Gangleri - 15.02.1920, Page 9

8
•j>a3 aö firasffos*. raérm. foröist sera rnost a.8 voroa nokicurri slcspnu aö
'oana eða vinna nolrlcurri Biopnu íuoixit.' af i>aí pjáir onga lifandi vov
sogir i frceoura Jainsinna;pa ööiast iru Hirvana-hinn oilifa friÖim
3n ,Þaö er þó heilög skylda hermannsinB aö vcga nenn - í striöi
jCbyrgÖin hvílir pá Ðidii á honum,heldr að eins á þeira, sem er valdr
or ao cfriör.un* Bu þig til bardaga, se'gir Shrr ICrisfena. við Arjána
Ifnrisvoin sinn,pegar hann artlrar aÖ örvinglast, schum pess aÖ hann
voit ehki fyrir vfst-,hvort honum her aÖ stríða eör eigi* (Bhaga*-
vad-Gita.)
3n raonn moga okiii ganga mcö hatr eÖa hefndartilfinningar í hrjöst
dt 1 striöiö. Þeim ‘ber að oins aö standa vel í stöðu sinni og
rsokja Þá hina þungu skyldu,er lifiö hcfr lagt feim á heröar: gang^
ut í blóðugan bardagann.
Kins vegar er paÖ ekici rjott aÖ svipta nokkurn mann lafi,sök-
un yfirsjóna sinna eða jafnvel glqpa. "Yfirvöldin,:' hafa jafnvel
aldrei fengiö nokkra heimild til bess að taka nokkurn mann af
lífi og koma t>annig fram semufulltruar guÖe."1 Lauöarofsingin á
í rauninni rót sína aö rekja til vanþekkingar. Því pogar gl«fpa-
iaaör er tekinn af lífi,er refsingin látin kona nior á láhnma
hans,en hann hefr aö eins veriÖ viljalaust verkfmri i höndum manní.
ins,.er lifir jafnt eftir scm áör. Hins vogar á hann oft miklu
auöveldara meö aö koma ymsu illu til leiöar og þaÖ má til sanns-
vogar fojra aö segja aö hann leiki lausar 1 hala en nokkru sinni
at> i
i.n" 7,ir'
JÖr sem fangi í sinura eigin likama. Þegar glmpa-