Fylkir - 30.04.1977, Blaðsíða 2

2
FYLKIR
Ritstj óri:
Bjórn Guómundsson.
Afgreiðsla
og
auglýsingar:
Símar 1344 og 1129.
tJtgefandi:
S j álf stæðisf élögin
í Vestmannaeyjum;
PRENTSMIÐJAN EYRUN HF.
Orkubúskapur
Atburðir og óhöpp undanfarandi mánaða sýna okkur
glöggt, hver staða okkar í orkumálum er. Búskapurinn
er á því sviði í ófremdarástandi. Bilanir á rafstrengn-
um er ljóst dæmi hér um. Það hangir nánast allt á blá-
þræði, og tilveru bæjarlífsins og framleiðslustarfa ógn-
að.
Við svo búið getur ekki staðið. Hér verður að ráða
bót á. Nú er það svo, að hægara er um að tala en í að
komast. Til að mynda er víst, að til að koma upp vélum
og tækjum til þess að við gætum búið við fullkomið
eða eins fullkomið öryggi og kostur er á, þurfum við
geysilegt fjármagn.
Pað sem gerir þessi mál enn flóknari og erfiðari við-
fangs er, að jafnframt því sem að nauðsynlegt er að
ráðast í að fá annan rafmagnsstreng yfir sundið millum
Iands og Eyja, þurfum við að koma upp varaaflstöð,
er umsvifalaust getur gripið inn í, þegar um bilanir er
að ræða. Þetta varafl þarf að vera það mikið, að truflun
verði nær engin við framleiðslustörf, þó að til bilunar á
rafstreng eða strengjum komi.
Spádómar eru uppi um það, að innan áratugs muni
olíuverð þrefaldast í verði. Petta er ekki vel hugnanlegt,
— að olíulíterinn komist ef til vill í 90 krónur. Með til-
liti til þess, er aðeins um eitt að gera, búast til vamar.
Og hvernig er þá best að haga vörninni. Pað er fyrst og
síðast að nota þá orkugjafa, sem fyrir eru, rafmagn
og þann hita sem í hrauninu er. Þetta verður fjárfrekt,
en hér eru aðeins einar útgöngudyr, allt annað verður
enn dýrara, ef til vill óframkvæmanlegt. Það verður
erfitt að nota þá orku til langframa — olíuna — er
líterinn kostar 90 krónur.
Það sem framundan er, á þessum vettvangi, er því
ekki smátt í sniðum, leggja annan streng millum lands
og Eyia og að koma upp varaaflstöð. Þetta eru verkefni
sem ekki er hægt að komast hjá. Því er ekki til neins
að slá þeim á frest. Menn gera því best í því að horfast
í augu við staðreyndir og draga upp áætlanir og byrja
nú þegar að vinna að verkinu.
Og svo nokkur orð um hraunhitaveituna. Þar hefur
raunalega til tekist. Málið var í upphafi tafið af mis-
skildum metnaði og blátt áfram asnaskap. Þar af leið-
ir, að verkið er komið styttra áleiðis en hægt hefði
verið rn'eð eðlilegheitum. En sleppum því. Lítið hald er
í því að vera að ragast um það sem liðið er. Nú verður
fyrst og fremst að snúa sér að því að koma hraunhita-
veitunni sem fvrst í höfn. Mér finnst að það mál eigi að
hafa algjöran forgang — eða ef til vill væri eðlilegra að
segja, orkumálin verða að hafa algiöran forgang til úr-
lausnar. — Þau eru upphafið og endirinn, ef grannt er
skoðað.
Björn Guðmundsson.
æææag 88* 8888888888888888 888686*8888888888 8R8R8(iæææ88SRSR*8RaR*SRSf!*8(i8RSRflR»
86
Fréttir í gær hermdu, að viðgerð Herjólfs væri á
lokastigi. Ætti því að mega búast við að áætlun
skipsins verði komin í eðlilegt horf um næstu helgi.
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
æ
Sumarkoman
Nú höfum við kvatt einn veð-
urhlíðasta vetur, er menn muna.
Pví miður hafa aflabrögð
ekki verið jafnhagstæð, og er
mörgum uggur í brjósti um
framtíðina hvað sjávarafla við
kemur.
Ef frá er talin loðnuveiðin,
hefur vertíðin, eins og kemur
fram annars staðar í blaðinu,
verið með eindæmum léleg.
Það sakna margir hátíðahalda
barnaskólans á sumardaginn
fyrsta, er orðin var árviss og
mikið tilhlökkunarefni yngstu
kynslóðarinnar. Kemur svo-
nefndur skóladagur í staðinn,
og eru fyrirhuguð mikil hátíða
höld 15. maí n. k. hjá barna-
skólanum.
Alltaf kemur úivera og nátt.
úran í hug, er sumartíminn er
kominn. Mikið væri garrian, ef
bæjarbúar tækju höndum sam-
an með að bæta umgengnina
um Heimaey. Við skulum reyna
að hætta að fleygja rusli hvers
konar út um alla eyju og
hjálpast að við að fegra og
prýða, í stað þess að kasta í
hugsunarleysi frá okkur. Fyrst
farið er að ræða þessi mál, þá
er það sorgleg staðreynd, að út
lendingar, er komið hafa víða
um heim, skuli telja glerbrot
til þjóðareinkenna okkar.
En sannleikur mun vera, að
óvíða um veröldina mun ríkja
slíkt ógnarástand. Nægir að
benda á göturnar um helgar,
sem eru nánast stórhættulegar
vegfarendum vegna kæruleysis
þeirra, er brjóta að þarflausu
flöskur í tugatali án þess að
hugsa nokkuð út í það, hvað
mikil hætta getur af þessu staf
að, að ekki sé talað um ómenn-
ingarbraginn, er þessu fylgir.
Tökum saman höndum um að
prýða bæinn og fegra.
Gleðilegt sumar.
HRAUNVEITAN VERÐUR TENGD í NÆSTA MÁNUÐI,
SEGIR BÆJARSTJÓRI
f viðtali við Morgunblaðið 16.
þ. m. telur P. Z. hraunhitaveit-
una „forvitnilegasta málið í
Eyjum í dag“, og segir að áætl-
að sé að tengja hana í næsta
mánuði við fjarhitunarkerfið í
nýja vesturbænum.
Allt eru þetta góðar fréttir,
ef sannar reynast, jafnvel þó
eitthvað væri farið að líða á
júnímánuð, þegar hraunhita-
veitan væri farin að ylja þeim
sem þar eru búsettir.
Það sem mér kemur ein-
kennilega fyrir sjónir er að bæj
arstjórinn skuli aðeins telja
hraunhitaveituna „forvitnilegt"
mál. Ef hann hefur nokkuð
fylgst með, ætti hann að vita,
að það er löngu liðin tíð að
málið sé lengur forvitnilegt.
Vísindamenn eru fyrir alllöngu
búnir að sanna að um mun
meiri hitaorku er að ræða í
nýja hrauninu en með þarf til
að hita upp öll hús í bænum
og að alveg ótrúlega auðvelt er
að nýta þessa orku á ódýran
hátt.
Það sem er aðalatriðið, en
virðist því miður vera mjög erf-
itt að koma P. Z. og öðrum
ráðamönnum bæjarins í skiln-
ing um, er, að hér er um
stærsta fjárhagsmál íbúa
'byggðarlagsins að ræða, sem
nokkurn tíma hefur borið á
fjörur Vestmannaeyinga, því
samkvæmt opinberri yfirlýsingu
Páls Zophoniussonar, sem ég
hef áður vitnað til, er hægt
með nýtingu hraunhitans að
lækka hitakostnað bæjarbúa um
helming, miðað við olíukynd-
ingu, en það þýðir að lágmarki
um 150 millj. króna sparnað á
ári fyrir almenning í bænum.
Þegar þetta er athugað, er
það alveg óforsvaranlegt sinnu
leysi, sem ríkt hefur um málið
frá hendi þeirra sem nú stjórna
bæj armálunum, því hraunhita-
veita væri fyrir löngu komin
í hvert einasta hús í bænum,
ef á málinu hefði veriö haldið
eins og eðlilegt hefði verið.
Er þetta út af fyrir sig sorg-
arsaga fyrir Vestmannaeyinga,
að þannig skuli hafa til tekist
og byggðarlagið í heild aö þarf
lausu nokkur hundruð millj.
krónum fátækara en ástæða var
til.
Guðlaugur Gíslason.
LEITAÐ TIL FÉLAGSMÁLA"
RÁÐUNEYTISINS VEGNA
LÓÐARLEIGUSAMNINGA
Eitt þeirra mála, sem bæjar-
búar hafa mjög fundið fyrir að
undanförnu, eru hinar síhækk.
uðu lóðarleigur hiá bæjarsióði,
þrátt fyrir skýlaus ákvæði
samninga margra lóðarréttinda
hafa, sem tryggja eiga þá fyr-
ir slíkum aðförum og allskonar
innheimtuhótunum, er þessu
hafa fylgt.
Til þess að reyna að ráða bót
á bessu ástandi, þar sem oft á
tíðum er hægt að skýla sér bak
við misjafna túlkun samninga,
er í gildi eru, var samþykkt á
síðasta bæjarstjórnarfundi með
atkvæðum allra bæjarfulltrúa,
að leita umsagnar ráðuneytisins
um túkun á þeim samnings-
gerðum, sem í gildi eru, svo ó-
tvírætt komi í ljós, hvað þær
bjóða upp á og bæjarbúar
þurfi ekki að búa áfram við
þær geðþóttaákvarðanir inn-
heimtu bæjarsjóðs, sem nú virð
ast ráða.