Fylkir - 12.07.1968, Blaðsíða 2

2
FYLKIR
Málgagn
S j álf stæðisf lokksins
TJtgefandi:
Sjálfstæðisfél. Vestmannaeyja
Ritstjóri:
Guðlaugur Gíslason
Prentsmiðjan Eyrún h. f.
ðrslit lorsetahosninganna
Úrslit í forsetakosningunum, sem
fr'am fóru 30. f. m. urðu að fullu
kunn síðari hluta mánudags 1. þ.
m. Var þó auðséð þegar á sunnu-
dagskvöld, er fyrstu tölur voru
birtar í sjónvarpinu, að Dr. Kristj-
án Eldjárn myndi verða kosinn
með miklum atkvæðamun.
Hinn mikli atkvæðamunur kom
flestum ef ekki öllum nokkuð 4
óvart. Amennt var talið, að ekki
yrði mikill munur á atkvæðum,
hvor frambjóðandinn sem sigraði.
Kom þetta meðal annars fram á
blaðamannafundinum, sem haldinn
var 1 sjónvarpssal, áður en nokkr-
ar tölur voru birtar. Þar settu
fram skoðanir sínar fulltrúar helztu
blaðanna og voru að sjálfsögðu
ekki á sama máli um ,hvor fram-
bjóðandinn myndi bera sigur úr
býtum, en enginn kom fram með
ábendingu um mikinn atkvæðamun
öðru hvoru forsetaefninu til handa.
En kjósendur höfðu þá þegar
sagt sína skoðun við kjörborðið, og
er það sá dómur, sem gildir í lýð-
frjálsu landi.
Kosningabarátta frambjóðend-
anna beggja var háð af virðuleik
og prúðmennsku, eins og þeirra
var von og vísa.
Því miður verður það sama ekki
sagt um baráttu framkvæmdastjórn
ar stuðningsmanna þess frambjóð-
anda, sem kosningu hlaut. Úr þeim
herbúðum heyrðust alveg furðuleg
ar sögusagnir um mótframbjóðand
ann og jafnvel konu hans. Sögu-
sagnir, sem allir þeir, sem þau
ágætu hjón þekkja vita, að eru
víðsfjarri öllum sannleika .
Ekkert skal um það sagt, hvort
þessar sögusagnir hafa haft áhrif
á kjósendur og er vonandi að svo
sé ekki, og að hið ótvíræða mat
kjósenda, sem fram kom í úrslita-
tölum kosninganna, sé byggt á allt
annarri og heilbrigðari hugsun.
Blaðið óskar frú Halldóru og dr.
Kristjáni Eldjárn trl- hamihgju méð
úrslit kosninganna og vonar að
störf þeirra og seta að Bessastöð-
um megi verða þjóðinni til far-
sældar.
Framhald af 1. síðu.
1000 til 2000 metra. Jarðfræðingarn
ir voru enn sem fyrr mjög van-
trúaðir á að slíkt bæri árangur, en
eftir ítarlegar viðræður, féllust
þeir þó á sjónarmið Vestmannaey-
inga, að þessa tilraun yrði að gera,
áður en farið væri að hugsa í alvöru
um vatnsleiðslu frá fastalandinu.
Mæltu þeir með verkinu og var
framlag til Jarðhitaddeildarinnar
hækkað all verulega, eða um 2
milljónir króna á fjárlögum ríkis-
ins 1964 vegna þessa verks, þar
sem samkomulag hafði orðið um,
að ríkissjóður greiddi helming kostn
aðar við borunina á móti Vest-
mannaeyjakaupstað. Eins og kunn-
ugt er var boruð ein hola hér inn
við Skiphella á árinu 1964 niður í
1565 metra dýpi í þeirri von, að
komið yrði niður á vatnsæð frá
fastalandinu. En þessi tilraun bar
heldur ekki tilætlaðan árangur.
Kostnaður við verkið varð rúmar
6 millj .kr. og var greiddur að hálfu
af Vestmannaeyjakaupstað og að
hálfu af ríkissjóði.
Vatnsleiðsla frá fastalandinu.
Þegar þa ðlá fyrir, að allar þær
tilraunir til öflunar neyzluvatns,
er hér hefur verið lýst, bæði borun
eftir grunnvatni, framleiðslu vatns
úr sjó og djúpborun, höfðu borið
neikvæðan árangur, stóð bæjar-
stjórn frammi fyrir þeirri stað-
reynd, að ef byggja ætti hér vatns
veitu, sem bæjarfulltrúar voru all-
ir sammála um, að væri lífsspurs-
mál fyrir byggðarlagið, var ekki
fela bæjarstjóra að láta gera
kostnaðaráætlun um leiðslu frá
landi vegna fyrirhugaðrar vatns
veitu hér í Eyjum. Kostnaðar-
áætlun þess verkfræðings eða
verkfræðinga, sem áætlunina
gera, verði síðan Iögð fyrir
bæjarstjórn.“
Tillagan hlaut samþykki allra
bæj arf ulltrúanna.
Og í framhaldi af þessari sam-
Jafnhliða samþykkir bæjarstjórn
að láta gera teikningu af 5000
tonna vatnsgeymi, sem staðsett-
ur yrði í ca. 55 metra hæð, vest-
an Dalavegar fyrir ofan Gagn-
fræðaskólabygginguna."
Einnig þessi tillaga var samþykkt
mcð atkvæðum allra bæjarfulltrúa
og hefur verið unnið á grundvelli
hennar síðan að byggingu vatns-
veitunnar.
Innkaupastofnun ríkisins
annaðist útboðið.
Með því að gert var ráð fyrir frá
upphafi, að vatnsveituframkvæmd-
Kapalskipið Henry P. Lading ásamt dráttarbátnum Friggá.
þykkt steig bæjarstjórn skrefið til
fulls með samþykkt ,sem gerð
var að tilhlutan þáverandi meiri-
hluta bæjarstjórnar á almennum
fundi hinn 25. júní 1965.
En samþykkt bæjarstjórnar var
á þessa leið:
„Með því að jarðboranir í
sambandi við öflun neyzlu-
vatns hér í Eyjum hafa ekki
borið árangur og framleiðsla
Vatnsleiðslan um borð í Henry P. Lading.
um aðra leið að velja, en að virkja
uppsprettu uppi á fastalandinu og
leggja vatnsleiðslu út í Eyjar..
Hafði þá náðst samkomulag um að
virkja uppsprettu í landi jarðarinn
ar Syðsta-Mörk undir Eyjafjöllum,
ef t-il kæmi. Með þessa staðreynd í
huga lagði þáverandi meirihluti
bæjarstjórnar fram eftirfarandi til-
lögu á fundi bæjarstjórnar hinn
28. janúar 1965.
„Bæjarstjórn samþykkir , að
vatns úr sjó virðist ekki enn
komin á það stig, að fjárhags-
lega sé gerlegt að stofna vatns-
veitu á þeim grundvelli, sam-
þykkir bæjarstjórn á grundvelli
fyrirliggjandi bráðabirgðaáætl-
unar um leiðslu frá landi að
leita tilboða í tvær sex tommu
vatnsleiðslur ca. 12,5 km„ ann-
arsvegar efni ðsjálft (leiðslurn
ar) og hinsvegar leiðslurnar
lagðar næsta vor eða sumar.
irnar yrðu styrktar af ríkisfé, var
Innkaupastofnun ríkisins falið að
annast útboð í leiðsluna, bæði í efn
ið ,sem þurfti í leiðsluna yfir sund
ið milli lands ,og Eyja og einnig
uppi á lai.di. Fjöldinn allur barst
af tilboðum í efni í þessar leiðslur,
en aðeins eitt fyrirtæki, norska fyr
irtækið Porsgrunn, lagði fram
hreint tilboð í að skila sjóleiðsl-
unni lagðri og fullfrágenginpi, en
úr óeinangruðum plastkiðslum, er
þyngja átti með blýi eða steypu-
klossum, til að halda henni við
sjávarbotninn.
Tæknilega séð var ekkert talið
til fynrstöðu að leggja slíkar
leiðslur, en mjög skiptar skoðanir
um styrkæika þeirra og endingu,
miðað við aðstæður.
Nokkur tilviljun ræður.
Sem lokatilraun var það spor
stigið áður en nokkurt fyrirliggj-
andi tilboð var samþykkt, að leitað
var til nokkurra þekktra kapal-fyr
irtækja bæði í Bretlandi, Þýzka-
landi og Frakklandi, með fyrir-
spurn um, hvort þau gætu fram-
leitt vatnsleiðslu, sem einangruð
væri og styrkt eins og neðansjávar
kapall. Ekkert þessara fyrirtækja
taldi si ghafa aðstöðu til að fram-
leiða slíka leiðslu. Nokkur tilviljun
var, að svo hittist á, að hér á landi
var þá staddur sölustjóri fyrir
danska fyrirtækið Nordisk Kabel
& Traadfabrik og var bæjarverk-
fræðingi falið að setja hann inn í
málið með ósk um, að fyrirtæki
hans gerði tilraun til að leysa það,