Unga Ísland - 01.09.1908, Qupperneq 3

UNGA ÍSLAND.
67
sem iðkaðar eru erlendis, og hafa
miklu meira íþróttagildi.
Hvöttu þeir til þess, sumir, að fær-
ir glímumenn íslenskir tækju sjerferð
á hendur til útlanda til þess að sýna
glímuna og fá dóm erlendra íþrótta-
manna um hana og viðurkenning fyr-
ir íþróttagildi liennar. Þetla hafði
mönnum þeim, sem mestan áhuga
hafa á því, að auka veg glímunnar,
komið til hugar áður. En hvernig
mátti þessu verða við komið? Hvar
fjekkst fje til slíkrar farar? Hvert
skyldi lialda?
En síðastliðinn vetur kom tækifær-
ið og þeir tóku því fegins hendi.
Nágrannaþjóðirnar voru sem sje að
búa sig undir að talca þátt í alheims-
íþróttamóti því, sem nefnt er Ólympíu-
leikar, og haldið er þriðja hvert ár,
í sínu landinu hvert skifti. í því taka
þátt flestar þjóðir heimsins. Þar sýna
þær þjóðleika sína og keppa um verð-
laun í alþjóðaleikum.
Þegar frjettir bárust hingað af þess-
um undirbúningi, vaknaði sú liugs-
un lijá fremstu iþróttamönnum vor-
um, að þarna mundi einmitt vera
tækifæri til þess að ná því takmarki,
sem þeir þráðu svo mjög, nefnilega,
að gefa erlendum íþróttaþjóðum kost
á, að sjá og dæma glímuna íslensku.
Formaður sambandsstjórnar U. M.
F. I. sótti því um leýfi til þess, lijá for-
stöðunefnd Ólvmpiuleikanna í Lund-
únum, að nokkrir íslenskir glímu-
menn fengi að sýna iþrótt sína i sam-
bandi við leikana i sumar, og fjekk
þegar jáyrði. Yar þá þegar tekið til
óspiltra málanna að undirbúa förina.
Fjársöfnunar var leitað til farar-
innar, en því miður sýndi eldra fólk-
ið eigi nægan áliuga á málinu og var
eigi nægilega örlátt, að einstöku mönn-
um undanskildum, til þess að liægt
væri að húa þá menn sómasamlega
úr garði, ertil fararinnar voru kjörnir.
I förina voru valdir sjö menn víðs-
vegar af landinu. Af þeim er nú
mynd hjer í blaðinu, sem tekin var
meðan þeir dvöldu í Lundúnum við
leikana. Hjer er þeirra getið í sömu
röð og þeir standa á myndinni:
Jóliannes Jósejsson var kosinn af
Lundúnaförunum fararstjóri. Unga
ísland flutti af honum mynd i 11.
thl. f. á. og skal hjer vísað til þess,
sem þar er sagt um liann. Gretlis-
beltinu heldur hann enn. Um það
var glímt í júnímánuði síðastliðnum.
Auk íslensku glímunnar tók liann
einnig þátt í grísk-rómverskri glímu
á Ólympíuleikunum. Lagði hann þar
að vélli mikla kappa, og um nrorg-
uninn áður en úrslitaglíman var
þreytt, töldu Lundúnablöðin víst, að
Islendingurinn næði fyrstu verðlaun-
um. En honum vildi það slys til,
að lrann meiddist eigi alllítið í lrægri
öxlinni áður lokið var glímunni og
varð að hætta. Fjekk hann því ekki
verðlaun, en drotlningin enska rjetti
honum lieiðursskjal fyrir hreysti, þeg-
ar hún útlrýtti öðrum verðlaunum.
Á myndinni er Jóhannes í hinum
skrautlega búningi fornmanna, lit-
klæðunum.
Hallgrimur Benediktssou stendur
næstur Jóliannesi á myndinni. Hans
er einnig getið í 11. tbl. U. ísl. í fyrra.
Því skal bætt við það, sem þar er
sagt urn hann, að síðaslliðið vor
vann hann glímuskjöld þann, sem
ætlaður er fræknasta glímumanni
Reykjavíkur. Hann gal sjer mikla
frægð fyrir það, að liann lagði að
velli í leikhúsi einu í Lundúnum
kappa mikinn, sem uniiið liafði
iturnrennskustig á leikunum í glímu
þeirri, er nefnist »catcli as calch can«.
Guðmundnr Sigurjónsson er fædd-
ur á Litluströnd við Mývatn 15. apríl
1883, sonur Sigurjóns bónda Guð-
mundssonar á Grímsstöðum við Mý-