Fylkir - 16.06.1967, Page 2
2.
F Y L K I R
Málgagn
Sjálfstæðisflokksins
Útgefandi:
Sjálfstæðisfél. Vestmannaeyja
Ritstjóri:
Sigurgeir Jónsson
Sími 1920
Auglýsingast jóri:
Bragi Ólafsson, sími 2009
Prentsmiðjan Eyrún h. f.
Ei samviDnuhreyfmgin
ebhi íslenzht framtoh?
Eitt af eftirlætisslagorðum Fram
sóknarmanna við þessar kosning-
ar var íslenzkt framtak. Þetta hróp
uðu þeir út á mannfundum og not-
uðu stærsta letur blaða sinna til
að útbásúnera.
Þegar þetta er athugað nánar
vakna hjá manni ýmsar spurning-
ar.
Hafa Framsóknarmenn virkilega
ekki tekið eftir hinu stórkostlega
framtaki þjóðarinnar, sem blasir
við öllum íslendingum í dag?
Er það meiningin, að t.d. hið
mikla stórveldi, Samband íslenzkra
samvinnufélaga sé ekki íslenzkt
framtak?
Á að telja manni trú um það eft-
ir allan dýrðarljómann um þessi
hagsmunasamtök fólksins að Sam-
bandið sé leppur fyrir erlendan
auðhring?
Auðvitað ætti Helgi Bergs, sem
stjórnar fínustu deild SÍS, hag-
ræðingardeildinni, að fara nær um
þetta.
En finnst ykkur ekki þetta
hljóma kynlega miðað við meira
en hálfrar aldar starf Samvinnu-
hreyfingarinnar?
Þeir, sem fylgst hafa með málum
vita, að fylgi Framsóknarflokksins
á undanförnum áratugum hefur
fyrst og fremst byggst á aðstöðu
Sambandsins og fjármálaveldi
þess.
Þetta fékk SÍS dyggilega borgað,
því meðan Framsóknarflokkurinn
var við völd, var veldi SÍS mest
og svo mikið er lagt upp úr að
haldá þessu saman að- H. B., sem
er titlaður framkvæmdastjóri hjá
SÍS, er jafnframt ritari Framsókn-
arflolcksins. (Gegnir sama embætti
í sínum flokki og Krútsjoff í sínum
— 17. júní —
Á morgun, hinn 17. júní, halda
íslendingar þjóðhátíðardag sinn í
23. sinn. Það hefur margt breytzt
á þessum tíma og færzt í betra
horf en áður var. Tæknin hefur
hafið innreið sína í þjóðfélagið í
æ ríkara mæli, og snertir nú orðið
flesta þætti þjóðlífsins að ein-
hverju leyti. Lífskjör manna hafa
batnað verulega, og þeir ekki marg
ir, ef þá nokkrir, sem þurfa að
líða skort á íslandi í dag. Ekki er
hægt að segja, að aðrar þjóðir hafi
sömu sögu að segja, þó að þeirra
sjálfstæði hafi varað lengur en ís-
lendinga.
Því var spáð, þegar lýst var yf-
ir sjálfstæði landsins, fyrir 23 árum
að lýðveldi þetta myndi ekki lengi
standa. Fámenn eyþjóð norður í
höfum hefði ekki bolmagn til að
standa undir lýðveldisstofnun efna
hagslega séð. Þetta hefur þó tekizt,
og verður vonandi um alla framtíð
að íslendingar muni sjálfir geta átt
við sín mál, en þurfi ekki að selja
þau í hendur annarra. Að vísu hafa
ýmsir erfiðleikar verið fylgjandi
sjálfstæðinu, en ekki slíkir, að þá
hafi ekki mátt yfirstíga. í rauninni
hefur tvenns konar uppbygging átt
sér stað í landinu. Bæði við að
byggja upp þjóðfélagið séð frá alm.
sjónarm. og einnig hafa menn þurft
að byggja upp eigin heimili með
því Auk þess má segja, að alger
forðum daga, eins og einn forustu
maður Framsóknarflokksins sagði
við mig, að vísu í léttum dúr, fyrir
nokkru síðan).
Það hlýtur að vera Samvinnu-
mönnum mikið áfall eftir meira en
50 ára strit að einn af framkvæmda
stjórum SÍS skuli svo ákaft hrópa
eftir íslenzku framtaki. Það skyldi
þó aldrei vera til skýring á þessu?
Það skyldi þó ekki vera að hag-
ræðingadeild SÍS hafi verið búin
að uppgötva, að ef Sambandið
fengi ekki á ný þá aðstöðu, sem
það hafði öll valdaár Framsóknar,
færi að halla undan fæti.
Kosningaúrslitin sýndu að Sunn-
lendingar létu ekki blekkjast.
Hvergi á landinu hefur íslenzkt
framtak til sveita- og sjávarsíðu
risið hærra.
Þeir áttu því ekki samleið með
H. B. eins og búið var að spá.
Þetta er Framsóknarflokknum
geysilegt áfall, þar sem unnið var
að því leynt og Ijóst, að H. B. tæki
formannsstöðu flokksins, að Ey-
steini frágengnum.
iðnbylting hafi átt sér stað á þessu
tímabili, og mjög ör framþróun ým
issa mála, sem hefur gerbreytt lífi
manna úr kyrrstæðu bændaþjóð-
félagi yfir í nútímaþjóð á heims-
mælikvarða, með öðrum viðhorfum
en áður tíðkuðust.
Það, sem hefur tekið langan tíma
hjá öðrum þjóðum að framkvæma,
hefur verið gert í svo að segja
einni svipan á íslandi. Þáð má
lengi um það deila, hvort svo ör
framþróun mála hafi holl áhrif á
þjóðina, og eru nærtæk dæmi um
hin nýstofnuðu Afríkuríki, sem allt
í einu hefur átt að gerbreyta frá
því, sem áður var. Þar hefur ver-
ið farið einum of geyst að hlut-
unum, og því farið, sem farið hef-
ur. Þar hafa menn alls ekki ver-
ið undir það búnir að breyta svo
gersamlega um lifnaðarhætti, og
gert hefur verið, og af þeim sök-
um ýmislegt farið úrskeiðis, svo
sem kunnugt er af fréttum.
Það, sem mest áherzla er lögð
á nú í dag, er að mennta sem bezt
þær þjóðir, sem nýlega hafa feng-
ið sjálfstæði, eða eru í þann veg-
inn að öðlazt það. Mönnum er að
skiljast æ betur, hvert gildi mennt-
unin hefur í dag, og hversu óhjá-
kvæmilegt er að afla sér hennar.
Þetta var nokkuð, sem íslending-
ar komu auga á, og eru alltaf að
sjá betur og betur, enda er það
einn stærsti þátturinn í velmegun
þjóðarinnar, hve góða aðstöðu ís-
lendingar hafa til menntunar. Af
þessum sökum hefur það ekki haft
nein teljandi neikvæð áhrif, þótt
þróunin hafi orðið með skjótum
hætti á íslandi, þar sem segja má,
að nokkuð góður undirbúningur
hafi verið fyrir hana.
En því verður ekki á móti mælt,
að ísland er í dag í hópi mestu
velmegunarþjóða heimsins, og á
vonandi eftir að verða það áfram.
Landið er ríkt af auðlindum, að
vísu' ekki sams konar og aðrar
þjóðir eiga, t.d. kol, olíu eða málma
en engu að síður auðlindir, sem
ekki eru minna virði, svo sem fall-
vötnin og jarðhitann, að ógleymd-
um auðlindum hafsins. Öll þessi
náttúruauðæfi er okkur skylt að
nýta sem bezt, og láta einskis ó-
freistað til að ná eins góðum ár-
angri og unnt er í þeim sökum.
Megi dagurinn á morgun verða
til þess að minna okkur á það, sem
áunnizt hefur og einnig fá okkur
til að líta fram á við og líta það,
sem ógert er og verður verkefni
framtíðarinnar, bæði þessarar kyn-
slóðar og hinna, sem við taka.
Megi 17. júní um ókomna fram-
tíð verða hátíðlegur haldinn í sama
tilefni og hann var í byrjun, og
hefur verið um rúmlega tveggja
áratuga skeið, til að minna okkur
á, að við erum frjáls og fullvalda
þjóð.
Kveðja vertíðarmanns
Flytjið þið öldur nú fley mitt um dröfn,
fylgið því vindar í hamingju höfn
blessaða gola svo blíðust um geim,
ó blástu svo ég siglt geti heim.
Vermandi geislar um vanga svo létt
í vindblænum strjúki, sem meyjarhönd nett
blíðust og fegurst ó blessaða stund
ó brostu til mín íslenzka hrund.
Held ég nú burt það er heimabyggð min,
sem hefur kallað á mig og seitt mig heim til sín.
|Með virðing ég kveð þig nú verstöðin mín
vermi þig ársólin heitust er skín,
brosið til mín er ég bruna um mar
ó brosið þið til mín, Vestmannaeyjar.
Tileinkað öllu því góða fólki, sem byggir Vestmannaeyjar,
svo og starfsfólki ísfélags Vestmannaeyja.
Þakka samstarfið.
AÐALBJÖRN ÚLFARSSON frá Vattarnesi í Fáskrúðsfjarðarhreppi. }
J. F.