Símablaðið - 01.07.1945, Blaðsíða 9

SlMABLAÐlÐ
29
Eiríkur Gíslasou.
bar undir. AriS 1918 varS Eiríkur flokks-
stjóri hjá Björnæs; átti liann þaS aS þakka
dugnaði sínum og verkhyggni.
Nú hefir Eiikur unnið um langt skeið
hjá Bæjarsíma Reykjavíkur, aðallega aö
\ Sg ' • m í sambandi við mæliborðið. Er
h "u vel Lálinn af yfirmönnum og sam-
starfsmönnum;
Eiríkur: Eg óska þér langrar og far-
sællar æfi og að síminn rnegi njóta starfs-
krafta þinna sem lengst.
G. Jónsson.
d
Porbjörn Porvaldsson.
8. ágúst síöastliöinn varð Eirikur Gísla-
son fimmtugur. Eiríkur er fæddur að
Varmá í Mosfellssveit, sonur hjónanria
Gísla Gunnarssonar bónda þar og Guðrún-
ar Bjarnadóttur sem þar bjuggu þá. Eirík-
ur fór snemma aö vinna fyrir sér, svo sem
títt var uni bændasyni á þeirn tímum, vann
nann ýins sveitastörf í æsku en snéri sér
síðan að sjónum, og þótti þaS þá helzt
framav.on. Áriö 1916 réðist Eiríkur í
símavinnu til C. Björnæs. StundaSi hann
þá vinnu á sumrurn, en sjómennsku jafnan
á vetrum. Var símavinna þá eingöngu sum-
aratvinna, og urðu þeir sem þann starfa
stunduðu aö leita annaö strax aS haustinu
eöa ganga atvinnulausir ella allan veturinn,
og varö þaö hlutskipti margra. Tók Eirík-
ur sér frí frá símavinnu um skeiö og gerö-
ist farmaöur. Sigldi hann til ítalíu og Spán-
ar og lenti í mörgum æfintýrum eins og
aðrir farmenn, enda kann hann margt aö
segja frá þeim sólbjörtu löndum. Eg, sem
þessar línur rita, kynntist Eríki fyrst, er
viö vorutn saman í símanum hjá Björnæs.
UrSum viS fljótt góöir kunningjar og
samrýmdir. Var Eiríkur glaövær og gam-
ansamur og vakti gáski hans mikla kæti,
enda söfnuðust allir utan um hann er svo
Þaö var á síBasta ári síSustu aldar aS
unglingsstrákur úr sveit var „s^ndur í
skóla“ án þess að hann heföi sjálfur gert
sér grein fýrir því hvort hann langaði til
aö ganga þá „línu“ eöa ekki. Hann var
léttlyndur og gamánsamur og hefir líklega
átt þaö til aö vera smá-stríöinn. Og þá
þegar haföi 'hann náS nokkurri leikni í því
aö veröa sjaldan svarafátt, ekki hvaö sízt
þegar „hnútur flugu um borð“.
Þarna lenti hann í glööum hópi likt
hugsandi drengja og jafnaldra og tók þar
góöum framförum. Tóku þeir ekki ætíö í
gamni sínu eftir því, þótt það gengi út