harðvítugu alls-
21. júní 1924 deyr Guðbjörg á Söndum,
yfir 80 ára.
23. nóv. 1924 deyr Vigdís í Görðum.
30. nóv. 1924 hélt Ungmennafélagið hér
15 ára afmæli sitt fyrir 112 félaga. Hefur
starfað með lífi og sál til þessa. Enda hefur
það haft ágætum piltum og stúlkum á að
skipa, sem fremstu fólki, og þar af leið-
andi haft mjög betrandi andleg áhrif á
byggðarlagið.
18. des 1924. Almennur fundur um
Garðakaupin. Með kaupunum mæltu fáir
utan nefndar þeirra sem í málið var kosin,
æn móti var ég og J>orsteinn á Grund. Það
sem við aðallega fundum að er:
1. Að undan jörðinni er tekið allt Garða-
land norðan og vestan gatnanna inn Still-
holt, sem er Brekkubær, Presthús og mikil
lóð auk þess, og aðallóðin fyrir framtíðina
í Garðalandi.
2. Utlandið við Sanda er útgrafið mó-
land, hættur og fen og inn af því marflatir
flóar upp undir Garðasel.
3. Þetta sem selt er eða falt til sölu, er
alltof dýrt svo úr hófi keyrir eða 38—40
þúsund kr.
4. Við höldum þvi fram, að hér sé um
óhagfræði að ræða, að hreppurinn blandi
sér í að kaupa svona slæmt og dýrt land
og það af þarflitlu. Því ætíð verður það
hagfræði fyrir prestinn að leigja mönnum
lóðir undir byggingar, og sömuleiðis að
láta þá menn fá land sem vilja leggja í að
yrkja til ræktunar.
5. Svo er sá stóri galli hér á að Garðar
eru í öðrum hreppi og mundu gjöld til
hans verða tilfinnanleg. Ýmsar fleiri á-
stæður eru fyrir að kaupa ekki Garðana.
herjar-fordœming .þína . ú .áfengi . sem
nautnaméðali, þegar þú hugleiðir í ró, að
þess er hvað eftir annað getið í guðspjöll-
unum, að Jesús hafi haft vín um hönd?
Ég skal ekki eyða dýrmætu rúmi „Akra-
ness“ með röksemdaleiðslum — aðeins
leyfa mér að lokum að benda þér (og
lesendunum) á stað í Nýja Testamentinu,
sem upplýsir að fullu, „principielt,“ þetta
(og öll önnur skyld) viðhorf. Það er 14.
kapítulinn í Rómverjabréfinu. Settu aðeins
orðið „vin“ fyrir „mat“ og „ket,“ en
„drekka“ fyrir „eta.“
Með fyrirfram þökk fyrir birting þess-
ara lína í næsta hefti „Akraness“ og ósk-
um allra heilla ykkur til handa.
Þinn einlægur og óbreyttur vinur,
fíjörn O. fíjörnsson.
Aðeins örfá orð séra Björn!
Ég hafði aldrei haldið að þjónandi prest-
ur mundi leggjast svo lágt að freista þess
að hafa Krist fyrir verjanda sinn fyrir
áfengisdýrkun. Gagnvart Páli postula má
nærri fara um hugarfar hans gagnvart
víni. Hann segir einhvers staðar, að hann
myndi ekki að eilífu neyta kjöts, ef það
yrði til að hneyksla bróður sinn. Hvað
mundi þá ekki miklu fremur um vín-
nautn í hans augum.
I ritningunni stendur þetta lika: „Ef
einhver, sem færi með hégóma og lygar,
hræsnaði fyrir þér og segði: Ég skal spá
fyrir þér víni og áfengum drykk — það
væri spámaður fyrir þessa þjóð.“
Okkar þjóð þarnast nú meir annarra
spámanna. Mig tekur sárt að þú skulir
útbreiða og mæla með víndrykkju í hvaða
mynd sem er; og enn sárara, að það skuli
vera einn starfsmaður kirkju Krists.
Ó. fí. B.
Fátæklingur — Okrari.
Hafði þó sómatilfinningu.
Árið 1915 voru hér enn flestir fátækir. Þá höfðu
unglingar litil fjárráð. Hinn 16. april, þegar „Gull-
foss“ kom i fyrsta sinni til Reykjavikur, langaði
unga og gamla til þess að skoða vandlega þetta
fagra og fullkomna skip. 1 öllum skólum var gefið
fri. Eftirfarandi smásaga er af tveim bekkjar-
bræðrum úr Menntaskólanum í Reykjavík. Þá
höfðu ýmsir það fyrir atvinnu að flytja fólkið á
smábátum milli skips og lands, og kostaði far-
gjaldið 25 aura. Annar piltanna var „blankur" en
hinn hafði þó einhverja vasapeninga. Sá fátæki
bað þann sem betur mátti, að lána sér 25 aura til
þess að þurfa ekki að verða af þessu einstaka tæki-
færi, að skoða „Gullfoss." Það varð að samningum
þeirra í milli, með þvi að sá fátækari endurgreiddi
lánið með go aurum. Enda þótt þetta þætti harðir
kostir var lánið tekið gegn þessum skilyrðum.
Nokkru seinna lagði kennarinn svo fyrir, að
bekkurinn skyldi skrifa um komu „Gullfoss." Þeir
kunningjamir ræddu um þessa ritsmið, og segir
lánþeginn að hann geti ekki komizt hjá þvi að
segja satt og rétt frá okraranum sem lánaði fé
með endurgreiðsluskyldu á helmingi hærri upp-
hæð en tekin hefði verið að láni. Þá segir lánar-
drottin: „Ég skal borga þér 1 krónu ef þú segir
ekki frá þessum viðskiptum okkar.“
92
AKRANES