Ný vikutíðindi - 02.03.1962, Síða 8

Vítaverður þjösnaskapur
vlð innheimtu þinggjaicia
Hafa skattEsegarnii' engan rétt gagn<
vart óbiigjörBMinra toilheimiuBnönnaam?
að lögtaksmenn komi meðan
wnf' wn Dsrui
Föstudagur, 2.. marz, 1962 — 9. tbl. 2. árg.
Stórstúkan vill
stöðugt happdrætti
Á þó nógar eignir fyrir nýrri Templarahölf
Það virðast margir eiga
harma að Iiefna á tollheimtu
mönnum ríkisstjórnarinnar,
svo mörg bréf og símtöl höf
um við fengið um þessi mál
frá því við hreyfðum hinum1
ómannúðlegu innlieimtuað-
ferðum þessara aðila fyrst,
fyrir nokkrum mánuðum.
Húsmæður kvarta yfir því,
Það hefur vakið hneyksl-
un og reiði gesta Þjóðleik-
hússins, að iðulega er engar
veitingar að fá í hléi, nema
búið sé að panta þær löngu
áður, og þá aðeins kaffi og
kökur. Auk þess séu þeir
forsjálu gestir teymdir eftir
rangala niður í lítinn hliðar-
arsal, þar sem skáskjóta
verður sér á milli langborða.
Hinum er miskunnarlaust
vísað frá. Hægt mim vera að
að fá kók keyptan í smásæl-
gætissölu uppi, en hans verð-
ur að neyta í kjallarastigan-
um, eða inni á klósettinu!
Annað afdrep á reykinga-
fólk ekki í þessari glæsilegu
byggiugu, þegar salarkynni
Leikhúskjallarans eru leigð
út til maunfagnaðar.
Þetta er enn eitt dæmi um
óforsiáJlhi forráðamanna leik
hússins. í staðinn fjTÍr að
hafa vistlegan bar og setu-
stofu uppi í Jiinum svokall-
aða Krystalssal, sem er fram
an við neðri svalir leikhúss-
ins er gestunum skipað út
á stétt í hlé eða niður á ildó-
settin. Raunar hefur 'hlut-
verik Kristatssalarins verið
harla óljóst frá upphafi. Hafi
það verið ætlunin að þar
fæiru fram minniiháttar veizl-
ur og 'kokkteilboð, hlýtur öll-
um að vera Ijóst orðið eftir
allan þennan tíma, að naum-
ast er ihægt að Jhugsa sér
ólheppilegri húsakynni til
slíkra Muta. Hefur og jafn-
an verið gripið til þess ráðs
að ihalda koikkteilboð á svið-
inu sjálfu, sem er mun
heppilegra. Undanfarið hafa
verið til sýnis ým'sar smæbk-
aðar isviðsmyndir leikhússms
í eailnuim, en gestir elcki kunn
að að meta betuir en svo, að
öll eru svið þessi úr lagi
færð, skemmd og brotin, og
elkkert augnayndi iengur.
Það er kvartað og kvein-
eiginmaðurinn er úti að
vinna fyrir heimiilinu, skrifi
upp 'húsgögn eða bíl og
segi ísmeygilega, að þetta
sé bara formsatriði. Svo eft-
ir noklkra daga komi aðrir
menn og séu að sækja hús-
munina eða bílinn til þess
að setja á uppboð.
svo ósiköp erfið. En það er
aumingjaskapur forráða-
manna leikhússins að not-
færa sér efcki möguleikana
til hins ýtrasta. Salurinn
þjónar engum tilgangi nema
þeim að vera gestum húss-
ins til þæginda, og þar ber
ieikhúsinu skylda til að
ikoma upp setustofu með
ALÞINGISMENN óska eft-
ir því að fá vínveitingar i
Kringlu og telja að þing-
störfin yrðu ólíkt skemmti-
Iegri og stemmningin létt-
ari, ef svo yrði. Magnús
frá Mel er hér undanskil-
inn, enda mætti hann, öll-
um að skaðlausu, taka sig
svolítið minna hátíðlega en
hann gerir.
i _____
ÞAÐ eru eindregin tilmæli
gesta veitmgahúsanna, að
fenginn sé maður til að
spila á píanó eða harmón-
iku í því langa hléi, sem
hljómsveitin tekur sér á
hverju kvöldi. Þetta er
sanngjöm krafa, sem veit-
ingamenn ættu að taka til
greina.
; _____
ÁFENGISVERZLUN rikis-
ins ætlar nú loksins að
fara að sýna og veita meiri
og betri þjónustu. Hún mun
á næstunni opna tvær nýjar
sölubúðir á Laugarásvegi
1 og í Bændahölinni.
Hvernig væri nú að nota
tækifærið og veita þá sjálf-
Hér er svo ein saga af
mörgum keimMkum, sem við
höfum fengið að heyra:
Atvinnurekandi nokkur
var ekki viðstaddur í verk-
smiðju sinni, þegar lögtaks-
menn komu. Þeir sikrifuðu
upp dýra vél fyrir ógreidd-
um þinggjöldum og sköttum
starfsfólks, þar á meðai
fólks, sem löngu var hætt
hjá honum og farið í aðra
vinnu. Svo eftir nokkurn
tíma kom tilikynning frá
borgarfógeta þess efnis, að
auglýst yrði í dagblöðunum
uppboð á vélinni eftir fá-
eina daga, yrði skuldin ekki
greidd tafarlaust.
Maðurinn fór á stúfana og
talaði við flesta Iegáta inn-
heimtuskiifstofuinnar í Am-
arhvoli, en þar vísaði hver
frá öðrum. Loks talaði hann
Við tollstjóra sjálfan, sem
kvað Bjama Pálsson eiga 'að
sjá um þessi mál, en Iofaði
þó að athuga málið, þegar
hann heyrði, að rætt hefði
verið við þennan fúlltrúa
hans tvívegis, án þess að
árangur bæri.
Nú hélt atvinnurekandinn
að málinu væri 'borgið og
(Framh. á bls. 5)
sögðu og nauðsyMegu þjón-
ustu, að hafa eina útsölu
opna til klukkan hálf tólf
á kvöldin?
; ______
BLAÐH) hefur hlerað að
Stefán íslandi hafi nýlega
verið skipaður prófessor í
söng við dönsku akademí-
una. Hann lætur um leið af
störfum við konunglega leik
húsið.
Raddir eru uppi um, að
hin góða frammistaða Guð-
mundar Guðjónssonar í Ar-
ósum, muni opna honmn
dyr kgl. leikhússins og yrði
þá vel skipað sæti Stefáns
þar og skemmtilegt að þrír
íslenzkir tenórar skuli
starfa þar samtímis.
; ______
FITA hefur aldrei ofþjak-
að Bjöm Bjamason í Iðju.
Virðist hann hafa einhverja
minnimáttarkennd út af
léttvægum líkamsþuniga sín
um því 1 viðtali í Þjóðvilj-
amun nýlega ikvíðir hann
því, að þyngri menn verði
honum hlutskarpari um vin
Stórstúka Islands hefur
sótt mn að fá leyfi til að
reka svokallað stöðugt liapp
drætti með líku sniði og
SLBS og DAS. Telur hún sig
nauðsynlega þurfa þess með
vegna væntanlegrar bygging
ar TemplarahaDar, svo og til
reksturs Stórstúkunnar.
Allir, sem eittlnvað þekkja
til þessara mála, vita, að
Reglan á Islandi á tugmillj-
óna króna í fosteigmnn og
ef henni er svona brýn nauð
syn á nýrri TemplarahöH, er
ekkert sjálfsagðara en að
selja þær. Hvað viðkemur
rekstrarfé má einnig benda
á, að einhvem arð Mjóta
þessar eignir að gefa eða
sæidir Iðjufélaga. Fyrir-
sögnin hljóðar 4 þessa Ieið:
Feitir ráðsmenn — er það
framtíðin? Sennilega sér
hann í onda vin sinn og yfir
ráðsmann Rússlands, Krús-
tjof, sem eikki er nein hor-
rengla. — Hvernig væri að
reyna að fita sig, Björn
minn ?
BJÖRN Pálsson þmgmaður
Húnvetninga kom eitt sinn
inn í Krmglu á Alþingi, þar
sem þeir .sátu yfir kaffi-
bolla, Lúðvík Hjálmtýsson
og Geir Hallgrímsson borg
arstjóri. Björn gengur til
þeirra og spyr: „Ertu á
þingi núna, Geir?“ — „Nei,
eklíi er það,“ svaraði Geir.
— ,»Nú, hvemig er það,
ertu í búðinni hjá honum
pabba þínum?“ — „Nei,
ekki starfa ég hjá H. Ben
& Co. í bili,“ svaraði Geir
hógværlega. — „Já, hvem-
ig læt ég,“ segir þá Bjöm,
„þú ert hjá hænum. Og er
það nú fullt starf?“
NÚ LIGGUR fyrir Alþingi
frumvarp um að leggja 20
aura viðbótargjald á ihverja
ölflösku og igosdrykkjafl.,
sem við drekkum. Er saigt
að það eigi að renna til
■hvað segjá reikningarnir um
það. Af hverju eru þeir ekto
birtir í þingtíðindum stúk-
unnar eins og aðiir reikning-
ar eða kvað er verið að fela?’
Ónauðsynlegt er að hið
opinbera sé nokkuð að skipta
sér af eða anza þessum
templurum. Þeir geta sjálfii"
greitt sitt rekstrarfé. ef þeir
hafa svona mikinn áhuga
á málefninu eins og þeir
vilja vera láta.
Félagsskapur, sem þeirra,
á að byggjást á stærfsömu
fólki og fómfúsu, eix ekki
'leiðinda snökkurum, sem
hafa meiri áhuga á kjáfta-
sögum um náungann en að
yinna af aiuð og áhoga að
bindindissemi.
Styrktarfél.. vangefinna.
Væri etoki betra ráð að
samþykkjá friunvarp um
sterkan björ, og hafa tappa
gjaldið tvær fcrónur og
tuttugu. Gæti þá túikallinn
gecagið til styrktarfélags
vangefimra. þingmanna, sem
ekki væri vanþörf á að
stofna.
; ______
OG SVQ er hér vísa eftir
Stefán .Jónsson, .fréttam.,
um þekktan knattspyrnu-
mairn:
Fjölmargt sér til frægðar
fljóða hylli nýtur. . . /vann
Enginn jafnast á við liann
Albert, þegar hann skýtur.
Hvers vegna býður bærinn
ekki upp nýjar byggingar-
lóðir og selur hæstbjóð-
endum?
Kókþamb á klósettinu
Hneykslanlegur aðbúnaður Þjóðlh. að gestum sínum
að, tefcjuöfiun leilkfaú'ssins sé
veitingum.
Á GLASBOTNINUM