Akranes - 01.08.1947, Blaðsíða 21

ANNÁLL AKPANESS
GJAFIR OG GREIÐSLUR TIL BLAÐSINS, SEM
ÞAÐ ÞAKKAR INNILEGA.
Frú Arnbjörg Ásbjörnsdóttir, f. VI. árg., 100 kr.
Frá Sig. Ölafssyni, Reykjavík, 200 kr. Frá Krist-
jáni Guðmundssyni Indriðastöðum, f. VI. árg.,
100 kr. Einar Sigurðsson, skipstjóri, Reykjavík,
<oo kr. Sr. Jón N. Jóhannesson, 1. 1947, 25 kr.
Hafsteinn Bergþórsson, skipstjóri, Reykjavik, greitt
IV., V., VI., VII. og VIII. árg., 100 kr. Davíð
Ölafsson, fiskimálastjóri, f. I. til og með VI. árg.,
120 kr: Einar Sigurðsson, kaupfélaginu, Fáskrúðs-
firði, greitt f. III.—VII. árg., 100 kr. Konráð Jens-
son, Isafirði, V.—IX. árg., 100 kr. Guðni Einars-
son, kaupmaður, Reykjavík, 100 kr. Davíð Árna-
son, stöðvarstjóri Eiðum, f. VI. og VII. árg., go kr.
B.V. BJARNI ÖLAFSSON
seldi i annari ferð sinni fyrir 12.274 £» en i hinni
þriðju fyrir 10.140 £ og í fjórðu fyrir 10.734 £.
MANNFJÖLDI Á AKRANESI.
Samkvæmt nýútkomnum Hagtíðindum er fólks-
fjöldi á Akranesi nú 2321 manns. Akranes er því
sjöundi í röðinna að mannfjölda af kaupstöðum
landsins. I Reykjavík búa 51.011 manns Á Akur-
eryi 6180 manns. 1 Hafnarfirði 4466 manns, 1
Vestmannaeyjum 3478. Á Siglufirði 2967. Á Isa-
firði 2870. Neskaupstað 1243. Ölafsfriði 915 og
á Seyðisfirði 811. Alls búa í kaupstöðunum, að
Reykjavík meðtalinni, 74.205 manns.
ANDAKlLSÁRVIRKJUNIN TEKIN
TIL STARFA.
Hinn 27. okt. var straum frá virkjuninni fyrst
hleypt á bæjarkerfi Akraness. Var þá þegar byrjað
að tengja við kerfið ýms iðnaðarfyrirtæki og ein-
staka hús.
Allt virðist þetta ganga heldur hægt og rólega
af ýmsum orsökum. Verður sjálfsagt langt þangað
til þetta verður fulltengt.
Siðar mun hér verða sagt nokkuð frá virkjun-
inni i heild.
HÉRAÐSFUNDUR
Borgarfjarðarprófastdæmis var haldinn á Akranesi
sunnudaginn 19. okt.
Hann hófst með messugjörð i Akraneskirkju, þar
sem sr. Guðmundur Sveinsson á Hvanneyri pré-
dikaði. Síðar um daginn flutti hann erindi i kirkj-
unni, um Tókn kirkjunnar.
Einnig flutti Árni Ámason, héraðslæknir, erindi,
er hann nofndi: Hugvekja um óstandið í heimin-
um og hvað má af þvi læra.
Aðalmól fundarins að þessu sinni, auk venju-
legra starfa, var um Heimilisguðrækni og Leik-
mannastarf í þágu kirkjunnar. Á fundinum var
vel mætt. Fór hann fram bæði í kirkjunni og á
heimili sóknarprestsins. Þar sleit prófasturinn, sr.
Sigurjón Guðjónsson, fundinum kl. 12 á miðnætti.
LtJÐRASVEIT REYKJAVÍKUR
kom hingað og hélt hljómleika í Bíóhöllinni 26.
október s. 1. Formaður sveitarinnar er Guðjón
Þórðarson, skósmiður. Stjórnandi hennar er Albert
Klahn. Einleikarar Wilhelm Lanzkyötto og Björn
R. Einarsson.
Hljómsveitin lék prýðilega og ágæt verk. Var
leik hennar vel tekið, enda varð hún að gefa auka-
lög.
Akurnesingar þakka Lúðrasveit Reykjavikur
komuna, og velvilja þann, sem hún hefir áður
sýnt m. a. með gjöf hingað. Einnig áhuga þeirra
aðstoð og velvilja við þá ungu menn, sem hér eru
nú að undirbúa sig til að koma á fót lúðrasveit.
MIKIL SlLDVEIÐI.
Hin mikla sildveiði i Kollafirði í fyrrahaust,
þótti miklum tíðindum sæta. Hve mikil hún var
og hve lengi hún veiddist. Menn héldu að þetta
væri einsdæmi. Ymislegt bendir þó til að oft leggi
sildin hér um slóðir leið sína að landi. Inn á hvern
vog og hverja vik. Sjálfsagt eru þó að þessu mis-
jafnlega mikil brögð, og áraskipti.
Nú er hér enn um landburð af síld að ræða. Að
þessu sinni veiðist mest í Hvalfirði, utast sem
innst. Ymsir erfiðleikar eru ó að notfæra sér þetta
„silfur." Það sem í fyrra og nú hefur hér skeð
ætti þó að ýta undir alla aðila að vera ekki eins
vanbúnir næst þegar sildin veður hér sunnan
lands. Hér er um „kraftsild" að ræða og feita.
Afköst veiksmiðjunnar hér hafa verið aukm
nokkuð. 30. nóv hafði verksmiðjan tekið ó móti um
30.000 málum. Á sama tíma hafði verið fryst ti)
beitu rúmar 700 tunnur.
ÁTTATÍU ÁRA.
Hinn 9. nóv. átti Guðmundur Narfason, áður
á Völlum, 80 óra afmæli. Guðmundur hefur alið
hér allan aldur sinn og fengist við margt um æv-
ina. Hans mun siðar verða hér að nokkru getið i
blaðinu. Vér óskum honum heilla og blessunar.
AÐALFUNDUR
í Stúdentafélagi Akraness var haldinn 3. okt. 1947.
Ölafur Finsen, sem var fyrsti formaður félagsins,
baðst undan endurkosningu. Hann var gerður að
heiðursfélaga. Þessir menn voru kosnir í stjórn
félagsins: Ragnar Jóhannesson, skólastjóri, for-
maður, dr. Árni Árnason, héraðslæknir, og Guð-
laugur Einarsson, bæjarstjóri.
DÁNARFREGNIR.
Gunnar Gunnarsson, bóndi í Vik, f. 17. nóv.
1847 i Bakkabæ. Dáinn 2. sept. 1947.
. .Bjarni ÞórÖarson, bóndi frá Þorgeirsfelli í Stað-
arsveit, f. 20. des. 1888 á Neðra-Hóli í Staðarsveit.
Dáinn 1. okt. 1947. Flutti til Akraness vorið 1946.
Árni Bergþórsson, fiskimatsmaður í Ráðagerði,
f. 8. júlí 1874 i Garðhúsum. Dáinn 3. sept. 1947.
Marsibil Björnsdóttir, i. í sept. 1873, í Brúsholti
í Flókadal. Flutti til Akraness 1931. Dáin 2. sept.
<947-
GuÖríður AuÖunsdóttir, ekkja í Hvammi, f. 25.
júli 1866, á Oddsstöðum í Lundareykjadal. Bjó
lengi í Neðra-Skarði. Dáin 3. sept. 1947.
HJÚSKAPUR.
Ungfrú Anney Bylgja Þorfinnsdóttir, Heiðar-
braut 14, og Simon Ólafur Maggi Ágústsson,
vélvirkjameistari, Krókatúni 11. Gefin saman 11.
sept. 1947.
Ungfrú Elín Kristin Kristinsdóttir, Suðurgötu
43, og Ólafur Guðbrandsson, úr Þykkvabæ. Gefin
saman 18. sept. 1947.
Ungfrú Sigurbjörg Ásta Magnúsdóttir, Kirkju-
braut 35, og Þorsteinn Sveinsson, sjómaður, Rauð-
árstig 26, Rvík. Gefin saman 25. sept. 1947.
ÆSKULÝÐSVIKA.
Hinn aldni — ungi — sr. Friðrik Friðriksson
stjórnaði hér nýlega Æskulýðsviku í kirkjunni.
Aðstoðarmenn hafði hann héðan og úr Reykjavík,
en aðalþunginn hvíldi þó á sr. Friðrik. Hann er
nú senn áttræður, en heldur þó oft sama daginn
guðsþjónustu og 3—4 samkomur.
AKURNESINGUR — FLUGMAÐUR.
örlygur Þorvaldsson, Suðurgötu 21, er fyrir
nokkru kominn heim frá Englandi, eftir að hafa
lokið flugnámi þar með góðri einkunn. Aðeins
einn Akurnesingur hefur áður stundað flugnám
og tekið próf i þeirri grein. Það er Eelgi Eyjólfs-
son frá Bræðratungu. Hann lærði í Ameríku, en
á nú heima i Reykjavík.
HJÓNAEFNI.
Ungfrú Ingibjörg S. Pétursdóttir frá Sauðár-
króki og Jokob Sigurðsson, Suðurgötu 42.
Ungfrú Inga M. Pétúrsdóttir, Bergstaðastræti
70, Reykjavík, og Benedikt Elíasson, Vesturg. 19.
BREYTT VIÐHORF I SlLDVEIÐIMÁLUM
SUNNANLANDS.
Hingað til hefur það þótt fráleitt að hugsa sér
sildveiðar hér sunnanlands, nema með reknetum.
I fyrrahaust fór blessuð sildin sér svo óðslega inn
um alla voga og víkur, og öslaði þar svo lengi á
svipaðan hátt sem í norðurlandi, að ýmsir tóku nú
út nætur sinar og báru sig eins að og venja er til
við sumarveiðar. Þeir voru með reknet, troll og
snurpunót, og allt var fullt af sild. Síldin kom þvi
mönnum algerlega á óvart og trúðu ekki á að
hennar „góða tilboð“ stæði lengi. Þeir héldu að
þetta væru „brellur“ einar og þetta myndi vera í
fyrsta og seinasta sinn sem þeir færðu silfurfisk
á disk sinn. Menn höfðu því ekki nú í haust búið
sig sérstaklega til að taka á móti þessum spikfeita
spriklandi fiski, (nema af vera skyldi Akumes-
ingar, sem á þessu óri juku afköst verksmiðju
sinnar verulega.)
Nú í haust voru menn jafnvel orðnir úrkula
vonar um nægilega beitu til næstu vertíðar. En
hvað skeður svo? Jú sú silfraða kemur á sama
tíma — og varð stundvísari en Islendingar yfir-
leitt, — ef til vill af því að hún hafði „gleymt“ að
gera skyldu sína í sumar. Ef til vill til þess að
sannareyna hvort satt væri að ráðamenn hins ís-
lenzka ríkis. mundu hætta við að „athuga sinn
gang“ um úrlausn í dýrtiðar- og framleiðsluvanda-
málum þjóðaiinnar, ef hún (þ. e. sildin) gæfi nú
kost á sér í nokkurra tugþúsundatali mála. Svo
liægt væri eitthvað lengur, eða einu sinni enn að
eyða gjaldeyrisandvirði sildarinnar til kaupa á
bilum og barnagullum, glerkúm og giltu skrani.
Við verðum að vona að síldin komi oftar og
aftur. Og vonum að þing og stjórn og þjóðin öll
sjái að sér og komi sér saman um að bægja voða
frá dyrum.
ALLT ER ÞAÐ EINS.
Flest er nú skammtað oi-ðið, og er ekkert við
því að segja. Hitt er verra hve framkvæmdin er
oft handahófsleg og ósanngjörn. Reykvikingar geta
farið á hvert kaffihúsið af öðru allan daginn og
fengið ]>ar kaffi með sætu brauði og rjómakökum
eins og þeir geta torgað án þess að afhenda kaffi-
eða sykurseðla. En sjómennirnir sem nú eru dag-
lega í kalsa veðri út um allan sjó að fanga sild, til
þess að hægt sé að kaupa „kaffi eða sykurlús," fá
svo litinn skammt að þeir verða að vera kaffi-
lausir jafnmarga daga og þeir hafa einhverja ögn.
Þetta er skömm, sem verður að afmá þegar í
stað.
»•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••(
Útbreiðið blaðið.
AKRANES
105