Ný vikutíðindi - 07.01.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
Olefsur úr Lögreglusamþykkt Reykjavíkur
Til fróðleiks og skemmtunar
Við vorum mjlega að fletta
i Lögreglusamþykkt Reykja-
vikur, sem fyrst var gefin
út í janúar 1930, en hefur
siðan oft verið endurprent-
uð, síðast á nýliðnu ári.
Ætlum við (til gamans?)
að hirta nokkrrar glefsur úr
kverinu. .
13. gr., 1. kafla, hljáðar
svo:
Án leyfis hlutaðeigandi
húsráðanda má enginn láta
fyrirberast á húslóðum, hús-
húsriðum, húsþökum, girð-
um (Atli. NV: girðingum?)
i garðshliðum eða á stöðum,
þar sem inn er gengið í hús
eða liúslóðir, né fara inn í
híbýli hans í söluerindum.
Auk þess getur lögreglan
bannað mönnum að hafast
við á þessum slóðum ef hún
telur, að það geti valdið ó-
þægindum eða hættu.
1 27. gr., 11. kafla, er gert
ráð fyrir að enn sé siður að
„taka ís af tjörninni“, enda
segir þar að lokum:
Fyrir ístökuna greiðist
það gjald i bæjarsjóð, sem
bæjarstjórnin ákveður.
5//. gr„ VI. kafla hljóðar
svo:
Vagnar skulu vera svo
sterkir og vandaðir að smíði,
að ekki sé hætt við bilun.
Þeir mega ekki vera svo stór
ir um sig, að þeir hindri um-
ferðina. Vagnar þeir, sem
notaðir eru til mjólkurflutn-
ings eða til annars flutnings,
sérstakrar tegundar skulu
gerðir eins og fyrir kann að
vera mælt i sérstökum reglu
gerðum.
Aktygin skulu vera hald-
góð og hesturinn vel girtur
við vagninn.
Sæti ökumannsins á vagn-
inum skal haga þannig, að
hann sjái bæði vel framund-
an sér og til beggja hliða. Ef
lilassið er svo fyrirferðar-
mikið, að það hyrgi útsýnið,
er ökumanni skylt að ganga
hægra megin við vagninn og
teyma eykinn.
Um sleða, sem hestum er
beitt fyrir, gilda sömu reglur
og um vagna, að þvi við-
bættu, að á aktygi liestsins
skal festa bjöllur, þannig
gerðar, að lil þeirra lieyrist
í hæfilegri fjarlægð.
85. gr„ XI. kafla er svo-
hljóðandi:
Við hvert veitingahús eða
almennt samkomuhús skal
eigandinn láta gera nægilega
mörg vatnssalerni, sem gest-
Aths. ritstj.:
Grein þessi barst blaðinu
nokkru fyrir hátíðir, en gat þá
ekki birst vegna rúmleysis, svo
að hún á e.t.v. ekki að öllu leyti
heima á prenti í dag.
Eins og vænta má er nú
beðið í . talsverðum spenn-
ingi eftir því, hverjar verði
hinar „raunhæfu umbætur“
i efnahagsmálum, sem rík-
isstjórnin hyggst beita sér
fyrir á næstunni. Vitað er
að a.m.k. 2-3 milljarða vant-
ar upp á að dæmið gangi
upp, samkvæmt fjárlaga-
um er heimill aðgangur að.
Skal veitingamaður eða hús-
eigandi sjá um, að þeim sé
ávallt haldið vel hreinum.
Margt fleira mætti tína til
úr þessari ágætu samþykkt,
sem segja mætti að væri „til
fróðleiks og skemmtunar“,
svo sem eins og það, að bann
að er að noto áburð á tún, ef
frumvarpinu, .en talið er
fullvíst, að skattamálin
verði tekin til rækilegrar
endurskoðunar.
Hinar stórauknu greiðslur
Tryggingastofnunarinnar til
aldraðs fólks o. fl. eru að
sjálfsögðu erfiðar ríkissjóði,
og einlivers staðar verður að
taka peningana, (ellilífeyris
aukningin ein er um 300
milljónir).
Talið er víst, að endanleg-
ar tillögur ríkisstjórnarinn-
ar komi ekki fram fyrr en
búið er að friða vinnumark-
liann lyktar illa. Hvað um
Skarna borgarstjórnar? Eða
það, að skylt skuli vera að
girða . lóðir, og það með
„sæmilegum girðingum og
lialda þeim vel við.“ (Hvað
um Austurvöll og almenn-
ingsgarða?) Eru þetta úrelt
ákvæði eins og svo margt
annað i kveri þessu?
aðinn, en þá er talið víst að
talsverðuir söngur verði upp-
hafinn í röðum þeirra, sem
bezt hafa sloppið við skatta
og skyldur áratugum saman.
Fullvíst er talið, að á
grundvelli hins nýja fast-
eignamats verði fasteigna-
skattar hækkaðir gifurlega.
Ekki þarf að taka fram á
hverjum slík framkvæmd
bitnar harðast. Það eru að
sjálfsögðu aðilar eins og
Silli og Valdi, sem lengi hef-
ur verið sagt um að eigi
annað hvert húshorn í
Reykjavík og hafa hingað til
sloppið ævintýralega vel frá
þvi að taka þátt í sameigin-
legri útgerð þjóðarskútunn-
ar.
Þar sem talið er víst, að
slikri liækkun á fasteigna-
Framh. á bls. 5
RADDIR LESEIMDA:
Stóreignamenn lenda í súpunni
Aðgerdir ríkisstjórnarinnar í skatta-
málum
Stakan
Þessi er eftir Skáld-Rósu:
Hvað á að segja um þegna
þá: —
þamba bjór á kvöldin,
sér svo fleygja ofan á
Amors stórkeröldin,
Nokkrir stuttir
Skynsöm stúlka er ekki
eins slaynsöm og hún lítur
út fyrir að vera, þvi að
skynsöm stúlka er svo skyn
söm, að hún lítur ekki út
fyrir að vera skynsöm.
Hann: „Ástin mín, viltu
verða móðir barnanna
minna?" .
Hún (kuldalega): „Hvad
áttu mörg?“
Óli litli: „Pabbi, það er
lögtaksmaður að spyrja
eftir þér.“
Faðirinn: „Ég kem undii
eins. Bjóddu manninum
stól á rneðan."
Óli: „Það er ekki nóg.
Hann vitl fái altt innbúið.“
Skilgreiningar
Herramaður: Maður,
sem hjálpar konu yfir göt-
una, þótt hún þurfi alls
ekki lijálp.
Kona: Persóna, sem
stendur í dyrunum og talar
í tuttugu mínútur, af þvi
liún liefur ekki tíma til að
koma inn.
Drengur: Persóna, sem
er svöng aftur, áður en bú-
ið er að þvo upp.
Fyrsta merki ellinnar:
Þegar síminn hringir á laug
ardagskvöldi og maður er
einn lieima, en vonar samt
að spurt sé eftir einhverj-
um öðrum.
Reynsla: Það, sem maður
hefur eftir, þegar allt ann-
að er glatað.
Samvizka: Sá hluti okk-
ar, sem líður illa, þegar
öllum öðrum pörtum likam
ans líður ágætlega.
^f"
Hulda hafmeyja reyndi
að koma sér á framfæri í
Hollywood, en hafði ekki
það nauðsynlegasta . . .
— ★ —
„Hugsaðu þér, Anton,
þegar við erum orðin hjón,
þurfum við ekki að draga
niður gluggatjöldin . . . “
>f
Brandarí vikunnar
Sá orðrómur liafði borizt
til eyrna skólastjórnarinn-
ar, að nýja kennslukonan
frá höfuðstaðnum, hún
Guðrún, daðraði ósköp við
strákana í efsta bekk, svo
ákveðið var að fela þeim
stjórnarmönnunum Axel
og Baldri að fara heim til
kennslukonunnar, tala al-
varlega við hana og gera
sér hugmynd .um móral
hennar.
Það var .heitt í veðri
þennan dag, svo Baldur á-
kvað að njóta veðurblíð-
unnar úti í garði, meðan
Axel færi einn inn og rabb-
aði við ungfrúna. Eftir
nærri klukkustundar bið
fór Baldur að hafa áhyggj-
ur, en þá kom Axel út bros
andi og ánægður.
„Jæja, hvaða álit félckstu
á kennslukonunni?“ spurði
Baldur.
„O, það er ekkert hæft i
þessum orðrómi," svaraði
Axel. „Guðrún er fyrsta
flokks manneskja, með fyr
irmyndar móral og skap-
ferli — reglulegur .sómi
skólans okkar!“
„Jæja, jæja,“ sagði Bald-
ur. „Þái geturðu bara
hneppt buxnaklaufinni
þinni aftur, og svo förum
við.“
>f
Og svo er það þessi
Forstjórinn fyrir barna-
pelaverksmiðjunni kallaði
sölumennina sína fyrir sig
og sagði:
„Piltar mínir, við erum
með 100.000 barnapela á
lager. Farið þið út og selj;
ið þá!“
Einn af sölumönnunum:
„Bn það er varla markaður
fyrir svo margar flöskur.“
Forstjórinn mynduglega:
„SKAPIÐ þið þá markað
fyrir þær!“
>f
Og einn enn
Roskinn glaumgosi,
Smith að nafni, serii hafði
ferðast víða um heim og
upplifað flest sem hugsast
kann, heimsótti mellu-
mömmu í vændisliúsi og
sagði:
„Frú, ég hef alls staðar
verið og séð allt. Ég er hælt
ur að hafa ánægju af venju
legu kynlífi. Getið þér ekki
slungið upp á einhverju
nýju handa mér?“
„Ojú,“ svaraði maddam-
an. „Hafið þér kannske
prófað gömlu auslurlenzku
aðferðina?“
„Nei,“ svaraði Smith
undrandi. „Ilvað er það?“
„Komið þér aftur í kvöld:
þá skuluð þér fá að sjá
það,“ sagði konan.
Þegar Smith kom aftur,
var lionum sagt að fara úr
öllum fötunum, og svo var
honum vísað inn í her-
bergi, þar sem hæna var á
ferð og flögri. Og við þessa
hænu eltist Smilli næsla
hálf-líma.
Þegar hann kom aftur
næsta kvöld og sagði mad-
dömunni, að hann hefði
hug á að taka þátt i ein-
hverju, sem væri ekki eins
erfitt og hænuveiðarnar,
var honum vísað inn í her-
bergi, þar sem tylft nak-
inna karlmanna sat. Dimmt
var inni i herberginu, en
skyndilega kviknaði Ijós í
næsta herbergi, svo að þeir
gátu séð þangað inn, því
glugginn var » rauninni
gagnsær spegill frá bak-
hliðinni séð.
Inni í herberginu lá nak-
in falleg stúlka í hengikoju
úr neti og sveiflaðist fram
og aftur, en ungur strípað-
ur maður reyndi árangurs-
laust að komast upp í til
hennar. Þetta var alveg
sprenghlægilegt að horfa
á, og Smith hnippti í sessu
naut sinn og sagði:
„Fjandi skemmtilegt,
ha?“ spurði hann.
„Jú, það er gaman að
þessu," sagði sessunautur-
inn. „En þér hefðuð átt að
sjá kurfinn, sem var að elt-
ast við hænuna þarna inni
í gærkvöld!"
SPLRLLL
SPVE2ILS
Af liverju skrautlýsti
séra Jakob .ekki timbrið
umhverfis Hallgrímskirkju
turn um jólin?