Skólablaðið - 01.11.1959, Síða 6
- 34 -
cuymam^n^
Ekki erþess getiS, aS nein tákn hafi
sezt á himniim, þá er BALDUR SÍMONARSON leit
í fyrsta skipti dagsins Ijos. Ekki er heldur getiö
um, aö dunur og dynkir hafi heyrzt í fjöllum, né
heldur fæðzt sveinbörn meö tvö höfuS. Hitt er annas,
aS sögur herma, aS allir íslenzkukennarar landsins
hafi hrokkiS upp meS andfælum af værum blundi á því
hinu sama andartaki og Baldur
hof Xíf sitt her á jörSinni.
Batdur kom altalanai í
þennan heim, og ganga
jafnvel sögur af því,
aS hann hafi sagt sín
fyrstu orS £ moSur-
kviSi. Sagt er, aS
skömmu fyrir
fæSing-u hans
hafi hann
heyrzt kalla
hástöfum s
"ÍTt vil ek."
Þóttu þetta aS
vonum uncLur mikil
og stórmerki.
Sveinninn óx nu ur
grasi og dafnaSi vel.
MalfræSi byrjaSi hann aS
lesa, þá er hann var tveggja
ára aS aldri, en fornsögur
fjögurra ára. Er svo mælt,
aS t£u ára gamall hafi hann
kunnaS öll dróttkvæSi £ fs-
lenzkum fornbókmenntum
utan aS. Ekki er svo aS
skilja, aS fslenzk fræSi séu
hiS eina, sem Baldur hefur lagt
stund á. Hann er vel lesinn £ heims-
bókmenntunum, hefur gott vit á tónlist
og er vel aS sér £ kosningaúrslitum á
fslandi sfSastliSna áratugi, svo eitthvaS
sé nefnt.
Til þess aS menn gætu fengiS aS kynn-
ast nokkuS skoSunum Baldurs, ákvásum
viS aS hafa viS hann stutt viStal.
Hittum viS hann á kafíihusi einu og hóf-
um þegar mál okkar á þessa leiS :
"Hvenær ertu fæddxir, Baldur?11
''Ég hirSi ekki um aS leggja slfka
smámuni á minniS. En hafir þu áhuga. á
aS vita þaS, getur þu fengiS
þvi ílett upp £ kirkjubókum."
"HvaS hirCir þu þá um
aS muna? "
"ÞaS, sem munar um.'!
"Þú gætir ef til
vill nefnt mér ein-
hverja þá hluti, sem
þu telur, aS um
muni ? 85
"Sem dæmi
mætti nefna reglur
um notkun zetu i £s-
lenzkri tungu og nöfn
uppþornaSra fljóta og mann-
lausra borga."
"Er islenzk stafsetning nauS-
synleg andlegum þroska og sál-
arheill mannsins? "
"Frá mínum bæjardyrum sés,
er þaS hverjum manni nauSsyn-
legt aS kynna sér vandlega ís-
lenzkar stafsetningarreglur, ásur
en hann leggur ut á hinar hálu braut-
ir mannlifsins. "
"HvaS fleira er nauSsynlegt aS hafa
hugfast, ásur en haldiS er út á þessa
viSsjárverSu vegu? "
"Æskilegt er aS trúa á eitthvaS,
hversu fáránlegt, sem þaS kann aS
vera."
"Mætti ég gerast svo djarfur aS
spyr ja á hvaS þú trúir ? "
"Ég trúi á mannvitiS ! "
"MannvitiS? HvaSa skepna er nú
þaS? "
"Þú spyrS sem værir þú fávist barn.
Kunnir þú nokkur skil á fornsögum vor-
um, rekst þú þar hvarvetna á, aS mann-
vit var £ miklum hávegum haft meS