Verktækni - 01.02.1984, Blaðsíða 3

Við þessi áramót eru tímamót i
útgáfustarfssemi Verkfræðinga-
félags Islands. Hið nýja fréttablað
VFÍ og Tæknifræðingafélags
íslands hefur nú göngu sína og
leysir gamla fréttabréfið af hólmi.
Þetta er löngu orðin tímabær ráð-
stöfun, þvi þótt fréttabréfinu hafi
verið vel tekið á sínum tima og
það hafi leyst ákveðið hlutverk í
útgáfustarfssemi félagsins, var
farið að gæta doða i bæði inni-
haldi þess og útliti. Þess er vænzt,
að hinu nýja riti verði vel tekið,
og félagsmcnn sjái sér hag í því að
tryggja ritinu mikið og fjölbreytt
efni án þess, að það þurfi að toga
slíkt út úr þeint með glóandi
töngum. Þeir félagsmanna, sem
mest kvarta yfir þvi hversu blaðið
og reyndar félagið sjálft sé lélegt
ættu að liafa það í huga, að
hvorttveggja endurspeglar aðeins
afstöðu og vilja félagsmanna
sjálfra.
Það er sérstök ástæða til þess að
fagna þeirri samvinnu, sem nú er
hafin við Tæknifræðingafélag
íslands um útgáfu sameiginlegs
fréttablaðs. Stjórnir beggja félaga
hafa að undanförnu hitzt og rætt
ýmis samciginleg hagsmunamál.
Útgáfa þessa nýja rits er fyrsti
árangur þessara viðræðna, en Ijóst
er, að þvi aðeins að félögin og
reyndar félagsmenn einnig snúi
bökum saman og taki upp víðtækt
samstarf, er von til þess að hefja
megi tæknimenn á íslandi upp úr
þeim öldudal, sem þeir virðast
sitja fastir i, og koma þeim til
meiri áhrifa í atvinnulifi lands-
manna, vonandi til hagsbóta fyrir
þjóðfélagið.
Það hefur lengi þótt tilhlýðilegt
hjá hinum voldugri fjölmiðlum
þessa lands að leita álits formanna
i ýmsum félaga- og hagsmunasam-
tökum á ástandi atvinnuvega
landsmanna og horfum i því efni
við hver áramót. Ekki minnist
undirritaður þess, að nokkru sinni
hafi verið leitað til Verkfræðinga-
félags íslands af þessu tilefni,
enda virðist verkfræðingastéttin
ekki hafa haft mikið til málanna
að leggja á undanförnum árum.
Við verðum því að láta okkur
nægja eigin fjölmiðil til þess að
koma slikum hugleiðingum á
framfæri. Það er þó alls ekki
ætlunin, að lausnar á vanda-
málum atvinuveglifsins sé að lcita
í þessum stutta pistli. Hins vegar
væri ekki úr vegi, að verkfræðing-
ar og tæknimenn létu meira í sér
heyra um þessi mál en verið
hefur.
Við áramót hafa landsmenn
vaknað upp við vondan draum.
Ekki virðist nægur fiskur í sjón-
um til þess að standa undir þeim
lífskjörum, sem við höfum vanizt
á undanförnum árum. Allt útlit er
fyrir, að nokkur mögur ár séu nú
framundan og óhjákvæmilegur
samdráttur í atvinnulifinu. Mun
þetta ekki hvað sízt koma niður á
störfum tæknimanna. Reyndar er
verkefnaskortur hjá sumunt
ráðgjafarfyrirtækjum farinn að
gera vart við sig og atvinnuástand
verkfræðinga og tæknifræðinga
ótryggt. Ekki bætir úr skák, að
landsmenn virðast vera að vakna
upp með timburmenn eftir það
mikla orkufyllerí, sem við höfum
verið á síðustu árin. Beizlun orku
fallvatnanna og jarðhitans hefur
reynzt dýrari en við áttum von á,
og hin erlendu stóriðjufyrirtæki,
sem við héldum að myndu standa
í biðröð eftir að fá að byggja
verksmiðjur á íslandi og kaupa af
okkur orkuna, virðast hafa gufað
upp.
Það er því ljóst, að við stöndum
nú á krossgötum og verðum að
gera upp hug okkar hvernig við
ætlum að koma okkur út úr þeim
ógöngum, sem við höfum ratað í.
Ekki verður það gert með þeirri
óbyggðastefnu undanfarinna ára,
sem smám saman er að leggja
landið í eyði utan Reykjanes-
skaga. Ef rétt væri haldið á
málunum leikur engin vafi á því,
að hinar 240 þúsund sálir, scm hér
búa gætu lifað góðu lífi. Það
gerist hins vegar ekki með því að
halda, að hægt sé að veita full-
komna þjónustu og byggja upp
iðnvætt þjóðfélag í þúsund 200
manna smáþorpum jafndreifðum
um allt landið. Nei, virkja þarf
betur gáfur, dugnað og menntun
einstaklinganna og gefa þeim kost
á að beita kröftum sinum án
óþarfa afskipta rikisvaldsins. í
almennri utanríkisverzlun og
Júllus Sólnes, tormaöur Verklræð-
ingalélags islands.
viðskiptum getum við gert miklu
betur ef fullt athafnafrelsi rikti í
stað þeirra einokunarsjónarmiða,
sem virðast landlæg á íslandi. Þá
ber að nefna möguleika á
hátækniiðnaði og þekkingar-
iðnaði, þar sem hugvitið og
menntunin er látin ráða rikjum.
Iðnvæðing án virkar þátttöku
innlendra tæknimanna er fyrir-
fram dauðadæmd. Ef brjóst-
vitsmennirnir fá að ráða og ætla
sér að koma upp iðnfyrirtækjum
með því að flytja inn lokaða
framleiðslupakþa frá útlöndum í
samvinnu við erlenda aðila
eingöngu er eins gott að fara að
huga að búsetu annars staðar.
Að vísu er boltinn hjá
okkur tæknimönnum, því við
megum ekki halda að okkur
höndunum og bíða eftir, að okkur
séu færð verkefnin á silfurbakka.
Við verðum sjálfir að taka þátt í
þessari nauðsynlegu breytingu á
atvinnulífinu og hafa þar
frumkvæði.
Júlíus Sólnes
Með útgáfu þessa fréttablaðs, sem
nú hefur göngu sína, og VSI og
VFÍ standa saman að, má vissulega
segja að nýr þáttur í samvinnu
þessara félaga sé hafinn.
Upphaf útgáfunnar má rekja til
þess, að á sl. ári ákvaðu stjórnir
beggja félaganna að stofna til
umræðna um það á hvern hátt
árangursrikast yrði að koma á
samvinnu og samstarfi um
sameiginleg áhugamál. Haldnir
voru tvcir fundir með hæfilegu
millibili og gafst mönnum tími til
þess að athuga ýmsar hugmyndir
sem fram komu. Frá hendi beggja
aðila beindist áhuginn fyrst og
fremst að bættri útgáfustarfsemi
enda augljóst að þar er um að
ræða þann flokk mála I félags-
starfsemi sem nauðsynlegt er að
efla. Takist vel til á þessum vett-
vangi eins og að cr stefnt, styrkj-
ast böndin rnilli félaganna og
félagsmanna, en Iramvinda þessa
máls verður væntanlega mæli-
kvarði á nánara samstarf á
öðrum sviðum.
Það fer ekki á milli mála, að
sameiginleg fagleg áhugamál
manna innan vébanda þessara
félaga eru fjölmörg, enda vinnu-
staðir i mörgum tilvikum þcir
sömu. Innbyrðis samstarf er því
meira en vitneskja er til um og
rennir það stoðum undir þá
skoðun, að við eigum sameiginleg
markmið, sem fengur er í að
virkja og koma á framfæri á þann
liátt sem nú er stefnt að.
Farsæld þessarar útgáfustarfsemi
ræðst umfram annað af því hvern
áhuga við berum til hennar og
hvert framlag okkar verður.
Vil ég í þvi sambandi hvetja alla
félagsmenn til þess að leggja þessu
máli lið með þvi að senda blaðinu
grcinar og aHa því auglýsinga og
stuðla þannig að sköpun brcið-
fylkingar um félagsleg áhugamál
okkar.
Gunnlaugur Hclgason
Gunnlaugur Helgason, formaður
Tæknifræöinga/élags islands.
VERKTÆKNI • 3