Freyr - 01.08.1992, Blaðsíða 34

594 FREYR
15.-16.'92
Vandi er að varast hœtturnar
Páll A. Pálsson, fv. yfirdýralœknir
Flestum þeim sem stunda búfjárrœkt hér á landi mun
Ijóst hvaða hœtta stafar af innflutningi dýra og búfjár-
afurða til landsins, enda reynsla okkar afslíkum innflutn-
ingi hörmuleg að því er varðar smitsjúkdóma.
Minni gaumur hefur hins vegar
verið gefinn að öðrum vandamál-
um sem tengjast flutningi lifandi
dýra milli landa þar sem þau valda
oftast ekki jafn víðtæku tjóni.
Nýlega hafa borist fregnir af
tveimur dæmum af þessu tagi.
Árið 1984 voru flutt til Ástralíu
tveir hrútar og fimm ær af Suffolk
kyni frá Bandaríkjunum. Fé þetta
var vandlega valið af reyndum
mönnum og heilsufar þess kannað
eins ítarlega og föng voru á til að
fullnægja ströngustu kröfum
ástralíubúa.
Eins og reglur sögðu fyrir um,
voru kindurnar settar í æfilanga
sóttkví þegar til Ástralíu kom, og
látnar fjölga sér í sóttvarnarstöð-
inni.
í ljós hefur komið að báðir hrút-
arnir báru í sér erfðagalla, sem
koma fram í afkvæmum þeirra. Er
hér um að ræða erfðagalla sem lýsir
sér sem vansköpun á beinum og
liðum gagnlima (condrodysplasia).
Sumum lambanna er ekki lífvænt,
önnur verða aumingjar.
Árið 1991 var fluttur nokkur
hópur af hálftömdum hjartardýr-
um frá Nýja-Sjálandi til Kanada.
Voru dýrin að sjálfsögðu valin með
tilliti til þess að þau voru laus við
alla sjúkdóma svo sem krafist var.
Pegar dýr þessi komu til Kanada
kom í ljós að þau hýstu sérstaka
þráðormategund (Encephalostron-
gylus cervi) en lirfur þessarar teg-
undar leggjast oft á miðtaugakerfi
dýranna og valda alvarlegum sjúk-
dómi.
Þó að dýr þessi reyndust að öðru
leyti fullkomlega heilbrigð, tóku
heilbrigðisyfirvöld í Kanada þann
kostinn að farga þeim öllum.
Dæmi þessi sýna að seint verður
of varlega farið þegar dýr eru flutt
milli landa.
Hestaábreiður
Saumastofan Freyja á Breiðdals-
vík hefur nýlega hafið framleiðslu
á léttum og meðfærilegum hesta-
ábreiðum. Ábreiðurnar eru mjög
léttar og fyrirferðarlitlar enda
saumaðar úr úrvals striga sem bæði
loftar vel í gegnum ásamt því að
halda vel hita á hrossinu sveittu í
röku eða svölu veðri.
Við hönnun ábreiðunar höfum
við leitað ráða hjá okkar fremstu
hesta- og tamningamönnum á
Austurlandi og víðar sem einnig
hafa fengið og prufað hana í
nokkurn tíma og án undantekning-
ar gefið henni sín bestu meðmæli.
Eins og flestum hestamönnum
er kunnugt eru nú þegar á markað-
inum innfluttar þungar og stórar
ábreiður sem eru meira sniðnar að
erlendum aðstæðum, þar sem
hrossin eru höfð í húsi meira eða
minna allt árið. Hér heima á ís-
landi vitum við að bæði hesturinn
og hestamaðurinn vilja hafa visst
frjálsræði. Með þetta í huga höfum
við reynt að hanna ábreiðurnar
bæði mjög léttar og fyrirferðarlitl-
ar svo að þær rúmist auðveldlega
með í farangrinum í útreiðatúrum
eða á langferðum.
Þegar staðið var frammi fyrir
þeim vanda að velja efni í ábreið-
urnar gerðum við okkur ljóst að
velja yrði efnið með tilliti til þess
að það hleypti vel út raka frá hest-
inum en haldi á sama tíma vel á
honum hita.
Einnig tókum við tillit til þess að
það verður að vera mjög auðvelt
og handhægt að festa ábreiðuna á
hestinn og hún verði að tolla kirfi-
lega á honum. Því var sá kostur
valinn að hafa ábreiðuna bæði með
gjörð undir hestinum og fram fyrir
hálsinn á honum.
Meðan á kynningu á ábreiðun-
um stendur eru þær boðnar á sér-
stöku kynningarverði 1950 kr.
Ákveðið hefur verið að halda
kostnaðinum niðri og selja ábreið-
urnar eingöngu í póstkröfu.
Sími hjá saumastofunni Freyju
er 97-56724. Utanáskrift: Ásbraut
11, 760 Breiðdalsvík.
( Fréttatilkynning).