Ný vikutíðindi - 22.02.1963, Side 3

Ní VIKUTlÐINDI
Bréf £rá
lesendum:
Omferðarmdl
* 96afáxjiðuA jCausamaðuA:
PISTHlL dagsins
■ 4^?
Herra ritstjóri!
Um leið og ég þakka skel-
egga baráttu blaðs yðar fyr-
ir ýmsum þeim þjóðþrifa-
málum, sem nánari garnn er
skylt að gefa, langar mig til
að leggja nokkur orð í belg
varðandi hin geigvænlegu
umferðaslys, sem gerzt hafa
undanfarið. Það er sífellt
verið að óska eftir tillögum
til úrbóta, en i öllum þeim
skrifum, sem orðið hafa í
þessu sambandi, finnst mér
allt of lítill gaumur hafa ver
ið gefinn að tveim atriðmn.
sem ég er sannfærður um,
að verði mjög til bóta, ef
tekin yrðu upp.
1 fyrsta lagi eru það ljósin
á bifreiðunum, en á því at-
riði finnst mér hafa orðið
svo stórir misbrestir í fram
kvæmdinni, að furðulegt
megi telja-
Hversu oft hefur það ekki
komið fram í sambandi við
slys, að bifreiðastjórar hafi
blindazt af ljósum annarra
bifreiða. Nú, svo höfum við
áreiðanlega sjálfir svo marg-
oft reynt þetta, þótt ekki
hafi orðið að slysi. Eg er
ekki með þessu að draga i
efa, að ljósastillingarvottorð
viðkomandi bifreiða séu í full
komnu lagi. En það er langt
síðan það vottorð var gefið
og stillingin getur alltaf auð
veldlega raskazt, án þess
jafnvel að bifreiðastjóranum
sé um það kunnugt, því að
ekki er það hann, sem fær
Ijósin í augun. Hitt veit ég
líka, að tíðar stillingar á ljós
um eru erfiðar i framkvæmd
svo og eftirlit með því, — en
engu að siður áreiðanlega vel
þess virði.
Hér við bætist líka sú ár-
átta margra bifreiðastjóra
að gantast um götur borgar-
innar með hærri ljósin æp-
andi framan í umferðina!
Eg vil þvi bera fram þá
tillögu, að athugað verði,
hvort stöðuljós (parkljós)
bifreiða séu ekki fyllilega
nægileg í umferðinni á upp-
lýstum götum, nema í ein-
hverjum sérstökum dimm-
viðristilfellum, þegar skyggni
er hvað verst.
Hitt atriðið er í sambandi
við strætisvagna, og þá að-
allega varðandi stanzstöðv-
arnar, eins og þeim er víðast
hvar háttað.
Víða eru götur það mjóar,
að umferðin getur alls eklíi
haldið áfram, nema nokkur,
í sumum tilfellum veruleg,
hætta skapist, þar sem stræt
isvagnar stanza. Hversu
mörg hryllileg umferðaslys
hafa ekki einmitt orðið þeg-
ar fólk. sérstaklega börn,
hefur í óaðgæzlu hlaupið
fram fyrir strætisvagnana
fyrir bifreiðar, sem aka fram
hjá.
Er ekki ráð að mynda
ALLSSTAÐAR sérstök út-
skot fyrir strætisvagnana,
þar sem þeir stanza, svo og
skylda bifreiðastjóra, sem
á eftir koma til að stanza
um leið og strætisvagn gef-
ur stefnuljós um, að hann
ætli af stað?
Þessi tvö atriði tel ég það
mikilsverð, að vinda verði
bráðan bug að því að fram-
kvæma þau- Kostnaðurinn er
vafalaust talsverður — en er
ekki hvert mannslíf dýr-
mætt, og kostnaðurinn í sam
bandi við umferðaslysin þeg-
ar orðinn það mikili, að
vega myndi stórlega upp á
móti?
Með þökk fyrir birtinguna.
Karl.
Hljómplötur
(Framh. af bls. 8)
son syngur með hljómsveit
Svavars er nú algjörlega upp
seld . •. Heyrzt hefur, að
Sigrún Ragnars og Alfreð
Clausen séu um það bil að
syngja inn nýja syrpuplötu.
og á hún að heita FYRR
VAR OFT 1 KOTI KÁTT, og
er ekki að efa, að henni
verði tekið með slíkum fögn-
uði sem fyrri plötu þeirra,
HVAÐ ER SVO GLATT. Á
þessari nýju plötu mun hóp-
ur verzlunarskólanemenda
aðstoða, og auðvitað stjórn-
ar þúsundþjalasmiðurinn
Jan Moravek ...
MAGNUS kjartansson
OG SÁLSÝKISFRÆÐI HANS
Þegar Magnús Kjartansson, ritstjóri
Þjóðviljans, er ekki staddur austur í
Moskvu eða suður á Kúbu, ritar hann
daglega í hom eitt lítið á annarri síðu
kommúnistablaðsins. Nefnir hann horn-
ið „Frá degi til dags“ og hefur valið
sér höfundarnafnið „Austri“ Skýring-
una á höfundarnafninu má kannske
finna í þeirri staðreynd, að Magnúsi
verður tíðum hugsað til vina sinna
austur á Volgubökkum, og er hornið
fyllt í þágu þeirra. Hornið er sem sé
vettvangur persónulegra svívirðinga í
garð pólitískra andstæðinga Magnúsar.
Eg ætla að þeir, sem verða fyrir á-
rásum Magnúsar, séu einfærir um að
verja sig, en mig langar til að víkja
að einu einkenni þessara þátta Magn-
úsar,
KVALALOSTI
í síðustu viku ræddi Magnús í þessu
l ruslaliorni sínu um Framsóknarmenn
og líkti þeim við menn, sem hafa nautn
af að láta berja sig með hrísi. Telur
hann Framsólmarmenn rneðal þeirra
manna, „sem eru svo undarlega gerð-
ir, að gleðin hríslast um þá þegar hrís-
ið bylur á baki þeirra,“ svo notuð séu
óbreytt orð Magnúsar. M. ö. o. eru
Framsóknarmenn haldnir þeirri alvar-
legu sálsýki, sem kallast kvalalosti, og
er það eitt af ógeðslegri fyrirbærum
sálsýkisfræðinnar.
Menn, sem haldnir eni kvalalosta.
eru sadistar, sem hafa nautn af sárs-
auka, hafa afvegaleiddar kynhvatir,
eru hættulegir sjálfum sér og umhverfi
sínu, stundum lialdnir hreinni morð-
fýsn. Það eru því ekki venjulegir
menn, sem Magnús Kjartansson finnur
sig knúinn til að líkja Framsóknar-
mönnum við.
Þegar um þetta mál er hugsað, er
líkingin engu minna ógeðsleg en kvala-
lostinn sjálfur. En Magnús Kjartans-
son, hefur ríka tilhneigingu til að
flokka andstæðinga sína með sálfræði-
legum skýringum.
ÓEÐLILEGT SÁLAR-
ÁSTAND
Þannig eru sumir haldnir ofsóknar-
brjálæði, aðrir haldnir sjúklegri van-
máttarkennd, nokkrir eru gengnir í
barndóm, og loks eru ófáir sefasjúk-
ir eða bemskir. Er að dómi Magnús-
ar Kjartanssonar skýringanna á skoð-
unum andstæðinganna að leita I óeðli-
legu sálarástandi mannanna.
Þar til ég sá fyrrgreinda sorplík-
ingu í „skúmaskoti“ Austra í síðast-
liðinni viku, Ieit ég á sálgreiningar
Magnúsar eins og hverja aðra viðleitni
reiðs og vanmáttugs manns til að gera
andstæðinga sína hlægilega.
Aðferðin er lúaleg, en alveg eftir
höfði trúaðs kommúnista, sem skilur
ekki að menn geti verið á annarri skoð-
un en hann sjálfur. Sannfæring trú-
aðs konimúnista verður eðlislægri skyn-
semi hans yfirsterkari. Það er þvi engu
líkara en Magnús sé vitlausi maðurinn,
sem gérir sér ekki grein fyrir sálará-
standi sínu, og heldur að allir hinir séu
vitlausir.
Það er svo annað mál að það er
stundum talið sjúklingnum fyrir beztu
að honum sé ekki andmælt-
Templarar —
(Framh. af bls. 8)
ið til varnar í áfengisbölinu
ENN FREKARI FJÁR-
FRAMLÖG til starfsemi
templara í landinu! Þá kvað
hann fylgið við templaralist-
ann í síðustu bæjarstjórnar-
kosningum hvergi hafa gef-
ið nándar nærri nokkra hug
mynd um fylgi templara, hér
í borginni, — en engu að
síður sagði hann skömmu
síðar templara hvergi nærri
nógu fjölmenna eða fjár-
sterka til að koma upp húsi
yfir starfsemi sína! Til þess
þyrftu þeir svo gífurlega
aukna opinbera styrki!
Hann kvað einu styrkina
við Stórstúkuna vera ríkis-
styrkinn (290 þúsund) auk
einhverra smáframlaga ým-
issa bæjarfélaga. Hins vegar
var hann — að sjálfsögðu —
ekkert að hafa fyrir því að
minnast á stærsta styrkinn,
sem stúkustarfsemin í land-
inu nýtur, sem er skattfríð-
indin af rekstri skemmti-
staða, kvikmyndahúss og
i gistihúss, sem mun nema
a. m. k. hundruðum þúsunda
króna árlega! Ekki var held-
ur á honum að skilja, að
templarar ættu neinar eign-
ir, og varð blaðamönnum
heldur ekki á að inna hann
eftir því, á hvaða verði Stór
stúkan hygðist selja Frí-
kirkjuveg II — ef til kæmi!
Ýmislegt fleira kom
þarna fram athyglisvert, er
bíður betri athugunar Það
|er ekki á hverium degi, sem
templarar voga sér að rétt-
læta tilveru sína á opinber-
um vettvangi, eða jafnoft og
þeir gefa heilbrigðri skyn-
semi höggstað á sýndar-
mennsku sinni og plathug-
sjónum.
Sjoppurnar
(Framh. af bls. 8)
bóta“-mál, jafnvel þegar um
er að ræða úrbætur á „úr-
bótum“ þeirra sjálfra!
Henda menn gaman að
þessum hringsnúningi fyrir
norðan, og hafa í flimting-
um, hvort templarar fari nú
að berjast fyrir opnun sjopp-
anna á ný!
: í l í i ji
I !