Mjölnir - 01.11.1963, Síða 4
una þannig, að ekki þyrfti aff
flytja eina einustu tunnu inn til
landsins.
ÁHYGGJUR ÁÐ LIÐNU SUMRI
Það er ekki óeðlilegt að óstand
það sem hér hefur skapazt, vegna
síldarleysisins fyrir Norðurlandi s.l.
sumar, veki nokkurn kvíða hjó
mönnum, er þeir hugsa til komandi
vetrar. Síldin, sem er aðaluppistað-
an í atvinnulífi Siglufjarðar, bróst
okkur að þessu sinni, sem svo oft
óður, en óhyggjurnar koma í kjöl-
farið og ekki að óstæðulausu.
MisræmiS í skiptingu þjóSar-
teknanna hefur aldrei verið gíf-
urlegra, og hlutur daglauna-
mannasins það' rýr, að hann
verður að bæta sér þaS upp meS
ákveSnum fj ölda yfirvinnu-
stunda ef hann á aS geta séS sér
og sínum sómasamlega far-
borSa. SíldarleysiS veldur því
aS mikiS vantar nú á aS þessum
lágmarksstundafjölda hafi veriS
náS, og því hlýtur sú krafa aS
vakna aS eitthvaS raunhæft
verSi gert til aS ráSa bót á því
vandræSaástandi sem af þessu
hefur skapazt.
SiglufjörSur hefur frá upp-
hafi aS heita má, átt viS árstíSa-
bundiS atvinnuleysi aS stríSa
svo aS vandamál þau er nú blasa
viS eru síSur en svo ný af nál-
inni, en einmitt sú staSreynd
veldur því aS ýmsir eru vantrú-
aSir á aS vandinn verSi leystur
nú fremur en endranær.
Hér í bænum eru t. d. tvö ný-
tízku hraSfrystihús, sem aSeins
eru rekin meS hluta af afkasta-
getu þeirra og þaS þriSja, sem
er aS vísu nokkuS eldra, má
heita ónotaS yfir veturinn. AS
vísu er hálfnýting frystihúsanna
afsökuS meS því aS bera viS
skorti á hráefni, en hitt er ómót-
mælanlegt aS forráSamenn
frystihúsanna hafa oftast sýnt
lítt skiljanlegt tómlæti í sam-
bandi viS hráefnisöflun. Og þó
aS þaS hafi lítiS eitt lagast upp
á síSkastiS, þá er þó engan veg-
inn nóg aS gert í þeim efnum.
TunnuverksmiSja er einnig til
staSar hér í bænum, og um hana
er svipaSa sögu aS segja. Hún
hefur frá upphafi, aS einu ári
kannske undanteknu, aldrei ver-
iS rekin á fullum afköstum. En
á sama tíma eru fluttar tunnur
til landsins í stórum stíl fyrir
utan þaS magn sem bundiS er af
samningum viS sænska síldar-
kaupendur.
AS vísu hefur oft og ekki aS
ástæSulausu, veriS kvartaS yfir
lélegri framleiSsluvöru verk-
smiSjunnar, en á þeim ágöllum
ætti aS vera auSvelt aS ráSa bót
og auka jafnframt framleiSsl-
Siipmynd úr
Og þá er röSin komin aS NiS-
urlagningarverksmiSjunni. Hrá-
efnismagn þaS er keypt hefur
veriS (austan af SeySisfirSi)
til vinnslu í vetur, er litlu meira
en þaS sem ætlaS var til tilrauna-
vinnslunnar fyrsta vetrarpartinn
sem verksmiSjan var starfrækt,
eSa aSeins brot af því magni,
sem unnt væri aS taka til vinnslu
í verksmiSjunni.
Annars virSast allar aSgerSir
ráSamanna í sambandi viS þessa
verksmiSju markaSar slíku
áhuga- og ráSleysi aS furSu
vekur meSal alls almennings.
Byggingin er aSeins fjórSi hluti
af því sem fyrirhugaS var aS
reisa og þó var í upphafi skýrt
frá því aS verksmiSjan full-
hyggS, teldist aSeins lítil fram-
leiSsluaukning samkvæmt því
sem heppilegast þætti í þessum
efnum erlendis. Tilraunir til af-
urSasölu á erlendan markaS
virSast hálfkák eitt og þó er
upplýst aS útflutningsverSmæti
síldarinnar fimmfaldast viS
þessa vinnslu, miSaS viS heims-
markaSsverS.
Lýst var yfir í upphafi aS
verksmiSja þessi ætti aS vera
eins konar tilraunaverksmiSja
sem síSar gæti miSlaS öSrum
sams konar fyrirtækjum, sem
upp kynnu aS rísa, af reynslu
sinni.
En eins og málum er nú hátt-
(Framhald á bls. 2).
HALFNOTUÐ ATVINNUTÆKI
Ýmsir hafa látiS áhyggjur
sínar og skoSanir í ljós bæSi í
ræSu og riti, en fæstir þeir sem
hafa látiS mál þessi til sín taka,
virSast gera sér grein fyrir þeirri
staSreynd, aS hér á staSnum eru
til atvinnutæki, sem fullnýtt
gætu ráSiS stóra bót á atvinnu-
ástandinu, án þess þó aS fulln-
aSarlausn felist í betri nýtingu
þessara tækja.
Viðreisnar- J ónas
Viðreisnar-hagfræðingurinn Jón-
as Haralz var í sumar sendur
til Suður-Ameriku sem efna-
hagsróðunautur ríkisstjórna
þar. Herma fregnir, að óða-
verðbólga hafi þróazt með
ógætum i þessum löndum upp
ó síðkastið, m. a. valdið mik-
illi hækkun ó fiskimjöli fró
Perú.
Heyrzt hefur, að fellibylurinn
Flóra, sem gekk yfir ó dögun-
um, hafi ótt upptök sín í verð-
bólgusveip, sem myndazt
hafi kringum Jónas ó flakki
hans syðra, enda muni Flóra
valda stórhækkuðu verði ó
kaffi, sykri og fleiri vörum.
Gestur GuSmannsson heitir
bóndinn í Krossanesi yzt á
Vatnsnesi. Hann er gjörvilegur
maSur á áttræSisaldri meS mik-
iS, grátt hár, fróSur vel og ræS-
inn. Jón Daníelsson (til hægri á
myndinni) hefur starfaS meS
honum á jörSinni um áratugi,
sagSur lesinn vel.
— ViS erum aS bögglast viS
aS búa hérna tveir, segir Gestur,
og tíminn hefur gengiS í aS
veiSa sel. í fyrra veiddum viS
allmikiS, en í vor veiddum viS
heldur minna eSa um 80 seli.
— HafiS þiS ekki einhverjar
skepnur?
— Ég eySilagSi féS, segir
Gestur. ÞaS tekur sinn tíma aS
sinna því, en viS höfum tvær
kýr.
— Var ekki mikiS æSarvarp
hér?
— Jú, en minnkurinn og ref-
urinn eySilögSu þaS. ÞaS var
ljót saga. Þetta hefSi aldrei kom-
iS fyrir, ef viS hefSum haft al-
mennilega menn á þingi — góSa
bændur, en ekki aSeins lærSa
menn af bókum.
— Þetta er hálfgerSur veiSi-
mannakofi, segir Gestur bóndi,
um leiS og viS tökum mynd af
þeim félögum. En hér er fagurt
útsýni, sérstaklega fjallasýnin til
austurs.
Mjöinir
ÚTG. ALÞÝOU BAN DALAGIÐ í NORÐURLANDSKJÖRDÆMI VESTRA
Abyrgðarmaður: Hannes Baldvinsson. Afgreiðsla: Suðurgöfu 10, Siglufirði,
sími 194. Árgjald 75 kr. — Prentsmiðja Björns Jónssonar h.f. Ákureyri
Frá sveit til sjávar
HINN 12. þ. m. voru gefin saman
í hjónaband HörSur Arnþórsson,
gjaldkeri hjó Rafveitu Siglufjarðar
og frk. Gréta Guðmundsdóttir,
Hólav. Sg.
Sl. laugardag voru gefin saman
í hjónaband hér í Siglufirði Urban
Hanson fró Smögen I Svíþjóð og
Margrét Þóroddsdóttir, Laugarveg.
Sg.
„Mjölnir" óskar brúðhjónunum
hjartanlega til hamingju.
SIÐARI hluta október gaf sæmi-
lega vel ó sjó fró Siglufirði en afli
var mjög tregur.
Sl. viku fóru bótarnir í fjóra
róðra og í vikunni þar ó undan í sex.
Aflinn var venjulega aðeins 3—4
lestri í róðri og rösk 5 tonn I róðri
er aflamet vertíðarinnar enn sem
komið er.
Afli trillubóta hefur verið 1—2
tonn í róðri.
Fiskur só sem aflast hefur undan-
farið er bæði stór og góður til
vinnslu.
SÍÐASTLIÐINN sunnudag var hald-
inn sameiginlegur fundur verka-
lýðsfélaganna í Siglufirði „Þróttar"
og „Brynju".
A fundinum var samþykkt að
fela stjórnum félaganna að lóta
fara fram allsherjaratkvæðagreiðslu
um þó kröfu verkafólks að dag-
vinnutaxti við almenna vinnu verði
hækkaður í 40 kr.
Þó var samþykkt ó fundinum að-
ild félaganna að væntanlegu lands-
sambandi verkamannafélaganna,
og einnig aðild að sameiginlegri
samninganefnd þeirra við væntan-
lega somninga nú I haust.
ÞAÐ ER eitthvert los á Siglfirð-
igum um þessar mundir. Menn
flykkjast suður til Reykjavíkur og
faro nú fleiri en kommúnistar einir.
Sigurður Sophusson er sagður ætla
að loka búð og hætta að höndla og
flytja til Reykjavíkur.
Snæbjörn Kaldalóns lyfsali er á
förum og hefur lyfsöluleyfið í
Siglufirði verið auglýst laust fró 1.
des. n.k.
Séra Ragnar Fjalar Lórusson
sækir nú um Grensósprestakall I
Rvk. Þannig eru nú líkur ó að
sólnahirðirinn fari á eftir lyfsalan-
um. Hvernig fara Siglfirðingar að?
Geta þeir dóið lyfsalalaust?
Það er eitthvað að í bæjarfélagi
þar sem ekki þrífast lyfsalar, prestar
og krambúðarkaupmenn. Þessir að-
ilar hafa þrifizt vel og óvaxtað sitt
pund í hverri skoruvík ó Islandi, I
margar aldir. En í Siglufirði þrífast
þeir ekki.
Hvort eigum við nú heldur að lofa
guð eða bölva Sigurjóni?
SIGLUFJÖRÐUR er ekki snyrtilegur
bær. Það vantar mikið ó að húsum
sé hér jafn vel við haldið og víðast
annars staðar á landinu. Og götur
og gangstéttir bera sigurjónskunni
ófagurt vitni.
Margt í þessu sambandi er alveg
stórfurðulegt, bæði stórt og smótt.
Hugsið ykkur nú bara Jakobsens-
brakkann við Grónugötu! Hann lít-
ur þannig út, að það er ekki einu
sinni hægt að líkja honum við neitt.
Væri nú ekki rétt að rífa greyið?
Það er ekki ómögulegt að það komi
síld næsta sumar, og þó fæst eng-
inn mannskapur í þess konar snatt.
Eða hafið þið tekið eftir viðreisn-
artunnunni sem hangir við Krata-
kot? Þetta var alltaf Ijót tunna,
jafnvel þegar hún var ný.
En nú er hún skæld og skekin,
botnlaus og brotin. Tunnan er tókn-
ræn þarna sem hún er, hún segir
sögu Alþýðuflokksins betur en
nokkur orð fó gert.
Það er mesta óprýði af hvoru-
tveggja.
Fréttir frd Saoðdrhróhi
(Framhald af bls. 1)
og Stefán Kemp verkstjóri Fisk-
iSjunnar í Reykjavík á ráð-
stefnu, sem SIS hefur boðað til
með öllum forstjórum og
verkstj órum SÍS-frystihúsanna,
vegna hinnar slæmu rekstrar-
aflcomu.
—0—
Atvinna minnkar. Síðan slátr-
un sauðfjár lauk fyrir viku, er
mjög lítið um vinnu og tilfinn-
anlega lítið fyrir kvenfólk. Sá
litli afli, sem berst á land, er
niest netafiskur og fer mikið til
í skreið, en línufiskurinn er
varla meira en í soðið, svo að
frystihúsin starfa ekkert.