Verktækni - 01.02.1984, Qupperneq 9

Heiðurs-
félagar WÍ
Heiðursfélagar, lalið frá vinstri: Júllus Sólnes, formaður VFÍ, sem afhenti verðlaunin, dr. Trausti Einarsson, dr. Bjðrn
Jóhannesson, Páll Ólafsson, dr. Leifur Ásgeirsson, Anna Júiianna Sveinsdóttir, sem tók við verðlaununum tyrir föður sinn —
Svein S. Einarsson, Pélur Sigurósson, sem tók við verðlaununum fyrir bróður sinn — dr. Ólat Sigurðsson.
Stjórn VFÍ hefur ákveðið að heiðra
árlega þá lélagsmenn, sem þykja hafa
skarað fram úr á sinu vlslndasvlðl.
Eftirtaldir hlutu viðurkenninguna þeg-
ar hún var veitt I fyrsta sinn á ársháttö
VFÍ I janúar sl.:
Dr. LEIFUR ÁSGEIRSSON, (f. 25.5.
1903) prófessor, er meðal fyrsfu ís-
lendinga, sem lagt hafa stund á
stærófræði sem vlsindagrein. Hann
hefur tekist á við vandasöm rann-
sóknaverkefni I grein sinni og er
kunnur fyrir miklar kröfur, sem hann
gerir til vinnubragða á þvl svlöi. Má
telja hann með fremstu vlsinda-
mönnum sinnar samtlðar hér á landi.
Leifur Ásgeirsson er lærifaðir nær
heillar kynslóöar Islenskra verk-
fræðinga I stærðfræði, undirstööu-
grein verkfræðinnar.
Dr. TRAUSTI EINARSSON, (f. 14.11
1907) prófessor, er einn af fyrstu is-
lendingum, sem beitt hafa eðlisfræöi
og stærðfræði við jarðfræðileg við-
fangsefni, og er þvl brautryðjandi hér
á sviði jarðeðlisfræði. Meðal annars
hefur hann lagt fræðilegan grundvöll
að skllningi að eðli jarðhita á Islandi.
Má telja hann meðal fremstu raunvls-
indamanna sinnar samtlðar hér á
landi. Trausti Einarsson er lærifaðir
nær heillar kynslóðar af fslenskum
verkfræöingum og stuðlaði að þvl að
kennsla til verkfræðiprófs var tekin
upp I Háskóla islands.
PÁLL ÓLAFSSON, (f. 9.11. 1911) efna-
verkfræðingur, er meðal brautryðj-
enda á sviði fiskiönaöar á íslandi. í
rúmlega fjóra áratugi hefur hann
starfað að gæðaeftirliti og þróun
aðferða til vinnslu á sjávarafurðum,
fyrst sem forstöðumaður rannsóknar-
stofu Slldarverksmiðja rlkisins á
Siglufiröi, slðar sérfræðingur hjá Lýsi
hf. I Reykjavlk og loks á Rannsóknar-
stofnun fiskiðnaðarins. Páll er vel
þekktur og nýtur álits meðal starfs-
bræðra erlendis. Hann var um langt
skeið fulltrúi fslands hjá Vlslnda-
nefnd alþjóðasamtaka fiskimjöls-
framleiðenda, svo og I samtökum
fituefnafræðinga á Norðurlöndum.
Páll hefur einnig starfað aó félags-
málum hérlendis, m. a. I stjórn VFÍ
og I stjórn LVFÍ.
Dr. BJÖRN JÓHANNESSON, (f. 25.10
1914) efnaverkfræðingur, er fyrsti
islenski verkfröingurinn, sem er sér-
fræöingur I jarðvegsfræði. Hann
starfaöi i nærfellt tvo áratugi við
búnaðardeild Atvinnudeildar Háskól-
ans, þar sem hann byggði upp skipu-
legar jarðvegs- og gróöurrannsóknir
hér á landi. Um 14 ára skeiö vann
Björn.hjá Þróunarstofnun Sameinuöu
þjóðanna (UNDP) við áætlanagerð og
eftirlit með verkefnum, einkum á
sviði jarövegsrannsókna og ræktunar.
Á seinustu árum hefur hann unnið að
jarðvegsrannsóknum I Grænlandi I
samvinnu við sérfræðinga á Rann-
sóknastofnun landbúnaðarins. Meðal
ritverka Björns Jóhannessonar má
nefna „The Soils of lceland", sem er
undirstöðurit um Islenskan jarðveg.
Dr. ÓLAFUR SIGURÐSSON, (f. 22.11.
1914) varð skipaverkfræðingur árið
1939, fyrstur islenskra manna. Hann
hefur starfað samfellt á þvl sviði
slðan, lengst af I Svlþjóð. Um langt
árabil hefur hann verið tæknilegur
framkvæmdastjóri og slðan forstjóri
Kockums Mekaniska Verkstad, eins
stærsta fyrirtækis I skipasmlöi á
Norðurlöndum. Ólafur Sigurðsson
hefur verið virkur framfaramaður á
verkfræöisviöi slnu, náð þar miklum
árangri og hlotið ágætan frama I
starfi.
SVEINN S. EINARSSON, (f. 9.11.
1915) er einn af fyrstu íslendingum,
sem Ijúka háskólaprófi I vélaverk-
fræði. Hann hefur verið forgangs-
maður einkum á tveimur sviðum,
fyrst á sviði fiskiönaöar og slðan við
hagnýtingu jarðvarma til iðnaðar og
raforkuvinnslu. Sveinn hefur sem
starfsmaöur og slðan aðalráðunautur
tæknideildar Sameinuöu þjóðanna I
jarðhitamálum um 15 ára skeiö beitt
sér fyrir útflutningi á Islenskri tækni-
þekkingu með góðum árangri. Sveinn
S. Einarsson hefur tekið virkan þátt I
félagsmálum VFÍ, og var m. a. for-
maður félagsins árin 1956—1958.
Dr. GUNNAR BÖÐVARSSON, (f. 8.8.
1916) prófessor, á að baki fjölbreytt-
an lærdóms- og starfsferil, þar sem
saman tengjast stærðfræði, eðlis-
fræði, verkfræöi, jarðfræði og
jarðeðlisfræði með óvenjulega frum-
legum og frjósömum hætti. Hann
lagði grundvöll að starfsemi Jarðbor-
ana rlkisins og Jarðhitadeildar. Á
slðari árum hefur Gunnar verið
brautryðjandl á alþjóðavettvangi I
jarðvarmaverkfræði og mati á
vinnslugetu og endingu jarðhitakerfa.
Má telja hann meðal fremstu vlsinda-
manna okkar. Gunnar hefur sýnt VFÍ
mikla ræktarsemi, m. a. með þvl að
birta margar fræðilegar ritgerðir I
timariti félagsins.
OrðabelgUT Frá orðanefnd. byggingarverkfræðinga
Orðanefndin óskar lesend-
um árs og friðar og vonar að
fá frá þeim snjallar leiðbein-
ingar og athugasemdir á hinu
nýja ári. í nefndinni eru 7
byggingarverkfræöingar: Ein-
ar B. Pálsson, Eymundur Run-
ólfsson, Jónas Frlmannsson,
Ólafur Jensson, Pétur Ingólfs-
son, Sigmundur Freysteins-
son og Stefán Eggertsson.
Málfræðilegur ráðunautur er
Halldór Halldórsson prófess-
or
Nefndin heldur fundi reglu-
lega á þriðjudags-eftirmið-
dögum, nema þegar margir
nefndarmanna eru utan bæj-
ar. Á liönu ári urðu fundirnir
37 og fundarsókn nefndar-
manna að meóaltali 70%.
Nefndin fjallaði einkum um
orð varðandi fráveitur og
vegagerö, en leysti einnig úr
ýmsu öðru. Stefnt er að birt-
ingu á oröaskrám fyrir einstök
sérsvið, en hér I oröabelg eru
aðeins tekin fyrir fáein orö af
þeim, sem fjallaö er um I
nefndinni.
Þegar leggja skal veg, þarf
að velja vegstæði. Vegstæði
er sú landræma, sem vegur
hvllir á. En fyrir veg þarf oft
meira rými en vegstæðið
sjálft. í 1. grein vegalaga seg-
ir: „Oröiö vegur merkir I lögum
þessum akbraut, land og
mannvirki, sem að staðaldri
eru nauösynleg til þess að
vegur sé varanlegur, unnt að
halda honum við og hafa af
honum sem fyllst not. Til veg-
ar teljast þvl, auk vegstæðis
og vegar, vegbekkir, skuröir,
sneiðingar, fyllingar, ræsi,
öryggisgrindur, biðstæði og
umferðarljós”.
Við þetta má svo bæta, að
til sumra vega þarf aö leggja
land að auki i öryggisskyni
eða til að draga úr ónæði fyrir
þá, sem búa I nágrenninu.
Þannig er til dæmis 100 metra
breiö landræma helguö Miklu-
braut I Reykjavlk, frá Stakka-
hllð inn aö Elliöaám. Það er
mun breiðara en þarf undir
sjálfa götuna.
Ekkert oró er okkur kunnugt
á Islensku um allt landsvæð-
ið, sem tekiö er frá vegna veg-
ar. Oröanefnd leggur til að
svæðiö sé nefnt veghelgi.
Nefndin leggur ennfremur tll,
aö takmörk veghelginnar séu
nefnd veghelgismörk eða veg-
helgisllna.
Oröanefnd kappkostar að
orð hennar séu stutt, einkum
þau, sem búast má við að oft
þurfi að nota og svo þau, sem
eiga að fara vel I samsetning-
um. Þetta er ekki neitt nýtt.
Fyrir rúmri hálfri öld orti einn
af mörgum vegagerðarmönn-
um þessa lands, Karl ísfeld,
vlsu:
Á liðnu sumri sérhver sála
söng I moll og dúr
I Vaölaheiðarvegamála-
verkfærageymsluskúr.
Einar B. Pálsson
VERKTÆKNI • 9