Unga Ísland - 01.06.1908, Blaðsíða 2

42
UNGA ÍSLAND.
V orsjón.
Þegar vorið er komið og sólin er
fai-in að liækka talsvert á Iofti og
vermir landið okkar meir og meir
en hefir rekið snjóinn og kuldann úr
byggðinni, þá rísa grösin úr vetrar-
dvalanum, eða spretta affræjuuum, og
þá fæðast litlu samlandar okkar fugl-
arnir1.
Margur smaladrengurinn hefur fund-
ið grátitlings-hreiður og hjálpað for-
eldrunum að fóðra litlu ungana með
því að bera þeim nýtt smjör og
mjólkurskánir og þetta hefur máske
verið bezta skemtun hans það vorið.
En ungarnir þroskast og þegar þeir
eru íleygir fara þeir úr hreiðrinu. Þcir
eru þá hálfmyndugir og vinna nú að
nokkru leyti fyrir sjer sjálfir með
leiðsögn foreldranna, og eftir nokkurn
tíma eru þeir orðnir fullorðnir og
yíirgefa foreldrana og lifa síðan á
eigin spýtur. Aðrir ungar fara úr
lireiðrinu þegar eftir að þeir koma úr
egginu, svo sem andarungar og eru
þá þegar færir um að afla fæðunnar.
Á myndinni hjer eru tveir ungar;
ein liænan á bænum hefur ungað
þeim út, annar þeirra er úr hennar
eigin eggi, en hinn er úr andareggi
og því eðlilega andarungi, henni
þykir samt jafnvænt um þá báða,
eins og góðri stjúpu, en hún er nú
ekki viðstödd og litlu ungarnir ný-
skriðnir úr egginu eru að virða fyrir
sjer heiminn, en hann er ekki stærri
ennþá en kofinn, sem þeir fæddust í.
-1—
Ur ræðu
sem Vilson liáskólakenhara við Wesly
College í Winnipeg hjelt í vor, 'er
skólanum var sagt upp. En á þann
skóla ganga allmargir íslcndingar, og
1) Erlcndis unga margir fuglar út oft á ári.
fá þeir þann ágæta vitnisburð sem
hjer segir:
— — Aldrei hafa tími og ástæður
gjört hærri kröfur til áhuga og víð-
sýnis en einmitt nú. Tveir tugir
þjóðflokka eiga hjer eftir að vaxa
saman og auðga þjóðlífið. Einn
norrænn þjóðflokkur, sá, sem ílesta
fulltrúa á hjer við skólann — blóð
af voru blóði og hold af voru lioldi
— hefur reynst meir en jafnoki vor
að gáfnafari og nú síðast einnig að
líkamsþrótti. Þeir taka oss fram að
hæfileikum til að leggja meira og
meira erfiði á sig. Við gefum þeim
ekki meir en við þiggjum. Jeg á
von á lieillavænlegum áhrifum á oss
af samkepni við þá. Því að þrátt fyrir
alla galla, getur enginn sannur Engil-
saxi þolað nokkurn ofjarl eða jafn-
oka á nokkuru svæði lífsins. Jeg
segi þetla eigi af skrumgirni, en nefni
það sem sannreynd, er Frakkar og
Þjóðverjar liafa að ástæðu, til að hata
oss af hjarta. Svo jeg á von á íjör-
ugum leik, eins og komist er að orði
á strætum úti, þegar oss hefur skilist
að vjer eigum hjer keppinauta, sem
vert er að þreyta fang við. — —
(Breiðablik april 1908).
Þetta eru mikil gleðitíðindi, þeim
sem unna þjóðerni voru, að landar
vorir skuli skara svo fram úr, og er
áþreifanleg sönnun þess, að vjer liöl'-
um ómetanlegt gagn af því að lialda
hópinn og vernda þjóðernið en eig-
um ekki að hverfa og tínast innan-
um aðra þjóðffokka,
Þökk sje þessum skólasveinum og
öðrum er gera oss sóma.