Unga Ísland - 01.08.1912, Qupperneq 8

UNGA ÍSLAND
56
Áin liðasl i ótal bugðum úl i aðra á,
sem kémur úr þverdal; brýst hún þar út
úr liarnraþröng vatnsmikil og straurn-
liörð og flæðir í mörgum kvislum til sjáv-
jir. Einnig sést liinn voldugi konungur
Ægir, og líka sjást stór vötn vestar, yfir
í öðrum dal.
Einn slíkan dag orti Lindi erindi það,
um útsýnið, sem hér fer á eftir:
Útsýnið er fagurt fjallaland,
fram til heiða blikar jöklaband.
Vötnin blasa við í fögrum dal,
víða kveður á í hamrasal.
E. G. (15 ára).
Heimkoinan.
(Ferðasögu-brot).
Eg hafði ekki verið heima siðastliðinn
ársfjórðung, og það var hin yndislega
árstið, vorið, þegarsumarið kemur meðsilt
leikandi iíf og ilmþrungið loftið ómar af
unaðsfullum fuglasöng.
Eg var að koma heim, — það var
komið að miðnælti — dimm og drunga-
leg ský grúfðu sig yfir jörðinni, svo að
vart sá Jiina síðustu geisla kvöldsólar-
innar, er sveiþuðu liæstu fjalltindana yst
við sjóndeildarliringinn.
All var hljótt, ekkert heyrðist nema
liófatak liestsins míns og niðurinn i foss-
inum minum. Parna var hann enn þá
óbreyttur og kvað sinn forna kraftmikla
brag, þann sama og á landnámsöldinni,
þegar:
» — komu feðurnir l'rægu
og frjálsræðis heljurnar góðu,
austan um hyldýpis haf
hingað í sælunnar reit«.
Eg horfði út i geiminn; þá sá eg lítinn
dökkan depil lítið eitt fyrir ofan sjón-
deildarliringinn; það var fugl, hann færð-
ist nær og stefndi fram lijá mér; það var
lóa, — hún hægði llugið og staðnæmdist
rétt fram undan mér, og kvakaði »dýrð-
iu«, »dýrðin«, »dýrðin«. Svo þaut hún út
i hinn ómælandi himingeim sömu leið
og hún kom.
Pakka þér fyrir þessa hlýju kærkomnu
kveðju — góða vina —, þú skalt óhindr-
uð l'á að eiga eggin þín fyrir mér«, sagði
eg, og það ætla eg að reyna að efna.
II. Haiiiiesson (15 ára).
Heilabrot.
Eidspítnalirant.
i Fær til 4 af þessum eld-
spltum, svo fram komi 6 jafn-
stórir þrlhyrningar.
2. Fær til 4 af þessum eld-
spftum, svo að frám komi 3
jafnstórir ferhyrningar.
H. H.
/\/>
\"ZS7
Talgáfa nr. 12.
1—12. Minning helga með sér her.
12.1.2. Magnað krafti duldum er.
8.9.10.11.12. Itelming tíðar allrar á.
7.4.S.9. Öllum góð, ef henni ná.
2 9.10.11.12. Að sér dregur aðdáun.
1.3.6. Aldrei gleði vekja mun.
3.9.10.11.12. Naumast ber um nægtirvott.
3.4.5 10.6. Næstuin alt af vekur spott.
7.6.10.11.12. Oft hefir verið um hann keppt.
7.4.3.8. Ýmsu fyrir hana’ er sleppt.
8.4.3 6. Allmargt verður af því lært.
12.1.10.11.12. Eigi liyggur vera færl.
8.1.5.11.12. Gagn og fegurð geymir þrátt.
10.9.2.5. Gnæfandi við endann hátt.
1.12.2.11.12. Heyrir lengra lifi tih
10.9.3.1.5.5. Loks á endann komast vil.
Itádniiigai'
á Heflal>i*otum i 6. tbl.
Stafatiglar.
Felunöfn.
Sandá.
Kúðafljót.
-A-ftall.
Fnjóská.
Tungnaá.
Álar (og Skaftá).
Prentsmiðjan Gutenberg.