Foringinn - 09.03.1976, Blaðsíða 7

Til eru ýmsar gerðir sleða:
Dráxxarsleðar - Sjúkrasleðar -
Sporrsleðar.
Af drárxarsleðum er þekkx-
astur Toboggansleðinn, hann er
lítill eskimóasleði, sem festur
er við bakpokagrindina með
tonkinkjálkum. Festið kjálkana
með ólum eða lykkjum, ekki með
krókum, hringjum eða vír. Þessir
sleöar eru notaðir til aö draga
á farangur. Það er ágætt, að
hver maöur hafi sinn sleöa, eða
að einn sá laus, þannig að hann
geti skipzt á við hina, er þörf
krefur.
Sjúkrasleðar. Algeng gerð
af þessari tegund er gerö úr
skíðastöfum, þannig að raöað
er saman 4 skíðum. Festið síðan
þverslá framan á með venjulegri
súrringu. Aðra þverslá festiö
þiö aftan við bindingarnar,
súrrið hana fasta við binding-
arnar. 2 skíðastöfum er smeygt
upp á skíðin að framan sín
hvoru megin og eru þeir bundnir
fastir aö aftan. Þannig mynda
þeir hliðarbríkur á sleðann.
Dráttartaugar eru festar í járn-
bindingarnar að aftar (1),
síðan smeygt fram fyrir (2),
aftur fyrir C3), bundiö í aft-
ari þverslána meö hestahnút, að
síöustu smeygt fram fyrir á ný.
Breiðið ponsjó eða annað
vatnsþátt ofan á sleðann. Dúðið
sjúklinginn í teppum, vefjið
ponsjóinu utan um hann og
bindið hann á sleðann.
Sportsleðar eru að jafnaði
ekki m]ög heppilegir til notk-
unar í skátaferðum. Snjóþotur
úr plasti eru vinsælar meöal
yngri barnanna, en það getur
líka verið skemmtileg til-
breytni að hafa þær með og
hafa sleðakeppni.
SKÁLAFERÐIR
Ötilífið er veigamesti þátt-
urinn í skátastarfinu. Vetur-
inn er tími skíðaferðanna og
skátaútilegunnar og auk þess
er hann kjörinn tími til þess
aö dróttskátar bregði sér í
snjóhúsaútilegu. Slíkar ferðir
ættu að vera í áætlun allra
sveita. Hér eru nokkur minnis-
atriði varðandi skála og aðrar
vetrarferöir.
Ötilífsnefnd skipuleggur
útileguna og formaður hennar
er útilegustjóri. Skálaferðir
dróttskáta eru í rauninni í
sama ramma og ferðir skáta-
sveita. SKÁTALÖGIN ERU LÖG
ÞESS STAÐAR, ÞAR SEM SKÁTAR
ERU SAMAN. Fáninn, helgi-
stund, varðeldur, sögur, um-
gengni og orðbragð og allt
háttalag ættu að setja skáta-
legan brag á útileguna.
Þeir, sem vanir eru ferða-
lögum vita, að vel þjálfaður
líkami er bezta vörnin gegn
sjúkdómum. Hann veit líka,
aö án hvíldar veröur ekki
starfað og 8 tíma svefn er
lágmark fyrir þann, sem ætlar
að taka þátt í líkamlegu erfiði
og halda þó fullu fjöri.
Þegar farið er frá fjalla-
skála ætti að hafa þetta í huga:
1. Skiljið við alla hluti hreina
og á sfnum staö. Hafiö eld-
spýtur og eldivið hjá eld-
stæði, ljósfærin í lagi.
2. Skiljið ekki við matarleifar,
vatn í ílátum eöa flöskum,
blauta klúta samanvöðlaða,
korg í kaffipokum eða ólok-
aða bauka eöa opna skápa.
3. Geriö skrá yfir það, sem
vantar í skálann og komið
henni til réttra aöila.
4. Skrifið í gestabók og getiö
um ferðaáætlun til næsta
staöar.
5. Gangið vel frá gluggum og
huröum. Skiljiö ekkert
eftir úti við, sem fokið
getur.
6. Komið reku fyrir á áberandi
staö, því e.t.v. þarf að
moka frá dyrum.
7. Varalykli væri ágætt að koma
fyrir á einhverjum staö,
þar sem foringjar vita af
honum.
8. Ötilegustjóri ætti að ganga
síðastur um húsið og lita
eftir öllu.
9