Unga Ísland - 01.02.1916, Blaðsíða 2

10
UNGA ISLAND
væri bústaður sálarinnar, einnig eft-
ir dauðann.
Eftir því sem menn bafa komist
næst, var aðferðin við að smyrja lik-
in þessi:
Líkið fyrst þvegið utan vel og
vandlega. Því næst tekin úr því inn-
yflin og það þvegið innan úr pálma-
víni og fylt svo ilmefnum. Þá var
likið látið í ker með natrónvökva i,
og látið iiggja þar í 70 daga. Þá
var það tekið upp og troðið innan i
það sagi og lérefti blönduðu ýmsum
sterkum efnum.
Að endingu var það sivafið lérefts-
ræmum, og látið í kisturnar, því þær
voru tvær.
Báðar voru þær líkar manni að
lögun.
Sú innri oft mjög haglega gerð,
líktist hún oft þeim framliðna sem
í henni hvíldi.
Ytri kistan var ekki eins vönduð.
Kisturnar voru svo útbúnar, að
það mátti láta þær standa upp á
endann, eða liggja.
Egiptar álitu sálunni þó ekki nægja
líkaminn einn. Hún varð að hafa
öll möguleg þægindi, sem í lifanda
lífi. T. d. húsgögn allskonar, báta
til skemtiferða, vagna, vopn, bækur,
fatnað o. íl.
Var þetta alt látið inn í grafir
heldri manna.
Stundum voru höggnar myndir
af hlutum þessum, á innanverða
veggi pýramídanna og átti það að
nægja.
En best þótti þó að hafa hlutina
sjálfa, að minsta kosti fyrst í stað.
Greftrunin fór fram með mikilli
viðhöfn, var þeim dána að siðustu
fórnað ýmsum dýrum, sem menn-
irnir er fylgdu líkinu til greftrun-
ar borðuðu. Var þá aldrei gleymt
að hafa líkneski af dána manninum
i veislunni, og því gefið að smakka
á réttunum, og tók það móti ósýni-
legu fæðunni eða andlegu, en menn-
irnir borðuðu sýnilega hlutann eða
líkamlega.
Það sem hér hefir verið sagt
um greftrunarsiði í Egiptalandi til
forna, á að mestu leyti við greftr-
un heldri manna. Þó reyndu auð-
vitað allir að stæla það sem mest.
Ekki voru þó reistir pýramídar
yfir grafir annara en konunga.
Hinum voru bygðar grafhvelf-
ingar.
Kongsdóttirin og fanginn.
Á morgni tímans ríkti göfugur kon-
ungur og gulifögur drotning yfir Sól-
heimum sælu og gleði.
Þau áttu eina dóttur, sem þau unnu
hugástum; liún hét Þrá. Ekkert feg-
urra var til í öllu ríkinu en gullnu
lokkarnir hennar og brosandi var-
irnar og lilæjandi augun.
Ekkert var sparað til þess að gera
uppeldi hennar sem veglegast. Viska
hét fóstra hennar; hún hafði yfirum-
sjón með öllum kennurum hennar og
þjónum. Öll lög hennar fólust í þrem-
ur orðum: elsku virðing og lilýðni;
því hún hugsaði sem svo: »Sá sem
elskar, vinnur engum mein. Sá verð-
ur virtur, sem virðir aðra. Sá sem
lilýðir lærir að stjórna«.
Konungur átli 3 þræla, sem hann
hafði hertekið í vikingu. Þeim var
ætlað að þjóna kongsdóttur og sjá
henni fyrir skemtunum og öllu er
hún þyrfti.
Hinn fyrsti var nefndur Jörð, ann-
ar Loft og þriðji Vatn. Þessir þjón-
ar gengu fyrir hana einn af öðrum
og veittu henni einlæga lotningu.
Jörð sagði við hana: