Ný vikutíðindi - 22.12.1964, Blaðsíða 1

NORÐRI
skrifar um
bankastjóra og
jólasveina. . .
Póstþjóf naðurinn á Akranesi
Hvers vegna þegir Póststjórnin um Akranesþjófnað-
inn? - Ekkert einkamál hennar að starfslið steli pening-
ingum pósthúsins.
Margir urðu forviða er
þeir lásu í síðasta blaði um
framkomu póstsjómarinnar
í misferlismálum þeim, sem
upp hafa komið innan nokk-
urra stofnana, sem undir
hana heyra. Síðasta stórmál-
ið er þjófnaður, sem starfs-
maður pósthússins á Akra-
nesi hefir framið og póst-
stjómin heldur vandlega
leyndum, rétt eins og þetta
sé einkamál hennar og við-
komandi starfsmanns.
Vera má, að henni takizt
að fá endurgreiðslu á fjár-
drættinum, en það þýðir
ekki, að henni beri ekki að
láta starfsmanninn bera á-
byrgð gagnvart landslögum,
en láti hann í staðinn gefa
öllum langt nef — á hálfum
launum!
Hér var ekki um neina
smáupphæð að ræða, heldur
hálfa milljón króna, sem
hingað til hefur þótt stór
fjárhæð jafnved á verðbólgu
tímum.
Og það eru ekki aðeins
fjárdráttarmálin sem leiða
athyglina að póststjórninni,
heldurupplýsti eitt dagblað-
anna um helgina, að hún
hefði ekki, enn greitt starfs-
Aðgangurbannaður
Unglingar lítilsvirtir...
Það virðist mjög í tízku
hérlendis, að umgangast
börn og unglinga eins og
þetta séu verstu úrhrök
þjóðfélagsins.
Því er ekki að neita, að
skríllinn, sem veður um mið-
bæinn á nóttu jafnt sem
degi er ekki til fyrirmyndar,
en vér erum ekki í nokkrum
vafa um, að óknyttaungling-
ar eru ekki nema lítill hluti
þess æskufólks, sem byggir
þennan bæ.
liði póstsins latmauppbótina
frá 1. júlí, sem allir opinber-
ir starfsmenn eiga rétt á.
Hvers konar framkoma er
þetta eiginlega og hvað á
hún að þýða?
Það er ekki furða þótt hún
igeti greitt Akranesþjófiniun
hálf laun ef þetta reynist
satt. Ymislegt hefur heyrzt;
imdanfarið um hægfara
framkvæmdir á vegum þess
opinbera, en nú kastar tólim
um.
Póststjómin ætti nú að
gera hreint fyrir sínum dyr-
um og upplýsa þessi mál, svo
og önnur, sem liggja í þagn
argildi. Þögn hennar er ó-
skiljanleg.
Nú hefur eitt veitingahús
í miðbænum, Hressingarskál-
inn, tekið þann kostinn að
útiloka unglinga innan sex-
tán ára aldurs frá inngöngu.
Færa forstöðumenn húss-
ins þau rök fyrir ákvörðun-
inni, að skríllinn hafi veriðj
svo uppivöðslusamur og ó-
þolandi, að ekki sé hægt að
Frarnh. á bls. 5.
Eyþórs-combó, sem nú leikur á Röðli. — Eyþór Þor-
láksson hefur verið við nám hjá hinum fræga meistara,
prófessor Graciano Tarrago í Barcelona af og til frá
því 1958 og einnig leikið með þekktum hljómsveitarmönn-
um á spáni og komið fram með eigin Mjómsveit í útvarpi
og ýmsum skemmtistöðum. — Meðlimir hljómsveitarinnar
eru beir Sverrir Garðarsson (trommur), Þórarinn Ólafs-
son (píanó), Sverrir Sveinsson (bassagítar), Eyþór Þor-
lákeson (sólógítar) og söngkonan Didda Sveins.
Gjaldþrot stjórnmálaflokkanna
Heimsmet í peningamálum
Á Islandi búa aðeins 180
þúsund manns. Það er álíka
fólksfjöldi og byggir eina
götu í meðalstórri borg.
Eyðsla á hvem mann er a.
m. k. þreföld á við það, sem
mest gerist í heiminum, hjá
auðugustu þjóðmn.
Síðan 1940 hefur borizt
meiri auðlegð til þessarar'
litlu þjóðar en dæmi eru til
í heiminum. Á eftir stríðs-
gróðanum kom Marshall-að-
stoð, — 1 milljón á dag, frá
setuliðinu. Matvörur, ávext-
ir, tóbak, efni , smjörlíki er
að mestu gefið enn þann dag
í dag frá U. S. A.
Á meðan helmingur jarð-
arbúa sveltur heilu hungri,
— þjóðir Asíu, Afríku, Suð
ur- og Mið-Afríku — skamm
ast ráðamenn íslendinga sín
ekki fyrir að vera að betla
gjafamat á móti gjöfum, í
því hróksvaldi, að hér eru
herstöðvar og setulið.
Ameríka segir: já — hvað
sem beðið er um, meðan
þetta „Gíbraltar" þeirra er
að gleyma móðurmálinu
vegna áhrifa dáta-sjónvai’ps
og annars, sem herseta hef-
ur á fámenna þjóð. Þrátt
fyrir þennan austur til ís-
lendinga á sl. 25 árum, hefur
svo hörmulega verið stjórn-
að, að gjaldmiðill landsins
hefur hrunið með hveri’i j
tunglkomu.
Gleggst dæmi eru fjárlög-
in 1934 og 1965, um verð-
gildi krónunnar. 1934 voru
fjárlög ríkisins 16 milljónir,
en 1965 yfir 3000 milljónir
og aðeins póstur í skattlagn
ingunni, söluskatturinn, erá-
ætlað að gefi um 1000 millj.
króna.
Hvaða manntegund er
þetta, sem hefur stjórnað ís
landi? Eru það fávitar eða
aumingjar eða hvorttveggja.
Hvað finnst mönnum um
þessa stjóm á hlutunum?
Gengi íslenzkrar krónu
ætti nú að vera, ef eðlilega
hefði verið á haldið, kr. 18.-
sterlingspundið. Þá hefðum
við losnað við verðbólguna,
kaupstríðið og ranglæti og ó
frið í þjóðlífinu.
Það sorglega er, að við
höfum á þessu tímabili ekki
átt neinn fomstumann —
þjóðarleiðtoga, sem þorði að
segja landsfólkinu hvað
hringl með verðgildi peninga
þýðir! Allt þetta framferði
hefur skipt þjóðinni í tvo
stríðandi hluta: ,þá ríku, sem
græða jafnt og þéétt á verð-
bólgu við hækkun á fasteign
um, gróða á lánsfé, sem síð-
ar er greitt með minni krón-
um, og svo em það hinir,
sem sífellt em rændir, spari-
fjáreigendur og launafólk,
(Framh. á bls. 5)