Nýi tíminn - 23.11.1961, Blaðsíða 9

4) — ÓSKASTUNDIN -
Myndasaga
yngstu
barnanna
MÚSALINGUR
5. Músalingur hélt áfram
ferð sinni. Hann gekk
framhjá háu f.ialli. Við
ijallsendann stóð vörður.
— Hinaað og ekki'Iengra
sagði vorðurinn, ætlar Þú
að biðja músaprinsess-
unnar?
— Já, bað máttu reiða
þig á, svaraði Músaling-
ur.
— Þá máttu ekki
ganga veginn, þú verður
að fara yfir fjallið.
— Hversvegna? spurði
Músalingur.
— Vegna þess, að að-
eins duglegustu músa-
piltar komast yfir þetta
íjall. Að minnsta kosti
aundrað hafa gefizt upp
við það.
6. Músalingur byrjaði að
siifra upp fjallið. En það
var svo hátt og bratt og
vindurinn feykti honum
til.
Mikið var Músalingur
breyttur. Hann skildi vel,
að hundrað mýs hefðu
gefizt upp við að komast
yfir. Hann var alveg að
gefast upp.
7. Þá birtist allt í einu
stóra fi-ðriidið, sem Músa-
lingur bjargaði frá
drukknun.
Fiðrildið flaug með
Músaling yfir fjallið háa.
Og þar í fallegum dal,
stóð kóngshöllin, þar
sem músaprinsessan átti
heima.
3. Eftir stuíta stund voru
þeir komnir að höllinni.
Músaling var boðið inn
í höllina því hann var
fyrsti músapilturinn sem
komst yfir fjallið.
Þar sátu músakóngur-
inn og prinsessan. Ó.
hvað hann er fallegur,
sagði prinsessan, og mik-
ið er þetta fallegt fiðr-
ildi sem er með honum.
En kóngurinn sagði: Það
er ekki nóg að vera fal-
legur og duglegur að
ganga yfir fjöll. Hann
þarf líka að kunna að
ráða gátur. (Framh.)
HAFIÐ ÞIÐ LESIÐ . . .
Framhald af 2. síðu
ið svo það þrumdi eins
og stormagnýr.
★--------------—
Meðan þessu fór fram
hélt Farlaf til Kænu-
garðs m-eð Ljúdmílu sof-
andi og naut þar leið-
sagnar Nainu. Hann bar
hratt yfir og innan
skamms var hann kom-
inn til Dnépr, þar sem
sá á gullia bæjarþökin.
Fimmtudagur 23. nóvember 1961 — 7. árgangur 38. tölublað.
Kff
RITSTJÓRI: UNNUR EIRÍKSDÓTTIR — ÚTGEFANDI: ÞJÓÐVILJINN
★-------------
SILFUR-
★----------—-
BLÓMIÐ
★ ------~—rr---
Eftir
RIIEA WELLS
★ ------------J
Peppi átti engan vin.
Engiiin getur verið án þess
að eiga vin, hvernig ætti
þá. lítill andarungi eins
og. Peppi að geta verið
einn og vinalaus. Hann
athugaði öll dýrin og
fuglana í húsagarðinum
og síðan fólkið sem gekk
þar um daglega. Eftir
vandlega umhugsun á-
kvað hann að gera
Nonna litla að vini sín-
um. Nonni var sor.ur
garðyrkjumannsins. Á
hverju kvöldi kom hann
og þvoði sér um hend-
urnar í læknum, sem
rann í gegnum garðinn.
Að því loknu kom hann
og fyllti stóra fötu af
vatni. til þess að vökva
blómin áður en þau fóru
að sofa. Eftir kvöldverð
var Nonni vanur að sitja
dálitla stund hjá tjörn-
hendinni og missti öðru
hverju mola á jörðina.
Peppi kom og horfði á
Nonna borða og færði
dálitla stund ga.f
Nonni Peppa bita af
brauðinu, bara smábita4
og. Peppi var- mjög þakk-
látur.
Upp frá því kom Nonni
sig smátt og smátt nær á hverju kvöldi og gaf
af því hann langaði til Peppa brauð.
að kynnast honum og | Loksins hafði Peppi
eignast hann að vini. ngis -g e Pieqiuea^;
-
einföld cg óbrotin íslenzk bú-
kona þar sem þú kemur frá
mjöltum eða skepnuhirðingu,
í gráum. stakki. Þú heíur far-
ið í öllu að landslögum, lifað
í heilögu hjónabandi, alið upp
barnahóp á landi og styrkir
barnabörn til náms. Þú hefur
verið staðföst í búskapnum og
hvergi dregið af þér, stýrt ein
stórri jörð eins og fornkona
og verið veraldleg í alla staði.
En samtímis ertu farandkona,
hefur gert víðreist í aðrar
helmsálfur, og síðast þegar við
Helgi Guðmundsson heimsótt-
um þig í Fossvoginn varstu að
undirbúa för þína til Rómar,
en varst að vörmu spori kom-
in aftur til að halda upp á
85 ára afmæli þitt, og hefur
líklega orðið ósátt við páfann.
Kemur þannig í ljós að þó þú
sért mikil og góð búkona, þá
er óró í blóði þínu og ólga í
geði. Ekki sævaröldurnar einar
eru systur þínar, heldur er
ætt þína að rekja inn í sögu-
djúpið og mörg íslenzk kona
úr fornsögu, eddu og ævintýr-
um er gengin á undan þér, svo
að brimgnýr sögunnar dynur
þér í blóði og einmitt frá und-
iröldunni í eðlisfari íslendinga:
tilbeiðslunni á ljóði og skáldi.
Þú hin veraldlega lifir að hálfu
í draumi og átt í rauninni ekki
heima nema í skáldskap. Að
sjálfsögðu ertu persónudýrk-
andi, trúir á stórmennið sem
rís sterkt og óbifanlegt, ekki
á almenning sem er eitt í dag
og annað á morgun, hyllir þig
aðra stundina en grýtir þig
hina. Eitt sinn barst Jón Sig-
urðsson í tal í áheyrn þinni og
lögð var áherzla á að hann
hefði trúað á þjóðina. Sá er
munurinn, varð þér að orði, að
ég trúði aldrei á þjóðina, ég
trúði bara á Einar.
Það sem örlögum veldur og
máli skiptir er að þú varðst
heilluð af skáldi, og þá varstu
tólf ára, ef trúa má sjálfri þér.
Og síðan sjá augu þín í aðra
veröld, síðan lifir þú í þjóðar-
draumnum um skáldið eilífa, og
hefur á síðustu árum gerzt
vökukona, kona sem vakir yf-
ir skáldi og yfir minningu
skálds á Islandi. Og þannig
muntu standa í sögunni, ein-
setukona á strönd úthafsins.
Blessi þig allar hollar vætt-
ir, og kærar kveðjur frá okk-
ur Þqru.
Kr.E.A.
• Tveir þingmenn Alþýðubandalagsins, Ingi
R. 'Helgason og Geir Gunnarsson, flytja á Al-
þingi frumvarp um að almannatrygglngarnar
taki einnig tii slysatrygginga íþróttafólks að
fullu, það er til sjúkrakostnaðar, dagpcninga,
Þtíltí UIV ÚTfíiV jo fiffOV JiJiail Kl^flOi "'R
þrjá fjóröu hluta kostnaðar við tryggingar þcss-
ar, en íþróttafélögin sjálf að eiinum fjórða.
• Ilér cr flutt inn á þing áratugabaráttumál
íþróttahreyfingarinnar, og er þess að vænta að
^það hljóti nú góöa afgTeiðslu og stuðning manna
Til Hlínar Johnson
á 85 ára Áfmæli
Það drö okkur saman að .við
lifðum breði í draumi um
skáldið eina.
Þú gerðir boð eftir mér í
Herdísarvík. Ég sá hvar þú
komst ein neðan frá strönd-^
inni og úthafsöldurnar risu í
á bak við þig, og auðvitað i
varstu stigin úr sænum, hafð-
ir týnt haminum á ströndinni
og öldurnar vóru systur þín-
ar og þú konan af tveim heim-
um.
Hver sem kynnist þér laus-
lega skyldi ætla að þú stæðir
báðum fótum í jörðu, værir
örorkubóta og dánarbóta.
• Jafnframt er lagt til að ríkissjóður beri
úr öllum flokkum, því þetta er citt þeirra mála,
sem ætti að vera hafið yfir flokkaágreining.
í greinargerð minna flutnings-
menn á að Hermann Guðmunds-
son hafi flutt þegar 1946 svipað
frumvarp þessu, sem ekki náði
fram að ganga. Birt eru hin al-
mennu rök Hermanns um nauð-
syn slysatryggingar íþróttafólks,
og svo bætt við:
Það hefur um langt árabil ver-
ið forustu íþróttasamtakanna á-
hyggjuefni að geta ekki komið á
fullkominni slysatryggingu fyrir
íþróttafólk. Dæmin sanna, að
þess íþefði, verið brýn þörf. Það
hefur til þessa ekki tekizt að fá
slysatryggingu íþróttafólks undir
almannatryggingarnar, erí við
endurskoðun almannatrygginga-
laganna 1956 var bætt í lögin
heimildarákvæði um slysatrygg-
ingar íþrót'tafólks undir hinum
frjálsu tryggingum Trygginga- ^
stofnunarinnar. íþróttasamtökin
hafa ekki treyst sér af. fjárhags'
ástæðum að taka kjörum Trygg-
ingastoínunarinnar um frjálsar
stysatryggingar íþróttafólks, og
eru því uppi hugmyndir um að
stofna sérstakan tryggingarsjóð
á vegum íþróttasambands ís-
sem þó bersý'nilega getuí’ ekki
fullnægt nema hluta af trygg-
ingarþörfinni.
Með frumvarpi þessu' er lagt
til, að almannatryggingarnar tald
einnig til slysatrygginga íþrótta-
fólks að fullu, þ.e. til sjúkra-
kostnaðar, dagpeninga, örorku-
Framh. á 5. síðu.
Fimmtudagur 23. nóvember 1961 — NÝI TÍMINN —