Gangleri - 15.02.1920, Síða 14

niíunga trinna,á Jfnrá or þeir kajfa, ilt aðhaffft cða vanr-aafct
hofr
en athnga jvú í>eim raun Tíotr há/ ilt aðhafðt eí-a
vanruht* (Biídöha)
Evernig ber oss aö breyta vio náunga vorni
Sins og hjer viljiÖ aö monnirnir broyti við yðr,oins
shulið hjor og hrojrta við j)á« (Luk.TE«31«)
3nginn maðr er sannrtráaðr,nema bvi að eins,að hann asski
bróðr ainum hins sama,sem hann óaskir sjálí'um sjer«(kuhaasod)
Ef j>ú sjorð aðra monn sorgbitna,bá tak ’t>ú t>itt i aorg
þoirra og ef í>ú sjerð menn fagnandi,t>á tak í>ú í>átt i fögr-
uði þcirra. (Jitsu-go-ICiyo).
Scg t>ú eonr minn,mj3r frá sorg í>innirt>vi að þátt-taka
annara rnanm gorir hana Ljottbcorari. (íTagananda)
Gorðu aldroi öörum mönnurn hað,sem á ilia viö sjálian hig*
(Ssta%yur).
Einn ánaucugi spokingr ,3pictet,gaf oss gullvaiga rcglu
um broybM vora við y>á,sem undir oss cru gcfnir .I-Tann sagði:
Brcyttu alvog cins vio t>á,aora undir big oru gcinir ]>ú
vilt,/xð t>eir breyti við ]DÍg,scm yfir big oru scttir. Og
liúhamcd sugði: lyrirgcfðu jijcnura t>inum daglega sjötiu sinn-
um yfirsjonir t>cirra«
Kinvcrskr konungr,lang að nafni,sagði einhvcrju sinni
f raaðu,.or hann flutti fyrir lyonunr Sf j>ú bjoðin mán
gcrir eitthvað >að sem er rangt,v rði t>að reiknað mjer