Unga Ísland - 01.05.1911, Blaðsíða 5

UNGA ÍSLAND
29
mun fara að sækja saxið.« Glói fór að
ráðum dvergsins, og dvaldi þar í 2 daga,
en dvergurinn fór að sækja saxið.
Að tveim dögum liðnum kom dverg-
urinn aftur, og fékk Qlóa sax gullbúið og
mælti: »Nú skalt þú fara strax á stað; mun
tröllkarlinn sofa, þegar þú kemur þangað,
og skalt þú þá þegar drepa hann, og
leggja eld að skrokknum, og brenna liann
til ösku.« Dvergur fær nú Glóa hnoð-
ann, en hann kveður dverg og heldur á
stað; hnoðinn rann á undan lionum og
stal mér og flutti mig hingað; vill hann
fá mig til að þýðast sig, en fyr mun eg
Iáta Iífið en þýðast hann; mun hann drepa
þig, ef hann verður þín var.« Glói mælti:
»hann hræðist eg ekki, því eg hef drepið
hann; en þig ætla eg að færa aftur föður
þínum.«
Glói lej'sti hana nú og vóru þau þar í
hellinum um nóttina; daginn eftir héldu
þau á stað heimleiðis, og lintu þau ekki
ferðinni, fyr en þau, komu í borgina, þar
sem kóngurinn var, — faðir Sólbjartar —
Hjá lækninum.
staðnæmdist loks hjá helli stórum. Glói
gengur iun í hann og sér, livar stór tröll-
karl sefur. Glói gengur að honum og
heggur af honum hausinn með saxinu,
leggur síðan eld að skrokknum og brennir
hann til ösku.
Glói fer nú að kanna hellirinn, og
finnur lítinn afhelli; hann fer þar inn, og
sér, hvar mær ein liggur í fleti bundin.
GIói heilsar henni og mælti: »Þú munt
vera Sólbjört kóngsdóttir.« Hún mælti:
»það er nafn mitt; en tröllkarl nokkur
Glói leiddi hana fyrir kónginn; hann þekti
hana strax, stökk úr hásætinu, tók hana
í fang sér með mikilli gleði, og spurði
liana, hvað um hana hefði liðið, en hún
sagði alt sem skeð var; þakkaði þá kóng-
ur Glóa innilega lijálp þes:a og leiddi
hann til sætis á aðra hönd zér. Glói
beiddi nú Sólbjartar sér til handa, og varð
það úr, að hún var honum gift, og Iifðu
þau ánægð hvort með öðru alt til æfiloka,
og áttu saman mörg börn. Þegar kóng-
urinn var dáinn, varð Glói konungur,