Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.06.1981, Blaðsíða 18

þessari tækni. Plasmahitun er bæði
hægt að ná með beinni og óbeinni raf-
hitun.
„Plasmahitari” er afar einfalt tæki,
sem breytir raforku í heitan gasblástur
og hægt er að stjórna á auðveldan hátt.
Hitastigi upp að 5500°C er auðvelt að
ná með því að nota loft, gufu eða vetni
sem burðargas. Mynd 28.4 sýnir
Westinghouse plasmahitara.
Fyrirtækið Westinghouse í Banda-
rikjunum hannaði plasmahitarann upp-
haflega til þess að líkja eftir aðstæðum,
þegar geimfar kemur inn í gufuhvolfið.
Tækið var notað til rannsókna á ýmsum
háhitaþolnum efnum, svo sem kísil-
flögum, en á allra síðustu árum hefur
áhuginn beinst að notkun plasmahitara
til framleiðslu í iðnaði. Tækið hefur
ekki verið þróað í stærri einingar en 1,5
MW, en stefnt er að 20 MW einingum á
næstu tveim til þrem árum.
HUGSANLEGAR FRAMLEIÐSLU-
VÖRUR
Ef við reynum að greina notkunar-
svið raforkunnar og höfum í huga hvar
samkeppnisaðstaða raforkunnar er
best, þá er það einkum rafgreiningin og
rafbræðsla ofar 1600°C þar sem raf-
Mynd 28.3 Ljósbogaofn TSI nr. 2 25 kW.
TAFLA 28.1 Rafhitunareliment og hámarkshiti þeirra
RAFHITUNARELIMENT Hámarks hiti °C
80Ni 20Cr. (Nikkel-króm blöndur) 1380
Mo (Molybdenum) 1670
MoSi^ („Kantal”) 1720
SiC (Kísilkarbít) 1760
C (grafít) 2600
W (Wolfram) 3500
46 - TÍMARIT VFÍ 1981