Ný vikutíðindi - 07.11.1969, Side 5
NÝ VIKUTÍÐINDI
5
He^latJíkutÁjcmJatfíií
Hér eru nokkrir IiSir úr dag-
skrá fyrri hluta þessarar viku,
sem ætla mætti að væru fastir
liðir og gætu bví orðið til við-
miðunar næstu viku.
Á sunnudögum er byrjað að
sjónvarpa kl. 2, „The Answer“,
„This is the Life“ og Pro Foot-
boll“, kl. 3:30 er golfkeppni,
kl. 4:30 kvikmynd, kl. 6:00
„Aniimal World“ kl. 6:30
„G. E. Collega Bowl“, kl.
7:30 Fractured Flickers, kl.
8:00 Ed SuIIivan, kl. 9:00
Green Acres, kl. 9:30 Water-
front, kl. 10:00 er The Big
Valley og kvikmynd kl. 11:15.
Mánudagur byrjar með
Mr. Mayor kl. 4:00, kvikimynd
kl. 5:00 fsú sama og kvöld-
ið áður), „Crossroads kl.
6:30, „Bewitched“ er kl. 7:30,
„Wild Wild West“ kl. 8:00,
The Golddiggers kl. 9:00,
Burkes Law kl. 10:00 og kvik-
mynd kl. 11:15:
Á þriðjudögum er Mr. Mayor
kl. 4:00, kvikmynd kl. 5:00,
Rawhide kl. 7:30, „The 21st
Centtury“ kl. 8:30 „The Jolin-
ney Cach Show“ kl. 9:00 „The
Uutouchables“ kl. 10:00 og
hnefaleikar kl. 11:15.
A miðvikudögum er „Gentle
Ben“ kl. 3:57, Mike Douglas
kl. 4:30, The Flying Fisherman
kl. 5:40 The Ted Mack Show
kl. 6:05, Hawaii Calls
kl. 6:30, Julia kl. 7:30,
The Felony Squad kl. 8:00,
Kingfjölskyldan kl. 8:30, „The
High Chaparral“ kl. 9:00,
Jimmy Rodgers kl. 10:00 og
Joey Bishop kl. 11:15.
Fréttir eru kl. 3:55, 7:00 og
11:00.
Svo er hér dagskráin seinni
hluta vikunnar samkvæmt upp-
lýsingum frá Varnarliðinu.
THURSDAY, November 6
4.00 Captain Kangaroo.
5.00 Theater 8 — KNOCK ON
ANY DOOR — John
Derik and Suson Perry.
6.25 AFTV Special
7.30 The Mad Squad.
8.30 News Special.
9.00 Hee Haw.
10.00 The Law'ence Welk
Show.
11.15 The Tonight Show.
FRIDAY, November 7
4.00 Captain Kangaroo
5.00 All Star Theater
5.30 Dupon^ Cavalcade
6.00 Football Forecast
6.30 Impression
7.30 The Detiectives.
8.00 The Bob Hope Special.
9.00 The Undersea World of
Jacques Cousteau.
10.00 Hawaii Five-O —
11.15 Northern Lights Play-
hause:
A HATFUL OF RAIN.
Repeat of Tuesday
„Theater 8“.
SATURDAY, November 8.
10.30 Captain Kangaroo
11:30 The Flintstones —
12.00 Cartoon Carnival —
„Clutch Cargo“ and
„Popeye“.
1.00 Sergeant Preston Of The
Yukon.
1.30 My Favorite Martian
2.00 Animal Secrets —
2.30 The Beverly Hillbillies—
3.00 Game Of The Week
5.30 Untamed World.
6.00 Profile — THE SOUND
OF JAZZ.
6.30 Billy Walker’s Country
Carnival
7.15 The Christophers
7.30 The Rogues —
8.30 Gunsmoke
9.30 Campus to Command.
10.00 Perry Mason —
11.15 Northern Lights Play-
house —
Repeat of Thursday’s
“Theater 8”
☆
☆
— Lokað bíó
Framh. af 1. síðu.
glæsilegar myndir af alls kon-
ar fólki í hörku samförum og
er það nú orðið talið tíðind-
um sæta ef karl og kona eru
sýnd saman, hvað þá ef
gamla, góða aðferðin er not-
uð.
Og eins og vænta má vill
mikill meira, og nú þykja
klámkort ekki verð viðlits,
heldur er hafin stórfram-
leiðsla á kvikmyndum, sem
þjóna sama tilgangi og klám-
kortin gerðu áður.
Nú hefur blaðið frétt, að
starfrækt sé eitt leynilegt
kvikmyndahús í Reykjavík,
sem ekki sýnir annað en kvik-
myndir, sem jafnvel almenn
kvikmyndahús borgarinnar
sjá sér ekki fært að sýna.
Éins og að líkum lætur fer
þessi starfsemi fram með
mikilli leynd, en þeir, sem
„njóta“ vilja klámmyndanna,
borga ærið fé í aðgangseyri.
Ekki vill blaðið upplýsa
hvar þessi starfsemi fer
fram, en kvikmyndaklúbbur
þessi er til húsa í kjallara í
stórri skrifstofubyggingu
nærri miðbænum. Um þetta
fyrirtæki liefur sem sagt ver-
ið stofnaður klúbbur. Er
sagt að meðlimirnir séu nú á
þriðja hundrað og fer óðum
fjölgandi.
Sýningar munu vera reglu-
lega tvisvar til þrisvar í viku
og á tímanum milli klukkan
sex og átta.
Ekki hefur blaðinu tekist
að afla upplýsinga um hvert
meðlimagjaldið sé í klúbbn-
um, en haft er fyrir satt að
það sé talsvert, enda miklar
kræsingar á boðstólum.
Þær klámmyndir, sem hér
hafa verið sýndar í kvik-
myndahúsum borgarinnar,
eru hreinn barnaleikur hjá
því, sem þarna er á boðstól-
um, enda er, að sögn sjónar-
votta, þarna mest fjallað um
hin ýmsu afbrigði manniegr-
ar ónáttúru, svo sem kyn-
villu og kvalalosta.
Ef til vill er ekkert við það
að athuga, þótt menn hafi það
sér til dundurs að horfa á
slíkar aðfarir tvisvar til
þrisvar í viku, en venjulegum
mönnum verður þó á að
spyrja, hvort vert sé að verja
tíma og peningum í slíkan ó-
þverra.
☆
— Skarðsbókin
Framh. af 1. síðu.
En staðreyndin er sú, að
Skarðsbók hvarf á sínum
tíma úr kirkju þeirri ís-
lenzkri, sem var lögmætur
eigandi Skarðsbókar, án þess
bókin væri með lögmætum
hætti seld eða gefin. Virðist
þess vegna augljóst, að
Skarðshók sé ennþá lögmæt
íslenzk kirkjueign, vegna
þess, að eignarréttur að lög-
um getur aldrei skajjast við
það, þótt þjófstolið góss fær-
ist til manna á milli.
Al' framangreindum ástæð-
um, nú eftir að Skarðsbók er
aftur komin til íslands eftir
langa útivist í fjarlægu landi
eða löndum, þá virðist það
emhættisleg skylda hiskups-
ins yfir Islandi, æðsta manns
íslenzku þjóðkirkjunnar, að
endurheimta Skarðsbók að
lagalciðum til kirkju þcirrar,
sem er hinn lögmæti eigandi
Skarðsbókar.
Að vísu kynni einhverjum
að finnast, að slíkar aðgei’ðir
gætu varpað einhverjum
skugga á lögfræðiþekkingu
þeirra stórmenna úr hópi ís-
lenzkra lögfræðinga, sem
vörðu vörzlufé bankanna íil
kaupa á Skarðsbók og gáfu
ríkinu svo bókina, en óneit-
anlega væri fróðlegt að fá
réttarfarslega, íslenzka af-
grciðslu á þetta dularfulla
Skarðsbókarmál.
☆
*
— IsL harmsaga
Framh. af bls. 7.
Þeim, sem eftir stóðu, níu
samtals, kom nú saman um
að lialda af stað og Ieita
byggða. Skildu þeir eflir
poka sína alla og stafi.
Er þeir höfðu skamma
stund gengið, kallaði Guð-
mundur frá Múla til Péturs
og bað hann að leiða sig.
Gerði Pétur svo.
Brátt fann liann, að sér
mundi verða það of þungt
einum. Kallaði hann þá til
Einars og bað hann að leiða
Guðmund með sér. Einar
var fús til þess.
I sama bili þraut Gísla
Jónsson. Reyndu þeir Pétur
að hjálpa honum áfram, en
varð nú seinfarið, er þeir
urðu að draga tvo aðra
máttfara með sér, enda
misstu þeir í þessum svifum
sjónar á félögum sínum öðr
um.
Frá þeim er það að segja,
að þeir héldu saman allir
finnn og komust um miðj-
an morgun ofan að bænum
Gullbringu, til Jóliannesar
Lund, er þar bjó. Voru þeir
þá svo aðfram komnir, að
enginn þeirra var fær um að
standa upp hjálparlaust,
[)egar þeir settust eða
duttu.
Jóhannes bóndi og fólk
hans tók þeim liið bezta, og
fengu þeir þegar þá að-
lilynningu og hjúkrun, sem
framast voru föng á.
Svo voru þeir rænulausir,
að þeir gátu ekki um þá fé-
laga sina, sem á eftir voru,
fyrr en eftir drjúga slund,
er einhver lieiniamanna var
að aumka þá, hve bágt þeir
ættu. Rankaði þá einn
þeirra við og sagði:
„Bágt eigum við, en bág-
ara eiga þeir, sem eru á eft-
ir.“
Þegar húshóndinn lieyrði
þetta, hjóst hann þegar að
leita þeirra, er á eflir væru,
og var það jafnsnemma og
upp stytli hríðinni.
I Gullbringum bjó fátækt
fólk. Voru þar lítilfjörleg
húsakynni og knappt um
bjargræði og eldivið. Hinir
hröktu menn fengu þegar
kaffi og nýmjólk, voru
færðir úr vosklæðum og að
þeim hlynnt eftir fremsta
megni. Siðan fóru þeir nið-
ur i vatnsílát með hendur
og fætur, og voru í vatninu
fram eftir degi.
SEX LIÐNIR
Nú er að segja frá þeim
Pétri og Einari, er þeir voru
viðskila orðnir við alla fé-
laga sína, nema þá tvo, er
þeir leiddu. Höfðu þeir Guð
mund á milli sin, en Gisli
hélt sér í þá. Héldu þeir svo
fram ferðinni langa hríð.
Lítt skiptust þeir orðum
við félagar, nema einu
sinni segir Guðmundur:
„Ætlarðu að yfirgefa
mig, Pétur?“
„Nei, aldrei!“ svaraði
í því kipptist Guðmundur
við svo hart að hann ýtti
þeim frá sér. Það voru
dauðateygjurnar, er hann
tók fyrsta andvarpið. Báru
þeir liann þó enn góða
slund á milli sín, unz þeir
skildu, að það lcorn fyrir
ekki.
Þá var stytt upp hríðinni,
og var það eins snögglega og
hún hafði skollið á. Létu
þeir nú lík Gúðmundar eft
ir, og er þeir höfðu skamma
slund farið, sýndust þeim
koma þrír menn. á móii.sén..
Það var Jóliannes hóndi í
Gullbringum einn saman, er
kominn var að leila þeirra.
Stefndu þeir þá fyrir aust-
an endann á Grímmanns-
felli, er Jóhannes kom að
þeim. Komust þeir nú allir
heim með honum, en svo
voru þeir máttfarnir, að Jó-
hannes varð að lyfta undir
þá, til þess að þeir kæmust
uþp baðstofuti’öppurnar.
Var Pétur verst farinn.
Þegar þeir voru komnir
inn á baðstofugólfið var
spurt, livort þeir vildu kaffi.
Pétur svaraði:
„Því ætli ég vilji ekki
kaffi.“
Ilann stóð á gólfinu, með-
an hann dralck úr hollanum
og meðan bóndi náði af hon-
um fötunum. Hann talaði
allt af ráði, en stutt og reiði-
lega, en sjálfur vissi hann
ekki af sér, frá þvi að hann
kom inn, til þess er stund
leið frá.
Það var litlu fyrir hádegi,
er þeir þremenningarnir
komu til bæja. Voru nú sótt
ir menn og liestar til að
flytja mennina á bæi, þar
sem hægt var að hjúkra
þeim. Voru sex þeirra
fluttir þaðan. Bjarni og Guð
mundur þóttu eigi flutnings-
færir, og voru kyrrir um
cóttina í Gullbringum.
Daginn eftir voru þeir
fluttir niður í byggð. Allir
voru þeir meira og minna
kalnir, en urðu allir grædd-
ir að lokum, þótt sumir
yrðu aldrei örkumlalausir.
Einar lá lengi með óráði,
en varð þó heill að lokum.
Pétur var mest kalinn og lá
mjög lengi i sárum og varð
aklrei jafngóður.
LÍKIN FLUTT TIL BÆJA
Samhliða þessum flutning
um voru þrír menn með dug
lega hesta sendir svo skjótt
sem verða mátti til að leita
hinna látnu og farangurs-
ins. Fundu þeir brátt lík
Guðmundar frá Múla
skanunt frá smalaskála
noklcrum.
Því næst fundu þeir ísak
allmiklu norðar. Var hann
enn með lífsmarki, þá er að
var komið. Fluttu þeir hann
strax að Stardal, því að
-þangaö var skemmst, en
liann dó á leiðinni.
Byggðamenn sneru siðan
aftur upp á heiðina og
fundu brátt farangurinn og
hina mennina fjóra sunnan
til við Leirvogsvatn, hjá
svonefndum Lómatjarnar-
læk. Höfðu þeir lagzt rétt
við lækinn og sumir þeirra
legið i vatni úr læknum.
Jón frá Ketilvöllum var
þá enn með lífsmarki.
Fluttu þeir hann að Star-
dal, en hann dó einnig á
leiðinni.
Líkin voru öll lögð i snjó
og vakað yfir þeim, en ekki
leyndist líf með neinu
þeirra. Voru likin flutt til
greftrunar að Mosfelli, en
kistur gerðar að þeim í R-
vík.
Pétur kvaðst leggja til
likldæði utan um vin sinn
og félaga, Guðmund frá
Múla, og það gerði hann. —
Nokkru síðar dreymdi
liann að Guðmundur komi
til sín. Þóttist hann spyrja,
livernig honum liði — og fá
þetta svar:
„Ekki vel. Mér er svo
kalt.“
Frétti Pétur síðar, að lík
ldæðin höfðu orðið eftir í
Reykjavík i ógáti, og þótti
þá draumurinn benda til
þess.
Líkklæði þessi urðu síðar
utan um séra Magnús Gríms
son á Mosfelli, en hann and-
aðist tæpum þremur árum
eftir að þessi atburður skeði.