Símablaðið - 01.01.1972, Page 12

Atli S. Þormar
Seint á síðastliðnu hausti kenndi
hann veikinda þeirra, er með svo skjót-
um hætti urðu honum að aldurtila. Á
skömmum tíma hafa orðið umskipti,
sem við vinnufélag-ar hans, höfum
naumast áttað okkur á. Á hinum fjöl-
menna vinnustað, þar sem hann starf-
aði, sakna nú margir góðs félaga og
samstarfsmanns.
Atli S. Þormar fæddist að Skriðu-
klaustri 8. marz 1924. Foreldrar hans
voru Sigmar Þormar, bóndi, og kona
hans, Sigríður Halldórsdóttir. Atli ólst
upp í foreldrahúsum.
Hann hóf störf hjá Pósti og síma
síðla árs 1947, en áður hafði hann lok-
ið námi við Verzlunarskóla Islands Á
öllum starfsferli sínum re.vndist hann
góður samstarfsmaður og sanngjarn
yfirmaður, sem alir mátu mikils. I
starfi sínu sem innkaupafulltrúi sinnti
hann margbrotnu nákvæmnis- og trún-
aðarstarfi á þann hátt, að það aflaði
12
honum trausts og virðingar allra er til
þekktu.
Atli S. Þormar komst ekki hjá, að
verða nefndur og valinn til ýmissa trún-
aðarstarfa meðal starfsfélaga sinr.a.
Mörg undanfarin ár hafði hann gegnt
starfi formanns félagsdeildar skrif-
stofufólks, sem er fjölmennust deilda
innan vébanda Félags íslenzkra síma-
manna. Hann var um árabil annar af
tveim fulltrúum Félags íslenzkra síma-
manna í Starfsmannaráði landssím-
ans. Allt síðastliðið ár, þar til starfs-
kraftar hans þrutu, vann hann að sér-
stöku trúnaðarstarfi á vegum félagsins,
en starf þetta leysti hann af hendi með
stakri prýði og á þann veg, að lengi mun
verða munað og þakkað. Hann tókst
á hendur — auk þessa — ýmiss konar
trúnaðarstörf á vegum starfsmannafé-
lagsins, og sat ráðstefnur á þess veg-
um, utan lands sem innan. Hvar og hve-
nær sem hann fór með málefni félags
síns og samstarfsmanna, þótti þeim vel
borgið sínum málum.
Atli S. Þormar verður samstarfs-
mönnum sínum ekki einungis minnis-
stæður sem traustur starfsmaður og
ötull félagsmálamaður. Hans verður
sérstaklega minnzt sem góðs og
skemmtilegs félaga, er gæddur var
miklum gáfum. Honum var eðlilegt að
fjalla þannig um hversdagslega hluti,
að þeir yrðu lifandi og skemmtilegir.
Hann kunni að henda þannig gaman
að mönnum og málefnum, að ekki sveið
undan, en allir höfðu gaman að. Hann
var listrænn í eðli sínu, hagyrðingur
góður og mikill unnandi íslenzkrar nátt-
úru og sögu. Að slíkum manni er mikill
sjónarsviptir.
SIMABLAÐIÐ