Dagblaðið Vísir - DV - 04.02.2005, Blaðsíða 27

I
ÚTSALA
í MÚRBÚÐINNI
Allt að 60% afsláttur út þessa viku
FÖSTUDACUR 4. FEBRÚAR 2005 27
DV Síöasten ekki síst
það frítt og án mikillar fyrirhafnar.
Þetta vita Flugleiðir, sbr. Fancy a
Dirty Weekend, og þetta ætti ferða-
málaráð Grænlands að athuga.
Með réttri markaðssetningu gæti
Nuuk smám saman orðið eitthvað
það svalasta í heimi - bókstaflega
(“Nuuk - literally cool“). Ég veit
ekki betur en að til skamms tíma
hafi Inúítar leyft hverjum sem er að
bregða sér á konurnar sínar. Að það
hafi ekki þótt neitt tiltökumál.
Þessa staðreynd mætti rifja upp á
flennistórum auglýsingaskiltum í
London. Talan um fóstureyðing-
arnar kæmi líka að góðum notum í
þessari herferð.
Þegar graðir Evrópubúar færu að
hrannast til Grænlands í „ævintýra-
ferðir" liði ekki á löngu fyrr en
grænlenska hagkerflð tæki að
blómstra. í beinu framhaldi færu
Grænlendingar að spígspora um í
rándýrum jakkafötum, talandi í
gemsa við fjárfesta erlendis og tvö-
faldir ísskápar kæmu í hvert hús. Á
endanum myndi hinn grænlenski
Jón Ásgeir kaupa vöruhúsið
Magasin í Kaupmannahöfn af ís-
lenska nafna sínum. Þá fyrst yrðu
Danir verulega fúlir.
Jakob Bjarnar Grétarsson
• Ekki fór mikið fyrir
Mínus-liðum við af-
hendingu tónlistar-
verðlaunanna enda
vom þeir fjarri góðu
gamni. Þeir vom úti í
LA við spilamennsku fyrir valinn hóp
með útgáfu í USA fyrir augum...
• Hinir kostulegu málverjar á mál-
efhin.com em með skoðanakönnun
þar sem spurt er hvaða stétt manna
sé ómerkilegust. Kemur kannski ekki
á óvart að þingmenn
tróna efstir á blaði en
íharðrikeppni um
þann vafasama heið-
ur em svo fjölmiðla-
menn! Jafnvel olíu-
furstar og lögfræðing-
ar þykja skárri. Sök sér nema að mál-
verjar hafa gegnum tíðina hver um
annan þveran viljað skilgreina spjall-
svæðið sem fjölmiðil...
• í DV í gær var greint frá því að upp-
lýst yrði um nafnið á nýrri útvarps-
stöð Illuga Jökulssonar í dag. Þeim
áformum var frestað fram á mánudag
af markaðsfræðilegum ástæðum.
Fjölmargir em nú að
ganga til hðs við 111-
uga og DV heyrir að
Hjálmar Hjálmarsson
leikari og útvarps-
maður sé einn þeirra
en Hjálmar er meðal annars þekktur
fyrir að vera maðurinn á bak við
ekkifréttamanninn Hauk Hauksson...
Fá borgarbúar einir að
njóta hæfileika Eiðs Smára?
Einar Ólafsson hafði samband:
Ég og vinur minn vomm alveg
brjálaðir þegar við sáum að Skjár
einn, sem er nú orðið ríkisfyrirtæki,
ákvað að sýna leik Chelsea og Black-
burn í beinni á breiðbandinu á mið-
vikudaginn. Á ekki eitt yfir alla að
ganga hjá ríkinu sem á að þjónusta
allt landið? Við misstum af leiknum
eins og öll landsbyggðin á meðan
útvaldir hópar fyrir sunnan gátu
horft á hann, þetta er bara ekki hægt
og ef þetta heldur áfram æda ég að
gera allt brjálað út af þessu.
Þetta er bara dæmi um hvemig
ríkið lítur á landsbyggðina sem ann-
ars flokks, það mætti halda að þeir
væm að reyna að gera litía bæi úti á
landi að gullgrafarabæjum. Þeim er
að minnsta kosti að takast það með
þessu áffamhaldi, unga fólldð nenn-
ir ekki að hanga þar sem engin þjón-
usta er og fer því suður þar sem allt
er til alls. Kannski ráðamenn vilji
þetta í raun og vem.
Þetta er náttúrulega alveg stór-
merkilegt að ríkið skuli vera að mis-
muna fólki, þeir velja sér hóp til að
þjóna, ef þetta væri einkafyrirtæki
þá myndi maður kannski sætta sig
við þetta en þegar Síminn er kominn
með meirihluta í Skjá einum þá ætti
þetta ekki að eiga sér stað. Ef þetta á
að vera stefnan hjá þeim í framtíð-
inni fer ég fyrir alvöm í blöðin og
geri allt vitíaust. Við hér úti á landi
eigum rétt á að fá að sjá Eið Smára
eins og fólkið fyrir sunnan.
Smiðjuvegur 72 ■ 200 Kópavogur • Sími 544 5470 • Fax 544 5471 ■ sala@murbudin.is • www.murbudin.is
2,Erfítrai
Marmarahvft innimálning, gljástig 7
670kr.
Opið
mán-fös kl. 8-18
laugard. kl. 9-15
MÚRBUÐIN
Skyndibiti
Er þetta hollur matur eins og á Indóklna?
Slöpp
hollusta
Guðrún skrifar:
Ég var að lesa DV í gær og brá
heldur betur í brún þegar ég sá aug-
lýsingu frá matsölustaðnum
Indókína. Ástæðan var fyrirsögnin
„Hollustuna heim“ sem mér fannst
heldur skrýtið því á þessum mat-
seðli var ekki hægt að finna mikið af
hollum mat. Það sem sló mig mest
var hvað í boði var í bamaboxinu en
inni í því em tveir kjúklingaleggir,
franskar, kokteilsósa og svo sérstak-
ur kaupauki fyrir litlu börnin sem er
Lesendur
kinder-egg. Tilboð eitt býður upp á
djúpsteiktar rækjur, tilboð tvö býður
einnig upp á djúpsteiktar rækjur og
tilboð þrjú býður upp á rifjapartý og
er kaupaukinn þar poki af Maamd-
flögum. Inni á milli er boðið upp á
einhverja misholla rétti en engu að
síður finnst mér þetta frekar dapur-
legt þegar þessir tilboðsréttir, og ég
tala nú ekki um bamaréttir, teljast
undir „holla réttí". Annað hvort er
auglýsandinn að reyna að vera
hrikalega kaldhæðinn eða hann skil-
ur ekki að hann er ekki að auglýsa
hollan mat. Em engin lög sem
skylda menn að segja rétt frá í svona
auglýsingamennsku? Ég bara stend
á gati!
Hvar eru allir Grænlendinqarnir?
Ég hef stundum verið að pæla í
Grænlandi. Mér finnst svo skrýtið
hvað þetta risavaxna land á lítið
upp á pallborðið hjá okkur. Græn-
land er jú stærsta eyja í heimi (Ástr-
alía er reyndar stærri en hún telst
vera heimsálfa) og þetta er land
sem er næst okkur af öllum lönd-
um. Það væri næstum hægt að
labba yfir frá Bolungarvík væri
maður Jesús. Samt er eins og Græn-
land sé í órafjarlægð. Það er aldrei
neitt í fréttunum um fólkið þarna
og við höfum ekki hugmynd um
hvað þessar 55 þúsundir em að
gera eða spá. Ef eitthvað heyrist
þaðan er það yfirleitt um einhverja
íslendinga sem em að drepa há-
karla með bemm höndum eða ves-
enast eitthvað álíka gáfulegt.
Sífulli frændinn
Það er hreinlega eins og við vilj-
um ekkert af þessum grönnum okk-
ar vita. Að við hreinlega skörnm-
umst okkar fyrir nábýlið við fólkið
sem býr þama. Að okkur finnist
þetta hálfgert þriðja heims lið. Fólk
sem er á annarri öld eða plánetu og
við. Fólk sem er ekkert að spá í
hJutabréfum eða likamsrækt eða
Idol eins og við, heldur silast áfram á
klakabunkunum af gömlum vana á
milli þess sem það er blindfullt og
drepandi hvort annað með skot-
vopnum. Þetta er ímyndin sem við
höfum af Grænlendingum.
Það er oft verið að tala um kyn-
þáttafordóma íslendinga en sjaldan
er vikið orði að því hvaða augum við
sjáum Inúítana á Grænlandi. Þeir
eru eiginlega eins og sífulli frændinn
sem er næstum því í öllum fjölskyld-
um á íslandi. Sífulli frændinn sem er
alltaf eitthvað að skandah'sera út í
bæ og allir eru löngu búnir að fá leið
á að hugsa og tala um, hvað þá að
umgangast.
Dr. Gunni
Finnst Grænland spenn-
andi og skilur ekkert Iþvl
afhverju þaö fersvona lít-
ið fyrir Grænlendingum I
fréttunum.
Kjallari
50/50 líkur
Kannski er þetta með óregluna á
Grænlendingum algjör della og þeir
upp til hópa topplið sem dreypir í
mesta lagi á fi'nu rauðvíni með
matnum. Ég myndi vita minnst um
það því það er aldrei sagt frá Græn-
lendingum öðruvísi en í neikvæðum
tón og með sláandi tölum. Að þetta
og þetta margir séu skotnir á ári á
fyllfríum. í gær sá ég í DV að á Græn-
landi séu 1064 fóstureyðingar á móti
hverjum 1000 fæðingum. Hér á
landi er talan 229. Það er ansi gasa-
leg staðreynd að það sé fiftí fiftí að
maður fæðist séu foreldrar manns
grænlenskir.
Það er alls ekkert hlaupið að því
að komast til Grænlands vilji maður
tékka á pleisinu. Flugleiðir bjóða
'óipp á rándýrar ferðii til Kulusuk, en
bara á sumrin, og ef maður vill fara
til höfuðborgarinnar Nuuk þarf
maður að fljúga fyrst til Kaup-
mannahafnar og svo þaðan aftur til
baka. Þetta vesen myndi ekki bara
kosta helling heldur færi allur dag-
urinn í þetta.
Partípleisið Nuuk
Mig langar ekkert sérstaklega til
að drepa ísbjörn með riffli. Einhvern
ávinning heyrði ég þó að því að
Grænlendingar ætli að fara að bjóða
upp á þá þjónustu fyrir vesturlanda-
búa. Að leyfa þeim að upplifa „The
Ultímate Éxperience“ og drita niður
hvítabjöm á hjaminu. Brigitte Bar-
dot varð víst alveg brjáluð.
Þetta er vitíaus nálgun hjá grönn-
um okkar. Auðvitað eiga þeir að taka
okkur til íyrirmyndar. Afar okkar og
ömmur kynntust klósettpappír á
gamalsaldri og bjuggu í holum í
jörðinni fram að því. Við vorum
Grænlendingar fyrir rúmlega hálfri
öld. Nú höfum við stimplað okkur
inn sem hipp og kúl og Reykjavík er
víðfrægt partípleis.
Áður en ég giftí mig lét ég mig
stundum dreyma um að fara til
Nuuk. Sá fýrir að ég myndi t.d. eyða
gamlárskvöldi þarna, á Hótel Nuuk
auðvitað. Sá fyrir mér að ég myndi
drekka mig blindfullan á hótelbam-
um og síðan vafra út á meðal fólks. Ef
Reykjavík er pam'pleis þá hlýtur
Nuuk að vera pam'pleisIÐ. Blindfull-
um væm mér allir vegir færir. Ég
kæmist í gott partí, myndi bara passa
mig að vera ekkert að röfla of mikið í
köllunum með rifflana, og svo fyndi
ég gullfallega grænlenska konu.
Myndi jafnvel setjast að í kjölfarið.
Svona hugsaði ég í piprinu miðju.
Framtíð Grænlands
Heimurinn er fullur af piprandi
köllum sem þyrstir í konur sem gefa