Símablaðið - 01.07.1945, Blaðsíða 11

SÍMABLAÐIÐ
31
SicjiiÁur Lnamx, iímát,
jon:
FREISTIIMG
(Sannsögulegur atburður).
Arið 1861 flaug sú fregn íyrir í Banda-
'"íkjum Ameríku, að fyrrverandi póst-
afgreiðslumaður, núverandi lögfræðingur,
herra Abraham Lincoln, hefði verið kosinn
forseti Bandaríkjanna.
Abraham Lincoln. Var það ekki þessi
náungi, sem alltaf og allsstaðar, var að
tala á móti þrælahaldinu og vildi jafnvel
ganga svo langt, aö brjóta stjórnarskrána,
með því að taka þrælana af réttmætum
eigendum þeirra. Nei, viS siíkan forseta
höfðu Suðurríkin lítiö að gera, og þau
sögðu sig úr lögum og tengslum við Norð-
urríkin.
Maöur var nefndur David Wright, og
hann var læknir að menntun. Hann hafði
átt heima í Edenton, en hafði flutzt búferl-
um til Nordfolk. Hann var vel að sér í
mennt sinni, og fékk brátt mikla aðsókn
sem læknir, en nú höfðu hermenn NorSur-
ríkjanna sest að í borg hans. Wright læknir
var einlægur Suðurríkjamaður og óskaði
Suðurríkjamönnum alls hins bezta, en var
i nöp við Norðurríkjamenn og þeim mjög
gramur. Taldi þá hafa farið með óþarfa ó-
frið á hendur Suðurríkjamönnum og gat
því ekki litið þá réttu auga. Svo höfðu
þeir, nú svo til eyðilagt allar hans fram-
tiðarvonir og atvinnumöguleika. Um þetta
var hann að hugsa þegar ungur og glæsi-
legur liðsforingi, Sanborn að nafni, fór
þarna framhjá honurn með liðsmenn sína
°g átti sér einskis ills von. Wright læknir
dró hægt upp skammbyssu sína, miðaði á
hinn unga liðsforingja og skaut hann til
bana.
Læknirinn var samstundis gripinn og
settur í fangelsi.
Nákvæm rannsókn fór fram í máli hans,
en ekkert það kom fram er réttlætti þennan
verknaö hans. Dómurinn varð á þann veg,
að Wright læknir hefði skotiö einn af liös-
TARAIMS.
foringjum lýðveldisins án mnnstu ástæðna,
ihér vær um morð að ræða og fyrir þennan
verknað skyldi hann dauðasekur.
Með málsskjölunum var þó send beiðni
um þaS, að líflátshegningunni yrði breytt í
fangelsisvist, en forsetinn, Abraham Lin-
doln, sá ekki ástæðu til þess, og staöfesti
því dauöadóminn. Þegar allar tilraunir
vina, vandamanna og ættingja til að fá
dóminum breytt, höfSu reynst árangurs-
lausar, bjujuðu allskonar heilabrot um það,
hvernig honurn yrði náð úr fangelsinu.
Tvær voru þær aöal tilraunir, sem gerð-
ar voru til þess að ná honum úr dauðans
greipum.
Kaflana um þessar tilraunir hefi ég þýtt
sem næst því orðrétt úr bók þeirri, sem ég
hefi þessa frásögn úr (By the Neck, eftir
August Mencken) og fara þeir hér á eftir:
Frásögn blaösins Philadelphia Inquirer,
26. október 1863 :
Þann 26. október bað herra Wright lækn-
ir um að fá aS hafa ljós í klefa sínum, en
þótt þetta sé nokkuS óvenjulegt, þá var
■honurn leyft það, og fylgdi þessum greiSa
engin tortryggni. Um kvöldiö þegar ljósiS
hafSi verið tendraS í klefa Wrights lækms,
komu þau kona hans, tvær uppkomnat
dætur og ungur sonur, í heimsókn tii lækn-
isins. Fólk þetta dvaldi hjá lækninum góSa
stund, en kvaddi svo og fór. Húsum var
þannig liáttað, að þegar fólk þetta fór burt
úr klefanum, varS þaS að fara í gegnum
setustofu varðmanna. Allt virtist í full-
komnasta lagi þar til venslafólk Wrights
læknis ætlaði út um ytri dyr varðstofunn-
ar. Þá varS annari eldri dótturinni fóta-
skortur og ætlaSi að detta, en komst þó út
án þess.