Nýi tíminn - 12.05.1955, Síða 11

Fimmtudagur 12. maí 1955 — NÝI TÍMINN — (11
Við emm ofsóttir, hæddir....
Framhald af 3. síðu.
um árum voru þeir í sam-
steypustjórn með Sjálfstæðis-
flokknum, og þó að þeir séu
ekki í ríkisstjórninni núna, þá
hafa völd þeirra ekki minnkað.
Rauðliðar eru í mörgum á-
byrgðarmiklum opinberum stöð-
um, sem skapar þeim aðstöðu
til að vega úr launsátri að
Bandaríkj amönnum.
Um leið og hermenn okkar
stigu fæti á íslenzka grund,
skipaði Moskva félögunum á
staðnum að gera allt er þeir
gætu til skammar og skapraun-
ar Bandarikjamönnum og reyna
að hrekja þá brott, brjóta skarð
í varnarmúr hinna vestrænu
þjóða, með áróðri frekar en
valdi.
Hinir íslenzku kommúnistar
byrjuðu á hvíslunarherferð og
sökuðu hermennina um alla þá
lesti, sem maðurinn þek-kir.
Síðar varð hvíslið að spreng-
ingum.
: Til að aoífæra sér öfund og j
nfbrýðissemi ungra íslenzkra ■
kaHinániiá,- fullyrtu félagarnir, |
að hermeiinirnir ráðgerðu að!
steiá stúlkunum þeirra. Til að!
nota óánægju innlendra verka- \
manna, bentu þeir á, að banda- I
rískir verkamenn, sem unnu á '
Keflavíkurflugvelli hefðu hærra;
kaup en þeir innlendu.
Þeir gerðu mikið veður út af,
húsnæðisvandræðunum í!
:
Reykjavík og sögðu að Banda-
ríkjamenn bæru ábyrgð á því, j
og einnig væru þeir ábyrgir j
fyrir vaxandi verðbólgu.
Mest af þessum ásökunum'
var bláköld lygi. Jafnvel þeir
íslendingar, sem eru andvígir
veru bandarísks herliðs á eynni
viðurkenna, að framkoma her-
mannanna hafi verið hin prúð-
mannlegasta.
Það er satt að óbreyttir
bandarískir borgarar sem
starfa á flugveilinum hafa hátt
kaup, en það gildir einnig um
innlenda verkamenn. íslenzkir
verkamenn við hinar ýmsu
framkvæmdir .fá allt að 240
dollara kaup á viku. Sumir
þeirra hafa sparað saman til
að kaupa sér vörubíla og taka
svo að sér verk í ákvæðisvinnu.
Þessir einstaklingar vinna sér
inn allt að 60 dali á dag og
mynda nú sérstaka efnahags-
deild í krafti hins bandaríska
fjármagns.
Ein svívirðilegasta kommún-
istalýgin var að hermennirnir
væru valdir að húsnæðisleys-
inu.
Nú eru miklar hömlur lagðar
á hermennina í frístundum
þeirra, stór hluti Reykjavíkur
er þeim lokaður og ferðir
þeirra til höfuðborgarinnar tak-
markaðar. Raunverulega eru
hermennirnir bundnir við hina
einmanalegu herstöð. Það er
lítill samgangur milli hermanna
og íslendinga.
Þetta er erfitt fyrir her-
mennina því Keflavik er ekki
svipuð því að vera heima. Þar
eru tveir liðsforingja og liðs-
mannaklúbbar með bar og
fjárhættuspilakössum, íþrótta-
hús og kvikmyndahús og síð-
- an ekki meir. Einstöku sinnum
eru dansleikir á föstudögum og
laugardögum. En stúlkur eru
fáar, þær eru hræddar frá her-
mönnunum af fíflslegum ungum
kommúnistabullum.
Það- er -nógu -erfitt á sumr-
in, þegar drengirnir geta klifið
fjöll eða farið á fiskveiðar, en
veturinn er reglulegur heim-
skautavetur. Skíðaferðir karl-
manna eru lítil raunabót fyrir
það félágsííf, sem Reykjavík
gæti boðið upp á.
Náttúran og íslendingar sam-
einast um að gera tilveruna
gráa. Keflavíkurflugvöllur er
oft sveipaður þoku, sem eykur
hið kalda rökkur. Þokan fækk-
ar einnig póstferðum og það
eykur á einangrunarkenndina.
Heimþrá er almenn og leið-
indi sveipa hugann líkt og ó-
sýnileg þoka. En hermennirnir
taka þessu með stillingu og
mórallinn er góður. Það er
bezta sönnunin fyrir þeim
þroska, er drengirnir sýna,
hvernig þeir snúast gegn hinu
snarvitlausa ástandi.
Enginn virðist raunverulegá
revna að -koma fsiendihgum i
skilning 'um þettá. Á m.ecian
vesajings hermennirnir bera
hita og þunga dagsins og virð-
ist enginn heima hafa hug-
mynd um þetta.
Þjónusta á íslandi er eitt ár
og hermennirnir, drengirnir
ykkar, telja dagana þar til
frelsisstundin nálgast og þeir
losna úr þessari Síberíu, þess-
um fangabúðum, sem útbúnar
hafa verið af geðstirðum banda-
manni.
Rœða Einars Olgeirssonar
Framhald af 1. síðu.
verkalýðshreyfingin sé látin
skipa þann forustusess í þjóð-
lífinu se'm henni ber.
Eg segi ykkur það ráðherrar
og þingm. stjórnarflokkanna:
Það er ekki aðeins illt verk, að
vera að strita við að stjórna
þessu landi á móti verkalýðn-
um. Það er líka vonlaust verk.
Það þýðir að gera ísland að
vettvangi eilífra Hjaðningavíga.
Það þýðir að verkalýðurinn
verður með eins til tveggja ára
millibili að leggja út í dýr verk-
föll, til þess að ná aftur því,
sem þið rænið af honum, og
setja lög með verkföllum, lög,
sem þið árum saman þrjóskist
við að setja hér á þingi,, en látið
síðan undan að hætti Þorkels
háks, þegar Rimmugýgja al-
þýðusamtakanna er reidd að
höfði auðvaldsins, sem þið
þjónið.
íslandi verður ekki stjórn-
að á móti verkalýðnum. Án
þeirrar samhjálpar hinna fá-
tæku, án þess bræðraiags-
anda hinna vinnandi stétta,
sem í 6 vikna verkfalli sigraði
ískalda viðurstyggð peninga-
valdsins, er ekkert gróandi
þjóðlíf framundan, aðeins
Væri þsð víghreiSur ekki hér...
Framhald af 5. síðu.
og þátttakandi í kjamorku-
styrjöld slíkri sem þeirri, sem
nú tná sjá fram á — ef til
styrjhldar kemur.
Islendingar verða sem allar
þjóðir heims að sætta sig við
að búa undir ógnunum um
útrýmingu alls mannkyns sem
afleiðingu allsherjar kjarn-
orkustyrjaldar.
En þeir þurfa ekki, fremur
en þeir vilja, að sætta sig
við það hlutskipti, að eiga þá
tortímingu vísari en allar aðr-
ar þjóðir, vegna þess að þeir
leyfi að viðhalda í landi
sínu einni af aðalbækistöðv-
Herseta fjögra óra
Framhald af 7. síðu.
af „bullum" og „kommúnista-
fíflum“ sem gerðu nasistunum
lífið brogað eins og „hinn
greindi, ungi flugliði“ ber sig
upp undan í amerísku grein-
inni. „Við erum ofsottir,
hæddir, svívirtir", segir þessi
„greindi" piltur, „það er farið
með okkur eins og við væmm
líkþráir" — það er íslenzkt
stolt sem þeir kalla ofsókn,
það er íslenzkur manndómur
sem þeir kalla háð, það er fá-
lát reisn íslendings sem þeir
kalla svívirðu. Það er ekki einu
sinni kropið fyrir jórturgúm-
inu þeirra.
íslenzkir hernámsmenn hafa
ekki gert sig seka um þá
svívirðu. 1 skiptum þeirra við
herinn og bandaríska stjórn-
málamenn hafa kristallazt au-
virðilegustu eigindir manna.
Reisn þeirra markast af
feigð þess skipulags sem þeir
hafa tekizt á hendur að
þjóna: þeim er nóg að fljóta
— þangað til þeir sökkva.
Draumur þeirra um Island er
draumur um bandaríska hjá-
leigu, draumur þeirra um
sjálfa sig er að mega vera
fjárhaldsmenn hjáleigunnar,
gerast auðugir í þjónkuninni.
Sósíalistaflokkurinn hefur
einn frá öndverðu barizt gegn
hernáminu og allri útlendri
íhlutun um Sslenzk málefni. í
þeirri baráttu stendur hann á
grundvelli íslenzkrar arfleifð-
ar í manndómi, menningu og
frelsisvilja; og á þessum degi
er gaman að geta vakið at-
hygli á nýju dæmi þess hvern-
ig íslenzkir sósíalistar hugsa
sér framtið Islands og ís-
lenzkrar þjóðar:
„Og nú hvilir það.hlutverk
á herðum flokks og hreyfing-
ar alþýðunnar að .... magna
svo alþýðuna, máttkva -hana
og stækka að hún hefjist hið
bráðasta handa að taka stjórn-
völ íslands í sínar hendur til
þess að umskapa ættjörð sína
í það land allsnægtanna, sem
það getur verið börnum sín-
um og um leið sjálfa sig og
þjóðina alla í þá stoltu þjóð,
sem leyfir engum hermönnum
land sitt til afnota, sem læt-
ur enga yfirstétt kúga sig ..
.. í þá göfugu þjóð, sem á
grunni síns dýra þjóðararfs
reisir þá menningu hins heiða
hugar, sem engar grýlur þekk-
ir og engar grýlur þarf, þá
menningu hjartans, þar sem
samvirk öfl starfandi stétta
láta aldagamlan draum fólks-
ins um mannfélag bræðra-
lagsins rætast.“ Það er for-
maður Sósíalistaflokksins er
mælir svo í nýju hefti tíma-
rits síns. En íslenzkir valda-
menn standa trúan vörð um
íslenzka niðurlægingu.
Þessi framtíðarsýn um ís-
land skal rætast. En í minn-
ingu kynslóðanna hljóta um-
boðsmenn íslenzkrar smánar
á þessum árum örlög hliðstæð
þeim sém meinsvörum eru fyr-
irheitin í fornu kvæði.
6. B.
íöIdaraiMsóknafélagið
Framhald af 1. síðu.
mund Jónasson (sími 1515 eða
5584) fyrir 21. þ. m. Mun hann
sjá mÖnnum fyrír matarvist í
ferðinni og tjöldum. Svefnpoka,
skíði, hlifðarföt og mataráhöld
verður hver og einn að hafa með
sér.
Þessi leiðangur til Vatnajök-
uls er umfangsmikill og krefst
mikils undirbúnings. Eg þakka
öllum þeim mörgu aðilum, sagði
Jón Eyþórsson, sem stutt hafa
Jöklarannsóknafélagið með láð-
um og dáð til að koma honum í
framkyæmd.
um þeirra tortímingartækja
og afla, sem ógna mannkyn-
inu. Væri það víghreiður ekki
hér á landi hefðu Islendingar
flestum þjóðum fremur
nokkra möguleika og jafnvel
líkindi til þess, vegna legu
landsins, að lifa af þau ragna-
rök vestrænnar menningar,
sem ótakmörkuð kjarnorku-
styrjöld hlýtur að verða.
2. Ég tel það bæði nauðsyn-
legt og sjálfsagt. En eins og
málin standa nú, virðist þurfa
meira en lítið átak til þess að
knýja fram viðhlítandi ráð-
stafanir í því efni. Meðan
kenningin um, að vígbúnaður
og söfnun kjarnorkuvopna sé
bezta tryggingin fyrir friði í
heiminum, er uppistaðan í á-
róðri voldugra ríkja og ríkja-
bandalaga, er við ramman
reip að draga.
Það er að vísu nokkuð f jar-
stæðukennt að tala um, að
vekja þurfi vilja mannkynsins
til að viðhalda lífi sínu. Sá
vilji er til sem rík eðlishvöt
með hverjum einstaklingi. En
það verður að skapa rökstutt
almenningsálit alls mannkyns,
ef svo mætti að orði kveða.
Það er eina aflið, sem stjórn-
málamenn óttast.
Heimsfriðaráðið hefur kom-
izt nærri þvi, í fyrsta sinni í
sögunni, að skapa slíkt al-
menningsálit um alla heims-
byggðina.
3. Ég mun hiklaust gera
það.
andleg eyðimörk auðvaldsins.
Án þess siðgæðismáttar, sem
gerði alla íslenzka alþýðu
eina þjóðarsál í afstöðnum
átökum, — án þess máttuga
valds, sem 27.000 meðlimir
Alþýðusambands íslands eru,
— án þess stórliugs og fram-
tíðarhugs jóna, sem Sósíal-
istaflokkurinn mótar sögu
þjóðarinnar með á úrslita-
stundum hennar, — án
verkalýðshreyfingarinnar
verður ríkisstjórn á Islandi,
þegar bezt lætur, hrossa-
markaður, og þegar ver læíur
ræningjabæli og þegar dýpst
er sokkið leppsstjórn erlends
hervalds á Fróni.
íslenzk ríkisstjórn er óhugs-
andi án verkalýðsins.
Það er ekki eftir neinu að
bíða með að skapa þá stjórn í
þessu landi, sem réttir hlut al-
þýðunnar eftir 7 ára ránsher-
ferð auðvaldsins, stjórn, sem
réttir hlut þjóðarinnar eftir 7
ár erlends yfirgangs.
Myndun ríkisstjórnar, sem
styðst við samtök verka-
manna, bænda, fiskimánria,
menntamanna og miliistéita,
alls hins vinnandi lýðs. — er
mikilvægasta lilutverkið, sem
nú þarf að vinna í íslenzkum
stjórnmálum.
Það er á valdi ykkar, sem
orð mín lieyrið, alþýðunnar
um allt land, að vinna !>að
verk. Ef þið takið saroan
höndum og hef jið upp ykkár
raust, þá verður ykkar éiri-
ingarorð boðorð hér í sölrim
Alþingis.
Af liálfu Alþýðuflokksins
töluðu Emil Jónsson og„ Egg-
ert Þorsteinsson, fyrir Þjóð-
varnarflokkinn Bergur Sigur-
björnsson og Gils Guðmunds-
son, en ráðherrarnir Ólafur
Thors, Ingólfur Jónsson, Ey-
steinn Jónsson og Steingrím-
ur Steinþórsson fyrir stjórnar-
flokkana.
Var athyglisvert að Ólafur
Thors og Eysteinn fluttu enn
dulbúnar hótanir um að það
sem verkalýðurinn hefði áunnið
yrði aftur frá honum tekið.
Síðari hluti eldhúsdagsum-
ræðnanna fór fram næsta lcvöld
og töluðu þá Lúðvík Jósefss. og
Karl Guðjónsson af hálfu Sósí-
alistaflokksins.
ERLEND TlöINÐI
Framhaid af;6< síðU:
þar allt í uppnámi. Sendiherr-
ar bandamanna Bandaríkjanna
í Evrópu og Asíu gáfu honum
engan frið fyrir fyrirspurnum
og kröfum um skýringar á því
hvað kæmi til að Bandaríkin
neituðu með öllu að ræða við
Kínastjórn. Bentú þeir á, að
almenningur um allan heim
myndi skilja þá afstöðu svo að
Bandarikjastjórn væri stað-
ráðin í að fara með ófriði á
hendur Kínverjum.
Dulles og Eisenhower báru
ráð sín saman í skyndi
og urðu ásáttir um að heppi-
legra væri að gera Hoover
vesalinginn ómerkan orða sinna
en að fyrirgera því sem eftir
er af virðihgu og áhrifum
Bandaríkjanna í heiminum.
Báðir lýstu því yfir á fundum
sinum með blaðamönnum
hvorn daginn eftir annan, að
-Bandaríjcjastjórn. hefði ekkert
á móti því að setjast við
sampingaborð með fulltrúum
Kína. Alls engin þörf væri á
að Sjang Kaisék tæki þátt í
slíkum viðræðum. Árangur
ráðstefnunnar í Bandung hef-
ur því nú þegar orðið sá, að
Bandaríkjastjórn hefur séð
þann kost vænstan að hætta að
láta eins og stjórn Kína standi
utan við mannlegt félag og
við hana geti engin skipti
átt sér stað. Ekkert bendir
til annars en að stjórnendur
Bandaríkjanna séu enn stað-
ráðnir í að reyna að sölsa undit
sig kínversku eyna Taivan, en
almenningsálitið í heiminum
hefur knúið þá til að fallast á
að ræða við Kína. Ljóst er að
stjórnir ýmissa Asíuríkja, eink-
um Indlands,. Indónesíu, Burma
og Pakistan, eru ákveðnar í
að skiljast ekki við málið fyrr
en þrautreynt hefur verið að
finna . varanlega, friðsamlega
Igusn. M. T. Ó.