Skátablaðið - 01.06.1954, Blaðsíða 18

Lárétt:
2. skip. — 6. bogi. — 8. húsdýr. — 9. dreyfa. —
10. fangamark. — 11. blöskrun. — 13. Mýr- (þf.).
— 15. snör. — 16. kraftur. — 17. kyrrð. — 19. tími.
— 20. læti. — 21. fisk. — 23. skelin.
Lóðrétt:
1. flugur. — 3. kemst. — 4. fugl. — 5. líkams-
hluti. — 7. mannsnafn. — 9. á (á íslandi). — 11.
keyrði. — 12. komast. — 13. barnamál. — 14.
tveir eins. — 17. skemmd. — 18. reykja. — 19.
spil. - 22. ull.
★
ENGAR LEIÐRÉTTINGAR.
Nýliði í sjóskáta sveit, fékk að stýra bátn-
um í fyrsta sinn. Kjölfarið sýndi þess glögg
merki, að stjórnin gekk nokkuð skrykkjótt.
Einmitt, þegar hann hafði lokið við herjans
mikið sig-sag, kom foringin upp úr káett-
unni, horfði fyrst á snáða og svo á stefnuna
og sagði „Það er allt í lagi, vinur minn, þótt
þú skrifir nafnið þitt á sjóinn, ef þú aðeins
gætir þess að setja ekki punktinn yfir i-ið“.
HÚN GAT BARA SYNT.
Bjarni (á veitingahúsi): „Ég ætla að fá
brauðsneið með sardínum".
Þjónninn: „íslenzkar eða innfluttar sard-
ínur? þær inlendu kosta 1 kr. stykkið, en þær
erlendu 2 kr“.
Bjarni: „Ég ætla að fá þær innlendu, ég
fer nú alls ekki að borga fargjald fyrir sard-
ínur yfir hafið“.
AUÐVITAÐ.
Kalli: „Hvað heldurðu, að þurfi marga
múrsteina, til þess að fullgera skorstein?"
Lilli: „Nokkur hundruð, hugsa ég, það
fer eftir því hve stór hann á að vera“.
Kalli: „Þú ert vitlaus, það þarf aðeins einn!“
★
Móðir: Af hverju ertu að flengja strák greyið?
Faðirinn: Hann fær einkunnarbókina sína á
morgun, en þá verð ég ekki heima.
★
Skipbrotsmaður hafði dvalið 5 ár á eyðieyju.
Dag einn sá hann sér til óumræðilegrar ánægju,
að skip lagðist skammt frá og bátur kom að
landi til að bjarga honum. Þegar báturinn náði
landi, afhenti stýrimaðurinn skipbrotsmannin-
um stóran hlaða af dagblöðum.
„Skipstjórinn sagði ,að þú skildir lesa þessi
blöð, til þess að vita hvað væri að gerast í heim-
inum, svo að þú gætir tekið ákvörðun um hvort
þú óskaðir eftir að yfirgefa eyjuna.“
★
Frúin ætlaði í sumarfrí, og tók mikinn farang-
ur með sér, svo að bæði hún og maður hennar
áttu fullt í fangi með að rogast með hann um
borð í skipið. Þegar þau voru komin að skips-
hlið sagði maðurinn mæðulega: Ég vildi að við
hefðum tekið píanoið með okkur einnig. „Ertu
að reyna að vera fyndinn" sagði frúin snúðugt.
„Nei, góða mín, ég er ekki að gera að gamni
mínu. Ég gleymdi farseðlinum á píanóinu.“
★
Þrír skátar tilkynntu, að þeir hefðu gert
góðverk, með því að hjálpa gamalli konu
yfir götuna.
Sveitarforinginn spurði: Hvers vegna
þurftu þið allir þrír að gera það?
Af því, svaraði einn þeirra, að hún vildi
ekki fara yfir.
16
SKÁTABLAÐIÐ