Ný vikutíðindi - 27.04.1962, Blaðsíða 3

Nt VIKUTÍÐINjOI

SVR sjái um f erð-
ir á Heiðmörk
Um helgar á srnnrin er al-
Sengt að fólk skreppi upp á
Heiðmörk, njóti friðsældar
Öræfanna spölkom frá háv-
aða höfuðborgarinnar, tíni
^61, og sólbaki sig í grösugri
laut.
Þangað hafa samt engar
^tlunarferðir verið undan-
tarin sumur, svo það eru
j?ví aðeins bíleigendur, sem
leyft faafa sér þennan mun-
að. Að vísu getur ungt og
heilbrigt fólik gengið þangað
frá Suðurlandsveginum, en
ef fjölskyildan fer og ung
böm eða lasburða fólk er
öioð, verður þetta óviðráðan-
^6gt, nema taka leigubíl, sem
ekki kostar smáskilding.
Heimilisfaðir hefur sagt
°kkur þá sögu, að í hitteð-
fyrrasumar hafi hann farið
j leigubíl upp á Heiðmörk
hjá Jaðri og gengið síðan yf-
?r ttiÖrkina niður á þ'jóðveg-
11111 hjá HóLmsá. Kona hans,
var ófrísk, og þrjú rmg
börn voru með honum í ferða
aginu. Þetta var löng og erf-
‘ð ganga fyrir bömin og kon
Ulla, enda víða farið vegleys-
Ur llrn hraun og kiungur.
Parið var að hvessa og
bina, þegar þau komu á að-
al-Veginn og biðú þau nokkra
sfnnd við SVR-merki um
Vlðkomustað. Þau urðu því
fyrir miklum vonbrigðum,
þegar strætisvagninn kom úr
bænum og bílstjórinn ók á-
fram, en kaldur rykmökkur-
inn þyrlaðist yfir vegmóða
ferðalangana.
Fjölskyldan arkaði nú nið-
ur að Geithálsi og beið þar
eftir vagninum, þar til hann
eftir a. m. k. hálftíma kom
ofon frá Lögbergi. Um leið
og fjölekyldan fór svo inn í
bílinn, spurði heimilisfaðir-
inn vagnstjórann, ihvers
vegna hann hefði ekki stanz-
að á viðkomustaðnum þegar
þau gáfu honum merki. Bíl-
stjórinn kvað það þá vera
ófrávíkjanlega reglu, að taka
aldrei farþega upp í vagnmn
á uppeftirleiðinni !•
Svona sögur ættu ekki að
þurfa að endurtáka sig.
Bærinn rekur strætisvagn-
ana og við horgarbúar eigum
Heiðmörk. Við vitum ekki
annað en að Heiðmörk eigi
að vera skemmtigarður okk-
ar. Hvers vegna sjá þá ekki
borgaryfirvöldin um, að
fleiri komist í þennan
skemmtigarð aðrir en bíleig-
endur?
Það ætti að vera iágmarks
krafa, að Strætisvagnamir
færu nokkrar ferðir inn á
Heiðmörk um helgar á sumr-
in.
auglVsing
1 RA PÖST- OG SÍMAMÁLASTJÓRNINNI
Oot- 0g símamálastjómin hefur ákveðið að gefa út tvö
rnnerki, annað til þess að minna á skátahreyfinguna
°S hitt til þess að minna á íþróttahreyfinguna á Islandi
því hér með auglýst eftir tillögum að slíkum merkj-
y1 og þurfa tillögurnar að berast póst- og símamála-
® Jórninni fyrir 15. ágúst 1962. Tillögurnar merkist
u nefni, en nafn höfundar fylgi með í Iokuðu umslagi.
verða verðlaun, kr. 4.000,00 fyrir þá tillögu að
1 nierki um sig, sem dómnefnd telur bezta og eru
afnframt greiðsla fyrir notkunarréttinn.
^ngm sérstök skilyrði eru sett um gerð merkjanna ut-
íh ^au Þurha að vera táknræn fyrir skáta- og
rotta,hreyfinguna á íslandi.
Reykjavlk, 18. apríl 1962.
d£uÆxi’iSu/i íhisamaÓu/l:
PISTILL DAGSINS
B ZEÐI VEIKIR OG STERKIR
Eins og við var að búast var bæjar-
stjómarlista Sjálfstæðismanna beðið með
mestri eftirvæntmgu. Hann var því eðli-
lega umdeildasti listinn. Meðan í hinum
flokkunum var aðeins deilt um einn eða
tvo og í hæsta lagi þrjá deildu Sjálfstæðis
menn og seinna andstæðingar þeirra um
átta til þrettán menn. Varafulltrúar Sjálf
stæðismanna skipta jú miklu máli. Og
hvað hugðu velviljaðir menn um listann?
Hann er óneitanlega sterkur sem fram-
boðslisti en ég er elíki jafnviss um að
fulltrúar verði jafn öflugir málsvarar.
Listinn er sterkur vegna þess að í efstu
sætum hans eru vinsælt fólk, sem nýtur
trausts í mörgum félögum, en hann er
ve'kur vegna þess að of fáir eru bæjar-
máiefnum nákunnugir og eru auk þess
ekki mikið haráttufólk. Annars væri það
tæplega vinsælt. Svo nauðsynlegt sem
borgarstjóranum er að liafa örugga stuðn
ingsmenn er það furðulegt hve einhliða
liefur valizt á listann. Það sjónarmið hef-
ur verið látið ráða mestu, að frambjóð-
endur í efstu sætum væru fólk sem drægi
atkvæði að listanum. En þegar þetta fólk
kemur svo inn í bæjarstjórnina, þá er það
lítils megmigt. Geir Hallgrímsson verður
að standa einn í stappinu á bæjarstjórn-
arfundimi. Þegar tímar líða koma menn
eins og Birgir fsleifur Gunnarsson til með
að láta að sér kveða. En það tekur tíma
fyrir hann að setja sig inn í málin og
temja sér það öryggi, sem nauðsynlegt
er til að hafa álirif með málflutningi sín-
um. Auk þess eru of rnargir fulltrúanna
komnir úr sérhagsmunahópnum og þeirra
hlutverk verður að mæla fyrir sínar stétt-
ir. Of fáir eru þeir, sem geta hafið sig
upp yf ir ^sérhópana.
Þessi skipan listans er þeir mun furðu-
legri, þegar það er liaft í huga, að Sjálf-
stæðismenn hafa sjaldan verið öruggari
með meirihluta sinn, en einmitt í næstu
bæjarstjómarkosningum. Þeim mim minni
ástæða er til að skipa efstu sæti listans
fólki, sem annars er aðeins ætlað til að
laða atkvæðin að. Þau koma að mestu af
sjálfu sér til listans í þessum kosningum,
svo fremi sem flokkurinn vinnur vel. Eðli-
legra hefði verið að velja fólkið meira
með tilliti til þess að hægt væri að hyggja
upp tvo eða þrjá til aukinnar þátttöku
í störfum bæjarstjómarinnar á þar næsta
kjörtímabili.
HVER RÉÐI VALINU?
Eins og allir vita fór fram prófkjör
meðal Sjálfstæðismanna um það hverjir
skyldu skipa sæti listans. Það hefur áð-
ur verið bent á það í þessum dálkum að
ekki væri hægt að taka einhliða tillit til
úrslitanna í þessu prófkjöri. En hins veg-
ar má ekki gera svo lítið úr því sem raun
bar vitni. Það er nú opinbert Ieyndarmál
að kjörnefndm og þá einkum sá hluti
hennar, sem vissi hvað liann vildi. Birgir
Kjaran og Co., ætlaði sér að ráða öllu
um niðurröðun efstu sætanna. Eitthvað
mun Eyjólfur Konráð, ritstjóri Morgun-
blaðsins Iiafa verið tainn ráðmikill um
listana, sem harður stuðningsmaður Kjar-
ans, en hann er nú ekki annað en hand-
bendi.
En livað sem því líður þá lagði Kjar-
an mikla áherzlu á að ráða miklu. En
hann reiknaði ekki með því að ýmsir hóp-
ar innan Sjálfstæðisflokksins ætluðu sér
mikið og lögðu sig alla fram. Það varð
því að gera breytingar á listanum allt
fram á daginn, sem fulítrúaráðið fékk að
blessa listann, en Bergir var reiður. Nolíkr
ir vinir Birgis, sem ætlað var ofarlegt
sæti, urðu að láta sér neðri sætin nægja,
eða falla út.
PRÓFKJÖRIÐ AÐ LITLU HAFT
Sigurður Magnússon komst t. d. tiltölu-
lega ofarlega, þrátt fyrir mótspymu Birg-
is. Þrátt fyrir þetta er þó röðunin nokk-
ur sigur Birgis Kjaran, því að í fjórimi
af níu efstu sæstum listans eru, auk
Geirs, Auðar, Gróu og Gísla, fólk, sem var
mjög neðariega í prófkjörinu, og láígra,
en Björgvin Frederiksen, Einar Thorodd-
sen, Þorvaldur Garðar og Gunnar Helga-
son. En þar með var prófkjörið líka haft
að engu, að kalla má.
Um Þorvald Garðar mun hafa gegnt
alveg sérstöku máli. Hann liefur verið
harðlega gagnrýndur víðsvegar, en ég
held að þeir sem til þekkja liafi talið það
hart gengið að Þorvaldi, að hann skyldi
ekki komast í framboð. Það verður sagt
við alla að hann og Gunnar Helgason hafi
dregið sig til baka sjálfir, en allir vita,
sem vilja vita að þeir gerðu það nauðug-
ir. \
Hvers vegna vom þeir annars að gefa
kost á sér í framboðið? Listinn er áfall
fyrir Þorvald. Hann er einnig áfall fyrir
þá sem völdu hann til framkvæmdastjórn
ar Sjálfstæðisflokksins. Að það skuli liafa
verið sömu mennirnir, sem völdu og komu
Þorvaldi í flokksembættið og síðan spörk-
uðu lionum út lir bæjarstjóminni gefur
örlítið sýnishorn af þeim ópersónulegu að
ekki sé sagt heilindalitlu vinnubrögðmn,
sem tíðkast hjá ýmsum ráðandi mönnum
í sterkasta lýðræðisflokki landsins. Þeim
mim harkalegra er sparkið að eklii eru
nema 14—16 mánuðir, síðan Þorvaldur
var gerður framkvæmdastjóri.
Það> er svó annað mál hvort hann er
góður bæjarstjórnarfulltrúi. En ef liann
er elíki nógu góður þar þá var hami aldrei
nógu góður sem framkvæmdastjóri. Hvers
vegna var liann þá valinn í æðsta fram-
kvæmdaembætti foliksins? Átti hann að-
eins að vera handbendi? Kannske.
Þau eru orðin hættulega mörg hand-
bendin í Sjálfstæðisflokknum.