Ný vikutíðindi - 06.08.1965, Síða 1

RflW WD QSCLD
Karlmenn eru
hetjur...
Stutt gamansaga á
blaðsíðu 6.
Föstudagur 6. ágúst — 1965 — 29. tbl. — 6. árg. Verð lO.oo krónur.
Blács bandid - Kleppur - lögreglan
Meðferðin á drykkjusjúklingum vítt
Eftirfarandi grein hefur
blaðinu borizt frá manni,
sem er þessum málum mjög
vel kunnugur og er reiðubú-
inn að standa við hvert orð
fyrir rétti.
Þótt greinin þyki kannske
nokkuð einhliða og alldjúpt
sé tekið í árinni á köflum,
þykir rétt að birta hana orð
rétta, þar sem allir hugsandi
menn vilja vafalaust vekja
umræður um vandamál of-
drykkjumanna og ráða bót
á því betur en gert hefur
verið:
Til þess eru \itin að var-|
ast þau, en það vill ganga
luisjafnlega hjá okkur
breyskum mönnum. Að mín-
um dómi eru það sjálfskap-
arvítin, sem eru hvað hvim-
leiðust og um leið erfiðust
viðureignar.
Sú hlið sjálfskaparvítis,
sem ég ætla að fjalla hér
lítillega um, er drykkjuskap-
ur manna, þeirra sem hafa
lent út á þeirri ólánsömu
braut og vilja ná sér upp
úr vesaldómi, sem oft er
sh'kum lifnaði samfara, auk
þess sem ég vil ræða nokk-
uð viðbrögð þess opinbera,
sem ekki virðast til þess fall-
ið að laða þetta fólk inn á
veg reglusemi og dyggða,
heldur til þess með sínum
lagakrókum og skilnings-
leysi, vonandi ekki mann-
vonsku, reynir að drepa nið-
ur alla sjálfsvirðingu og
sjálfsbjargarviðleitni þessa
ólánssama fólks.
Bláa bandið
Bláa bandið var stofnað
fyrir nokkrum árum. Hugs-
unin á bak við þá stofnun
hefur eflaust verið góð, eða
það fannst manni þá, en það
fylgdi böggull skammrifi.
Dautt nátt-
úruundur
Auglýsingar um Geysi svik við er-
lenda ferðamenn.
Eitt aðal náttúruundrið,
sem notað er til að laða
hingað til lands erlenda ferðð
menn, er Geysir í Haukadal.
I öllum ferðapésum frá ís-
landi blasa við undurfagrar
rayndir af hinum heimsfræga
goshver í fullu fjöri og er
ekki að undra, þótt ferða-
menn leggi leið sína austur
að Geysi í stórhópum til
þess að fá augum litið þetta
einstæða fyrirbæri.
Auðvitað verða útlending-
ar eins og tungl í fyllingu,
þegar þeim er tjáð að Geysir
bafi ekki gosið í tuttugu ár,
°S flestum finnst þeir hafi
verið illa sviknir.
Nokkrar sárabætur eru
það, að Strokkur — hver,
sem er skamrnt frá Geysi —
skvettir öðru hvoru úr sér
nokkru vatnsmagni, en að
sjálfsögðu ekkert í samlík-
ingu við hinn gamla tígulega
Geysi.
Þá er það tekið til bragðs
að troða grænsápu ofan í
skítapott á hverasvæðinu og
þvi haldið áfram, þar til
þessari aumingjans holu
verður bumbult og ælir
vatni, sápu, mold og möl
beint upp í loftið. Er haft
fyrir satt að þeir, sem fóru
að heiman með stóra mynd
af Geysi gamla í vasanum,
þyki uppsala Sóða lítið í lík-
(Framh. á bls. 5)
Þessari stofnun var stjórn-
að af fyrrverandi drykkju-
mönnum, og héldu þá marg-
ir að þarna stjórnuðu réttir
menn af skilningi og fyrri
reynslu sinni sem drykkju-
menn. En þetta var að sjálf-
sögðu misskilningur, eins og
í ljós átti eftir að koma,
enda lá það í augum uppi,
að menn, sem haldnir hafa
verið drykkjuhneigð, hafa
aldrei skilið sjálfa sig eða
þessar tilhneigingar sínar,
hvað þá að þeim hafi verið
yfirleitt í lófa lagður skiln-
ingur á þjáningabræðrum
sínum, þegar af þeim sjálf-
um hefur bráð.
Maðim, er fór inn á þetta
hæli til að ná starfskröftum
aftur, þurfti að ganga undir
þriggja vikna lágmarksdvöl.
Það var ekki tekið til greina,
hvort hann var t. d. um eða
innan við tvítugt og hafði
alls enga þörf fyrir lang-
dvöl þarna, eða hvort hann
var sextugur og búinn að
drekka í fjörutíu ár í slæm-
um túrum og þurft virkilega
klössunar við.
Nei, þessum dæmum voru
gerð sömu skil, og kom það
ósjaldan fyrir að menn á
bezta aldri, sem voru búnir
að jafna sig til fulls eftir
tveggja daga stopp, urðu þá
að umgangast mikið eldri og
meiri drykkjumenn en þeir
sjálfir voru, taugabilaða og
oft á tíðum hálfvitlausa
menn í umgengni allri; and-
stæður, sem áttu ekki sam-
leið.
Þegar svo á þetta bætt-
ist, að forráðamenn stofnun-
arinnar löttu menn yfirleitt
út í starfið, því þetta var
ekki orðið nema bisness —
eins og það er enn með þessi
svo nefndu drykkjuhæli —
að hafa þau alltaf full, því
á þann eina hátt er hægt að
reka þau, því hver haus er
me’tinn til peninga, sem ríki
eða bæjarfélag hvers og eins
fyrir hann greiðir. Nei,
Mammon hafði lætt sér inn
hjá þessu mannúðlega pýra-
mítafóstri.
Mönnum, sem þarna voru,
var nauðsynlegt að fá líkam-
lega uppbyggingu, en ég tel
ekki síður andlega. En and-
legt veganesti var aðallega
veitt af Jónasi Guðmunds-
syni, sem fullvissaði þessa
menn um, að þeir gætu ekk-
ert að þessu líferni gert. Það
væru framliðnir menn, sem
í gegnum þá drykkju. Þessi
nýja afsökun virkaði ekki
síður en þegar Dungal á
sínum tíma kom með þá
kenningu, sem ég ekki dreg
í efa að sé rétt, að lifrin í
drykkjumanni gæti orðið
eins feit og í þorski, og þeg-
ar komið væri á það stig,
heimtaði líkaminn sinn
skammt. Já, það voni ekki
ófáir, sem drukku á eftir
með þessa afsökun á vörum-
Við drykkjumenn erum
flestir haldnir þeirri geð-
flækju að þurfa alltaf að
vera að afsaka okkur, og
viljum þá ósjaldan koma sök
inni á aðra, til að leiða allt
vansæmi frá okkur sjálfum.
Við erum uppfullir af bæði
sönnum og lognum afsökun-
um í sambandi við þetta af-
hroð okkar í lífinu, og að
fá svo þessa afsökun í fang-
ið — það er svei mér hægt
að gera sér mat úr slíku. En
ég held að við ættum að
lofa þeim dauðu að liggja í
friði.
Þvi, er ekki frekar, að við
byrjum þvingunarlaust að
leika okkur með þennan
Bakkusareld, en erum svo
sumir hverjir komnir svo
langt, að þegar augu okkar
opnast fyrir eldinum, þá
gengur okkur erfiðlega að
slökkva hann? Við erum þá
búnir að sýkja líffæri okkar
og líkama allan svo, að hann
er farinn að heimta sinn
skammt. Eins eru líka til
vanadrykkjumenn, sem falla
fyrir vanans hlekkjum, og
getur það verið ekki síður
erfitt að losna úr fjötrum
hans, jafnvel þó svo likam-
inn hafi ekki skaðazt veru-
Framhald á bls. 4.
Átök í Eyjum
I Vestmannaeyjum eins og víðar er hörð valda-
barátta innan Sjálfstæðisflokksins milli þeirra Guð-
laugs Gíslasonar, bæjarstjóra og alþingismanns, og
Gísla Gíslasonar, stórkaupmanns, aðalmanns í Verzl-
anasambandinu og útgerðarfyrirtæki þess, Hafskip,
ásamt miklum umsvifum í prentsmiðjurekstri og alls
konar kaupsýslu.
Gísli Gíslason og félagar hans vildu um síðustu
kosningar láta Guðlaug Gíslason afsala sér öðru af
tvennu, bæjarstjórastarfinu eða þingmennskunni, en
leikar fóru svo, að Guðlaugur hélt hvorutveggja og
Gísli varð undir.
Við í hönd farandi bæjarstjórnarkosningar er reikn
að með að sami leikurinn endurtaki sig og mun Gísli
telja sig vera á góðum vegi með að ná yfirtökum í
flokknum, en nú er talið að Guðlaugur sé búinn að
ná samstöðu innan flokksins um skipun næsta bæj-
arstjómarlista, þannig að listinn verði skipaður Guð-
laugi sjálfum, Jóhanni Friðfinnssyni, varabæjarstjóra,
Birni Guðmundssyni, fréttaritara Morgunblaðsins, og
^Sigfúsi Johnsen, varaþingmanni Guðlaugs, og svo
eigi að bjóða Gísla upp á fimmta sætið, og verði þar
um einfalt val að ræða fyrir Gísla um að fá að vera
með og njóta viðskiptalegrar aðstöðu áframhaldandi,
eða að verða hreinlega útilokaður.
Þá mun Guðlaugur leggja á það mikla áherzlu, að
Landsbankinn opni útibú í Vestmannaeyjum, svo sem
lengi hefur verið ráðgert, og skapa sér þannig banka-
legt mótvægi á móti valdi Útvegsbankans, ef í odda
skerst.
!
!
i
: