Ný vikutíðindi - 24.07.1970, Blaðsíða 3

ný vi::'j.7;ð:::di
3
láta illa (eins og liann gerir
þá undantekningarlítið).
Ég segi að það sé rangt að
refsa honum fyrir alveg
eðlilega óþægð.
Hvor liefur rétt fyrir sér? —
9. Mamma segir að eina
ráðið til þess að siða lilla
strákinn minn, sem er oí
ungur til að skilja hvað við
á, sé að slá hann (laust auð-
vitað). Þegar hann rífur
dagblað mannsins míns seg-
ir hún að ég eigi að slá hann
svo að hann geri það ekki
aftur
Ég segi að það sé hetra
að komast hjá því að
hann fari að gráta, með
þvi að fá honum blað sem
hann má rífa.
Hvor hefur rétt fyrir sér? —
10. Mamma segir að sig
langi til að kaupa nýja
handtösku handa fimmtán
ára gamalli dóttur minni,
þar eð Jóna finnur sárt til
þess að vera eina stúlkan í
bekknum sem er töskulaus
síðan liún týndi sinni.
Ég segi, að þótt ég hafi
ekki trú á refsingum, þá
álili ég rétt að börn fái
að þola eittlivað sem eðli-
lega afleiðingu af verkum
þeirra — í þessu tilfelli
fyrir það að vera hirðu-
laus.
Hvor hefur rétt fyrir sér? —
Svör annars staðar í bl.
Clark Gable kvaðst ekki
hafa vantað í vinnuna
nema í fjóra eða fimm daga
öll þau ár, sem hann vann
hjá M.G.M. Hann var beð-
inn um að gefa heilræði
um það, hvernig menn eig'i
að halda andlegum og lík-
•amlegumderöftum sem bezt,
og 'hann hefur. svarað á
þessa leið:
1. Taktu sjálfan þig ekki
of hátíðlega.
2. Vertu broshýr og lilát-
urmildur.
3. Blekktu sjálfan þig
'ékki.
4. Taktu nokkrar líkanrs-
æfingar daglega, jafnvel
þótt J>að sé aðeins ganga.
5. Vertu ekki þrælugjarn.
6. Sofðu nóg.
7. Reyndu ekki að gera of
margt í einu.
8. Líttu frarn á leið, þvi
að það er framtíðin sem
gildir.
9. Hafðu ekki of miklar
áhyggjur.
10. Þekktu verksvið þitt
alveg til botns'og frá byrj-
un.

SYRPAN
)^wwwwyw^wwwvwwwwwiwyvw
• • <0
ij Orlæti Islendinga. - Kæruleysi bíleiganda.
Veitingahús vantar matsvein.
Þjónustuleysi. - Ósómi.
Skotar liafa ávallt verið
taldir harðfengir og heilsu-
hraustir með afbrigðum,
enda viðurkenndir afburða-
menn á ýmsum sviðum. A
seinni árum hefur þeim far-
ið aftur líkamlega og ýmsir
kvillar gert vart við sig með
al þjóðarinnar, sem áður
voru litið eða ekki kunnir,
eins og til dæmis tann-
skemmdir, mænuveiki og
og ýmsir meltingarsjúkdóm
ar. Halda sumir því fram,
að pessa hrörnun megi
rekja til Jiess, að Skotar eru
nú að mestu hættir að neyta
þjóðarrétlar síns „brose“ og
borði nú óhollari mat en áð-
ur.
„Brose“ er búið til á þann
hátt, að sjóðandi vatni er
liellt jdir mulin hafragrjón.
Þetla er svo látið standa i
slundarfjórðung á meðan
hafrarnir sjúga i sig vatnið
og jafna sig, og borðað síð-
an. Þennan rétt hafa Skotar
borðað frá ómunalíð og
reynst betur en kjöt, hveiti-
brauð, sykur og te, eins og
nú er algengast á borðum
hjá þeim.
Sú saga er sögð, að eitt
sinn hafi Skoti unnið glæsi-
legan sigur í kapphlaupi
við nokkra enska hlaupa-
garpa. Enskum lávarði
gramdist þetta og sagði við
sigurvegarann:
„Ykkur Skotum er ekki
þakkandi, þótt þið getið
hlaupið. Þið lifið á hráum
höfrum eins og veðreiða-
hestar“.
„Rétt er það“, svaraði
Skotinn. „En hvar í heim-
inum getið þér, lávarður
minn, bent mér á betri
menn og hetri veðreiða-
hesta enn i Skotlandi?“
Islendingar eru allra manna örlát-
astir, þegar hafnar eru fjársafnanir
til handa öðrum þjóðum samanber
Biafra söfnunina.
Þótt þetta sé afar fallega gert, þá
finnst manni einhvern veginn að fólk
hér ætti að líta sér nær, þegar til
fjárausturs kemur Lil annara þjóða,
því hérna heima eru ótal félagsstofn-
anir, sem að líknarmálum standa og
skortir fé.
Nær væri að gefa til samtaka
þeirra, sem stofnað hafa heimili fyrir
vangefin börn, svo eitthvað sé nefnt.
Samtök þessi bcrjast í bökkuin fjáir-
hagst ■ eÍcld cr'hægt ab wwa vTS
nema ð hluta þeirra tmrna, sem
þangaó þyrftu -að Icomast-. «—-
baki; en Leikhúskjallarinn virðist
ekki gera ýkja miklar kröfur til
þeirra, sem matselda eiga ofan í
veizlugesti hússins.
Það er alveg furðulegt, hvað margir
foreldrar skilja óvitabörn eftir ein i
bifreiðum við aðalumferðargötur borg
arinnar.
1 fyrsta lagi geta börnin farið út á
göiu og orðið fyrir slysum, og svo
fikta þau iðulega í gírstöng og hand-
bremsueða selja bifreiðina í gangeins
og kom fíjrir á Skólavörðustígnum fyr-
ir ári.
Lögreglan ætti að gera gangskör að
þvi að sekta fólk, sem slíkt kæruleysi
sýnir.
Jæja, þá rausnaðist Grænmetisverzl-
un ríkisins til þess að flytja inn ætai
kartöflur, enda tími til kominn.
En hvernig slendur á því, að ekki
er fljiJJ inn ej'Ient hvítkál og. giilrætur.
eins og gert hefur verið undanfarin
ár?
-ÍsÞmzka- uppskerem •ke>mur - ekki <r
markaðinn fyrr en með haustinu, svo
engin hætta væri á samkeppni. Fyrir
hvað er grænmetisverzlunin að refsa
neytendum?
Er aldeilis ómögulegt að troða þvi
inn i hausinn á forráðamönnum ein-
okunarfyrirtækis þessa, að þeir eigi að
sýna þjónustu við viðskiptavini?
S. I. laugardag birtist í Morgunblað-
inu auglýsing frá Leikhúskjallaranum
og hljóðar hún svona:
„Vantar áhugasaman yfirmat-
reiðslumann með einhverja reynslu
að baki.“
Einhvern veginn hefur það verið
álit manna, að þegar matreiðslumað-
ur er orðinn yfirmatreiðslumaður, þá
hlyti hann að hafa mikla reynslu að
Þegar dagblöðin komu með þá
frétt á dögunum, að tveim 16 ára
stúlkum hefði verið rænt, datt víst fá-
um í hug að taka mannránið alvar-
lega.
Hvernig í ósköpunum væri hægt aú
halda tveim farþegum nauðugum i
bifreið án þess að til stórátaka kæmi?
Þar að auki fór önnur stúlkan út úr
bifreiðinni í Hvalfirði og hefði þá Iiin
alveg eins getað farið.
Engum vopnum var beitt við „rán-
ið” og ekki voru stúlkurnar bundn-
ar.
Barnungar stúlkur, sem láta sig
hafa það að fara upp í bifreið hjá
bláókunnugum mönnum að nóttu til,
geta átt á ýmsu von; og þótt þær verði
svo hræddar við að fá skammir hjá
foreldrum sínum fyrir næturrölt, er
engin ástæða til að rjúka i lögreglu og
dagblöð með allan ósómann.
HRUND.

iV^VAWJWVV I