Bræðrabandið - 01.09.1966, Blaðsíða 1

33 árg.
Reykjavík, september 1966
9.tbl.
HVAÐ HEFUR GERZT?
Nú er rúmur mánuður liðinn síðan síðasta blað kom út. Á þeim
tíma hefur eitt og annað gerzt í starfinu sem hér skal greint frá í
stuttum dráttum:
Sumarnámskeiðið fór fram í Hlíöardalsskóla seimkvæmt áætlun 19-28.
ágúst. Þátttaka var góð og svo var að sjá og heyra sem allir yndu sér
hið bezta. Br. Poster frá Englandi flutti erindaflokk um kjarna Róm-
verjabréfsins, einnig veitti hann fræðslu um persónulegt starf, gildi
þess, möguleika þess og árangur. Pyrra sunnudegi mótsins var varið
til ferðalags. Parið var um Rangárþing, Pljótshlíð og Eyjafjöll
skoðuð, stanzað að Skógum undir Eyjafjöllum og hið merka byggðasafn
skoðað. Veður var hið ékjósanlegasta og ferðin að öllu leyti
ánægjuleg. Sumir þátttakendur mótsins höfðu ekki séð þessa staði
áður.
Kvenkennari frá skóla okkar í Austurríki heimsótti Hlíðardalsskóla
meðan á mótinu stóð og gisti þar eina nótt. Sýndi hún litskuggamyndir
frá hinu fagra heimalandi sínu. Voru þær óvenjulega falleg£ir og svo
vel teknar að nokkrar þeirra gætu vafaleust talizt verðlaunamyndir.
Kvöld eitt flutti Björn L.Jónsson læknir erindi umheilbrigt lif.
Auglýst hafði verið að Str. Kristrún Jóhannsdóttir húsmæðraskóla-
kennari annaðist fræðslu í þessari grein á mótinu. Vegna veikinda
móður hennar varð það að falla niður og var ofangreindur læknir
fenginn til að hlaupa 1 skarðið. Vakti erindi hans athygli og
ánægju mótgesta.
Á þriðjudagskvöldið kom dr. B.E.Seton, hinn nýkjörni ritari
Norður-Evrópu deildarinnar. Aðalerindi hans hingað var að annast
fræðslu á starfsmannafundi, sem hófst á miðvikudagskvöldinu og stóð
yfir samhliða sumarnámskeiðinu fram á helgina. Starfsfólkið allt
hafði verið boðað til þessa fundar. Kvöld og morgun samkomur hafði
það sameiginlegar námskeiðsfólkinu en svo voru umræðu og fræðslu-
fundir ætlaðir starfsfólkinu einu. Þóttu fundir þessir mjög gagnlegir.
Hagnýt mál voru rædd af einurð og í góðum anda og spurningum svarað.
Svo kom síðari helgin. Skólinn var þegar orðinn fullur af fólki,
en þó kom allmargt gesta á samkomur hvíldardagsins. Hámark þess dags
var síðdegissamkoma þar sem br. Sigfús Hallgrímsson var vígður sem