Ný vikutíðindi - 07.04.1972, Blaðsíða 8

8
NÝ VIKUTÍÐINDI
Enskur kven 11 amaður
B ýr nieð eÍ2|inkoim o*» 2 Ii jákoniiin,
Konur Goodmans, þær Anita, Gwen og Dorothy.
scm
thlaða
niður
liörn 11111
með
llOIHEtlll
— En heimilis-
hamingjan er
lævi blandin
Blaðamaður við eitt af hin-
um stóru og útbreiddu ensku
sunnudagsblöðum snuðraði ný-
lega upp sögu, sem er dálítið
óvenjuleg. Hann komst í kynni
við forstjóra, sem hefur um
tíma ekki haft annað fyrir
stafni cn að sinna sínum þrem
ur konum, sem allar bjuggu
undir sama þaki og hann.
Maður þessi heitir Don Good
man, og „konumar hans“
heita Anita, sem er ljóshærð,
Gwen, sem er dökkhærð og
Dorothy, en hún er Ijóshærð.
Goodman telur sig heppinn að
þær skuli hafa sitt hvern hára
lit, „því það skapar tilbreyt-
ingu,“ segir liann.
Anita, sú rauðhærða, er af
svissneskum ættum og hefur
nú verið gift honum í 18 mán-
uði (Goodman hefur tvisvar
verið kvæntur áður). Gwen
var , einkaritari hans, meðan
hann var forstjóri hjá verð-
bréfaverzlun nokkurri, og hún
flutti til hans frá eiginmanni
sínum. Sú þriðja, Dorothy, hin
ljóshærða, starfaði einnig við
verðbréfafirmað og er móðir
fjögurra ára gamals sonar
hans.
Goodman tók á móti blaða-
manninum í litlu en snotm
einbýlishúsi og talaði opin-
skátt um hjúskaparlíf sitt með
konunum þremur.
Anita er fyrsta flokks hús-
móðir, sem heldur heimilinu
ávallt hreinu og fallegu og býr
til prýðilegan mat.
Gwen er mjög greind stúlka,
sem hægt er að ræða við um
fjarskyldustu efni. Hún er líka
fyrsta flokks skrifstofustúlka.
Dorothy er mest „spenn-
andi“ þeirra þriggja. Hún er
full af lífi og fjöri, og hin
gimilegasta til ásta.
Þegar Goodman kemur
heim, snýr hann sér að Anitu,
ef hann vill njóta værðar og
kyrrðar, en að Gwen, ef hann
er í rabbstuði, og að Dorothy,
ef hann vill galsa og spenn-
andi ævintýri.
„Eg elska þær allar, sitt á
hvern hátt,“ segir kvennahós-
inn án þess að blikna.
Það eru þrjú börn á heim-
ilinu, sem hann á öll. Það er
dóttir Anitu, Esther, 11 mán-
aða gömul, Harvey, sem hann
eignaðist með Dorothy fyrir
fjórum árum, og Laurence,
sem er sonur Goodmans frá
fyrsta hjónabandi.
En hvernig getur ofur venju
legur maður eins og Goodman
fengið þrjár konur til að búa
undir sama þaki og deila með
sér sama eldhúsi og sama karl
manni?!
„Ég hafði ekki efni á að
leigja íbúð handa þeim í sitt
hvoru lagi lengur, því ég hef
enga atvinnu sem stendur,"
sagði Goodman.
„Ég kynntist Dorothy fyrst,
og við bjuggum saman eins
og hjón í íbúðinni hennar, þar
sem Harvey sonur okkar fædd
ist. Það voru samt tímabil,
sem við bjuggum ekki saman,
og þá æxlaðist það þannig að
ég kynntist Anitu. Ég kvænt-
ist henni, en skýrði henni
ekki frá Dorothy. Þegar ég
bjó hjá annarri, sagði ég hinni
að ég væri á viðskiptaferða-
lagi. Þetta gekk alveg árekstra
laust, þangað til ég varð hrif-
inn af Gwen. Hún var gift, en
hún var svo heiðarleg að hún
sagði manninum sínum frá
sambandi sínu við mig. Hann
lét hana velja milli sín og
mín — og hún valdi mig.
Hún varð að flytja að heiman,
Kvennagullið Don Goodman
lætur sér ekki nægja eina
konu. Hann hafði þær þrjár
samtímis undir sama þaki!
og mér fannst ég skyldugur
til að sjá fyrir henni. Nú, og
þegar ég var kominn með
þrjár konur upp á arminn, fór
mér að veitast erfitt að halda
málunum leyndum, auk þess
sem leiga á þremur íbúðum
var mér um megn. Að maður
sleppi öllum benzínkostnaðin-*
um við að aka frá einni til
annarrar!
Endirinn varð sá, að við
fluttum hingað öll fjögur, og
ég reyni að gera þær allar
hamingjusamar.“
Anita, sem er 25 ára gömul,
segir að þær bíði allar þrjár
eftir því að Don taki ákvörð-
un um, hvað hann hyggist fyr-
ir. Þar sem það er hún, sem er
löglega gift honum og er auk
þess ófrísk, telur hún sjálfgert
að hinar tvær víki af heimil-
inu.
Gwen, sem er 28 ára, er á
allt annarri skoðun. „Ég á líka
Framh. á bls. 4
Amerísk skrýtla
„Ástin mín,“ sagði hann
og þrýsti unnustu sinni
fastar að sér. „Er ég fgrsli
miðurinn sem Jn'i hefur
nokkru sinni kysst?"
„Harrg,” sagði unga
stúlkan undrandi. „Veiztu
ekki, að pabbi er marg-
milljónamæringur?“
■ „Jú.”
„Og að ég er einkaerf-
ingi?“
„Já.”
„Veiztu . líka, að pabbi
er búinn að leggja hálfa
milljón dollara inn á
bankabók með mínu
nafni?"
„Já, en...”
„Notaðu ])ái skgnsemina
elskan. Ilverju skiptir
það þái, hvort ég hef kgsst
þúsund karlmenn áður en
ég kgnntist þér?“
Síðasta kvöldmáltíðin
Þegar þau Jiöfðu verið
tiltölulega lukkulega gifl í
tuttugu ár, ákváðu þau að
skilja i allri vinsemd. Og
að skilnaði borðuðu þau
saman kvöldverð í veit-
ingahúsi.
Eftir þriðja glasið sagði
eiginmaðurinn:
„Þa er eitt, sem mig hef-
ur lengi langað iil að vila,
en aldrei þorað að minn-
ast á. Fyrst við erum nú
að skilja, og svar þitt get-
ur ekki lengur sært mig að
ráði, þá ættirðu að vera
alveg hreinskilin við mig.
Ilvers vegna eru fimm af
börnunum okkar svart-
hærð, en Tommi ljóshærð-
ur? Hver er faðirinn?“
„Þessu get ég ekki svar-
að. Það myndi særa þig
alllof mikið.“
„Æ, enga vitleysu. Mér
er nákvæmlega sama hver
á hann.“
„Jæja, ef þú endilega
vilt vita það, þá get ég
sagt þér, að þú ert faðir
Tomma!“
Með opna klauf
Mgndarlegur, ungur
kaupsgslumaður kom með
dömu inn í glæsilega veit-
ingastofu i New York og
séttist við borð í miðjum
matsalnum.
Ung og . falleg fram-
reiðslustúlka tók eftir því,
að hann var með opna
buxnaklaufina, svo að hún
hripaði í flgli eftirfarandi
skilaboð á minnisblað, sem
hún laumaði á borðið fgr-
ir framan hann:
„Þér hafið sjátfsagt ekki
tekið eftir þvi, en þér haf-
ið glegmt að renna upp
rennilásnum, svo að þér
afhjúpið mjök mikið. Ég
fer nii fram í eldhúsið,
þar sem ég skal missa
nolckra diska á gólfið.
Það vekur athggli allra
gestanna, svo að þér fáið
tækifæri til að renna upp
lásnum án þess að nokkur
laki eftir því. — P. S. ÉG
ELSKA YÐUR!“
Xr
Var búinn að fá nóg
Maður nokkur húkkaði
skvísu á skemmtistað ein-
um, án þess að vila að
hún var alkunn nymfa, og
fór með liana lieim í her-
bergið sitt. Þegar hann
hafði gert það sex sinnum,
emjaði hún ennþá bænir
um að fá meira. Eftir sjö-
unda skiptið, slangraði
liann þreyttur og þjakað-
ur fram á salerni, undir
þvi yfirskyni að hann æll-
aði að ná sér í sígarettur.
Frammi á klósettinu
hneppti hann tölu á buxna
klaufinni, en sá ekki neitt.
IJann lineppti frá annarri
en það var sama sagan.
Hann hneppti frá þeirri
þriðju og fjórðu, en varð
einskis var. 1 skelfingu
sinni þreifaði hann undir
nærbuxurnar sína — og
það var þarna. En allt í
einu kviknaði á perunni
hjá honum, og liann vissi
livers kyns var. Hann
hvíslaði þvi fljótlega:
„Það er alll í lagi... þér
er óhætt að koma fram
núna. Hún er hér ekki!“
*
Nokkrir stuttir
Þegar presturinn hafði
lokið við að gefa saman
bóndasoninn og konuefn-
ið lians, rétti brúðguminn
lionum tíu krónur.
Presturinn leit á brúð-
ina og gaf brúðgumanum
fimm krónur til baka.
★
Alli: „Hvað er líkt með
karlmanni og hvespu?“
Palli: „Nú veit ég ekki.
Hvað er það?“
Alli: „Bæði stinga svo
bólgnar undan.“
★
Nanna: „En góða bezta!
Þú sem hvorki getur hrað-
ritað, vélritað né fært bók
hald ... hvernig í ásköp-
unum stendur þá á því, að
þú skulir fá svona liá laun
á skrifstofunni ?“
Hanna: „Ég get ekki
lieldur eignast barn.“
★
„Eruð þér giftar?“
spurði forstjórinn stúlk-
una, sem var að sækja um
skrifstofustarf.
„Nei, en ég er samt vön
að gera það, sem ætlast
er til af mér.“
★
Etirfarandi auglýsing
birtist nýlega í ensku dag-
blaði:
Ógift fyr rverandi fegurð
ardrottning með fimm
börn óskar að kynnast efn
uðum ungum manni.
Umsókn sendist blaðinu
merkt: „Þúsund pillur á
lager.“
★
Indiáni og hippi stóðu
hlið við hlið inni á vín-
bar. Indíánanum hafði ver
ið starsýnt á hippann í
tvo klukkutíma, svo hipp-
inn sneri sér loks að hon-
um og sagði: „Heyrðu
góði, segðu það, sem þér
liggur á hjarta. Þú ert bú-
inn að glápa á mig i óra-
tíma.“
Indíáninn sagði: „Ugh.
Fyrir mörgum tunglum,
ég gamna mig við skunk.
Mig hugsa þú máske v.era
minn sonur.“