Ný vikutíðindi - 25.08.1972, Blaðsíða 7

NY VIKUTIÐINDI
7
falli, og reyndi nú á hana,
meðan flokkur lögreglumanna
reyndi að grafa upp forsendur
fyrir brottflutningi hans úr
landi.
í skugga Kauphallarstrætis,
í felum bak við blækur og
sýndarfyrirtæki, hélt Rubin-
stein sókn sína. Hann varð að
fara hljóðlega, en framkvæma
fljótt. Hljóðlega, af því að
nafn hans gat komið í veg fyr-
ir viðskipti, og fljótt, af því að
hann gat átt á hættu að vera
fluttur úr landi á hverri
stundu.
Hann var farinn að fá nokk-
ur hótunarbréf á viku, og
nokrum sinnum var ráðist á
hann 4 götu.
Dagleg störf hans fólust raun
verulega ekki í öðru en hvíld-
arlausum þeytingi milli skrif-
stofu, svefnherbergis og dýr-
ustu næturklúbbanna, í fylgd
með t.veim-þrem mismunandi
stúlkum. Aðallega var það næt
urklúbbssöngkona ein, sem
naut hylli hans. Hann snæddi
hádegisverð með henni daginn,
sem hann var myrtur, og það
flaug fyrir, að hann hefði ætl-
að að kvænast henni.
En það var svo sem annað
kvenfólk með í spilinu. Að
kveldi miðvikudagsins 26. jan-
úar 1955 hélt hann til lúxus-
villu sinnar í fylgd með einni
hinna fáu dökkhærðu stúlkna,
sem hann umgekksa, 26 ára
gamalli afgreiðslustúlku. Hún
fór þaðan eftir klukkutíma og
klukkan tvö um nóttina
hringdi Serge til annarrar, og
virtist hann bæði taugaóstyrk-
ur og vonsvikinn. Hefði hún
farið til hans, hefði hún ef til
vill komið í veg fyrir morð
Káiis, eðálátið lífið ásamt hon-
um. —
Þegar hann hringdi — þetta
siðasta simtal sitt a ævinm —
voru fjórar aðrar manneskjur
í húsinu. Áttræð móðir hans
og gömul frænka hans, frú
Genia Forrester, sváfu á næstu
hæð fyrir ofan, en enski þjónn-
inn, Morter að nafni, og þjón-
ustustúlka, sváfu á næstu hæð
fyrir neðan híbýli hans.
Klukkan fimmtán mínútum
fyrir níu morguninn eftir, kom
þjónninn að bónda sínum látn-
um, er hann að venju kom inn
til hans með morgunverð.
Serge Rubinstein lá við upp-
tætt rúm sitt, svört silkinátt-
fötin voru sundurrifin, og
hann var rækilega fjötraður á
höndum og fótum.
Þegai þjóninn laut niður að
honum, sá hann, að heftiplást-
ur var límdur yfir munninn
og andlit og háls var hroðalega
klórað.
Það var ekki minnsta lífs-
mark með honum, og allt var
á rúi og stúi í svefnherberginu.
Pappír hafði verið dreift yf-
ir gólfið, skúffur höfðu verið
dregnar fram og rótað í þeim,
húsgögnum velt um koll. Mort-
er tók þegar símann og hringdi
til lögreglunnar.
— ★—
HVORKI morðdeildin né
læknirinn gátu slegið því föstu,
hvenær um nóttina morðið
hefði verið framið. Serge hafði
kafnað, hvort sem það var af
völdum plástursins yfir varir
hans eða vegna þess að höfði
hans hefði verið þrýst niður i
koddana. Klóraður líkaminn
og sundurtætt náttfötin bentu
til þess, að hann hefði veitt
MROSSGÁT an
LÁRÉTT:
1 Farartæki
5 kynngikraftur
10 á fæti
11 einig á fæti
12 gallalaus
14 prúð
framkoma
15 peninganna
17 hamingju
20 leikfangið
21 skot (þf.)
23 fylgdarlausar
25 erlendur titill
26 runnið
27 angrar
29 óðra
30 yfirnáttúruleg
vera
32 gera við
33 ganar
36 atgangur
38 iðka
40 stéttar
42 draugur
43 eignarjarðir
45 konungsnafn
norskt
46 skelfileg
48 hafðir í
hyggju
49 grimmileg
ásýndum
50 forsetning
51 játun
52 afmarkaða
53 nagdýr á
meginlandinu
LÓÐRÉTT:
1 æskurjóð
2 heimskra
3 hreinsa
4 angan
6 stíf
7 snjáða
8 gamanið
9 synjaði
13 stúlka
14 snöggur
16 sláturdýr
18 forfaðir
19 veizla
21 gaf frá sér
dúfnahljóð
22 menntastofnun
24 bjó undir
vefnað
26 fara hart
28 fara á sjó
29 iðka
31 bragðgóða
32 þolanleg
34 ósanngjörn
35 upphlaup
37 loðna
38 sjófugl
39 gælunafn á
dreng
41 upphafsstafir
skólastjóra
43 einhleyp
44 láta af hendi
46 galar
47 draug
SÖNGVARAR
KRISTBJÖRG LÖVE OG GUNNAR INGÖLFSSON
V
BORÐPANTANIR I SlMA 22322 EÐA 22321
BORÐUM HALDIÐ TIL KL. 21.00
KVÖLDVERÐUR FRAMREIDDUR FRA KL. 19.00
með þeirri fyrstu, kvöldverð
með þeirri næstu og hringt til
þeirrar þriðju. Allar þrjár
höfðu pottþéttar fjarvistarsann
anir á þeim tíma, sem álitið
var, að morðið hefði verið
framið, en það var milli tvö
og fjögur um nóttina.
Adams lögreglufulltrúi setti
fimmtíu af starfsmönnum sín-
um í að leysa morðgátuna, en
það reyndist ekki auðunnið
verk.
Að minnsta kosti fjórir af-
brýðisamir herramenn flæktust
inn í málið, en Rubinstein
hafði - farið með unnustur
þeirra með sér heim og lofað
að kosta óperettur, kvikmynd-
ir, skautasýningar og nektar-
sýningar, auk þar sem þær
áttu að leika aðalhlutverkið.
Auk þeirra féll svo grunur á
herskara af kaupsýslumönnum,
sem nöfðu misst fé sitt, stöðu
og virðingu í viðskiptum við
hinn myrta. Loks komu svo
allar stúlkurnar, sem hann
hafði notað og hent síðan frá
sér, og svo undirmenn hans,
sem hann hafði móðgað eða
rekið.
Sjaldan hafa nokkrir lög-
reglumenn átt í öðru eins erf-
iði og þessir fimmtíu, sem Ad-
ams setti í starfið.
En þeir börðust við tröll,
sem á uxu tvö höfuð fyrir
hvert, sem höggvið var af!
— Hvernig á að vera hægt
að hafa upp á morðingja
manns, sem átti jafn marga ó-
vini? andvarpaði einn þeirra.
Og orð Rabbíans, sem jarð-
söng hann, voru eins og berg-
mál:
— Gáfur hans voru ekki
nógu miklar til að skilja það,
að peningar eru góður þjónn,
en slæmur húsbóndi, og að ást
verður að vinna fyrir, hana er
ekki hægt að kaupa. —
ÞEGAR lögreglan yfirheyrði
nánasta samstarfsmann Rubin-
stein — kauphallarbraskarann
Stanley, — fékkst enn ein
ástæða til morðsins.
— Þarna voru leigumorðingj
ar að verki, sagði Stanley. Ein-
hver keppinautur hans á við-
skiptasviðinu hefur verið að
losa sig við hættulegan keppi-
naut.
Framh. á bls. 5
ÞESSI NÝJA HLJÖMSVEIT
VERÐUR AN EFA HRÖKUR
ALLS FAGNAÐAR I REYKJAVlK.
sem snöggvast í hana og and-
varpaði og sagði síðan:
— Hvar í ósköpunum eigum
við að byrja?
í bókinni voru á þriðja þús-
und nöfn. Þar voru bankastjór-
ar, verðbréfabraskarar, iðju-
höldar, næturklúbbaeigendur,
veðhlaupaknapar, blaðamenn,
einkaspæjarar, lögfræðingar —
og þarna voru nöfnin á fólki.
sem Rubinstein hafði mútað,
móðgað, auðgað og féflett,
fólki, sem hann hafði smjaðr-
að fyrir, kúgað, gert greiða,
svikið eða hjálpað, fólki, sem
hann hafði eyðilagt, var að
féfletta eða ætlaði sér að fé-
fletta. Og það mátti heita, að
hver einasti væri grunsamleg-
ur á sinn hátt!
-★-
í FYRSTU beindi lögreglan
athugunum sínum fyrst og
fremst að stúlkunum, þrem,
sem hann hafði verið með sein-
asta daginn, sem hann lifði.
Hann hafði snætt hádegisverð
öfluga mótspyrnu. Engu að síð-
ur hafði hann ekki megnað að
hrópa á hjálp, sem hlaut að
merkja það, að árásin hafði
komið honum að óvörum.
En hvernig hafði morðinginn
komizt inn í húsið? Dyr og
gluggar höfðu ekki verið
sprengd upp, og enginn í hús-
inu hafði opnað fyrir neinum
þessa nótt.
Lögreglan leit svo á, að þrír
möguleikar væru fyrir hendi:
Rubinstein hefði sjálfur hleypt
morðingjanum inn. Morðinginn
hefði haft lykil að útidyrun-
um. Morðinginn hefði beðið
hans, þegar hann kom heim.
Nú voru harla litlir mögu-
leikar á öðru en morðingjarnir
hefðu verið tveir eða fleiri,
þar sem einn maður hefði
naumast megnað að þagga nið-
ur í honum og bundið hann,
meðan hann barðist um.
Rubinstein gat hafa fengið
símhringingu, og opnað dyrn-
ar fyrir gesti, sem hann kærði
sig ekki um að láta þjónustu-
fólkið vita um., Dyrnar gátu
líka hafa verið opnaðar að ut-
anverðu, því að Rubinstein
hafði fengið mörgum stúlkum
lykil að húsakynnum sínum.
Hver þeirra, sem var, gat hafa
notað lykil sinn, eða lánað
hann öðrum. Á þriðja mögu-
leikanum virtust í fyrstu harla
litlar líkur, en þær jukust
verulega, er lögreglumennirnir
höfðu rætt við móður hans og
frænku. -
Bájðar minntust þ^r þess,. að
hafa séð ókunna stúlku á
tröppum hússins um eitt-leytið,
— rétt áður en Rubinstein
kom heim með Estelle Gardn-
er. Þær voru því vanar að sjá
ókunnar stúlkur í húsinu, en
þær vissu ekki, að Serge væri
ekki heima. Þessi ókunna
stúlka gat hafa hleypt morð-
ingjanum inn.
En því miður mundu gömlu
konurnar ekki það greinilega
eftir stúlkunni, að þær gætu
lýst nenni, eða slegið því föstu,
að það herði verið nóttina, sem
morðið var framið, sem þær
sáu hana.
— ★ —
RÖTÍÐ í svéfnherbergi
Serge béhti til þess, áð rán-
morð gæti ,vxið að ,XÆða. En’
þegar farið var að rannsaka
málið kom í ljós, að engra verð
mæta var saknað. Annað hvort
höfðu morðingjarnir rótað til i
því skyni að láta líta svo út,
sem um ránmorð væri að ræða,
eða þá þeir höfðu leitað að og
fundið eitthvað það, sem ekki
var á allra vitorði, að verið
hefði í eigu Rubinstein. Enn
þann dag 1 dag er ekki vitað,
hvað það getur hafa verið.
Og sá fjársjóður Rubinstein
sem girnilegastur getur talizt
— dagbókin hans — var ó-
snert á sínum stað í skápi.
Fulltrúi í morðdeildinni leit
NÝ HLJÖMSVEIT
JÓNS PALS, I VlKINGASAL.