blaðið - 05.04.2007, Blaðsíða 26

38 FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2007
blaðið

vinna frá níu til fimm. Þetta er ein-
faldlega ekki þannig vinna, hvorki
fyrir karla né konur. Þetta er ekki
rólegheitavinna heldur vinna sem
krefst þess að maður sé alltaf að.
Maður er í þessu starfi vakandi og
sofandi og er aldrei laus.
Að þessu sögðu þá veit ég líka vel
að þegar fólk er með börn þá kostar
það fórnir að vera í fullu starfi og
vera um leið uppalandi og ætla sér
að gera allt vel. Þegar ég lít til baka
vildi ég hafa gert ýmislegt öðruvísi í
sambandi við strákana mína. Núna
reyni ég að gera það sem ekki var
gert þá sem er að reka vinnustað
sem er fjölskylduvænn, þar sem ekki
þykir glæpur að fylgja barninu sínu
til tannlæknis í vinnutíma heldur
geti fólk gert það með góðri sam-
visku. Þegar ég vann fyrir norðan
komu barnabörnin mín á vinnustað-
inn og þá var ég að undirstrika að
það væri í lagi að starfsmenn kæmu
með barnið sitt í vinnuna ef þörf
krefði. Að þessu leyti rek ég mjúka
starfsmannastefnu.“
Eru góðirfjölmiðlar á íslandi?
„Bæði og. Mér hefur þótt skorta
dýpri umfjöllun, að mál séu rann-
sökuð ofan í kjölinn. Hér er lítið um
það, ekki vegna þess að fjölmiðla-
fólkið sé ekki flinkt heldur er krafan
um framleiðni svo mikil að hún er
oft á kostnað þess að fólk fái tíma
til að vinna vel. Það er kannski að-
alsmerki Rásar í að þar er oft farið
ofan í mál og fólk fær tíma til að búa
til vandaða útvarpsþætti. Mér finnst
dagblöðin sérstaklega hafa liðið
fyrir það að hafa ekki ráðrúm til að
leyfa fólki að fara ofan í saumana á
hlutunum. Ég kynntist dönskum
fjölmiðlum vel þau ár sem ég vann
þar. Mér finnst blaðamennskan í
Danmörku mjög heillandi og þar er
mikið lagt upp úr góðum stíl. Hér
eru dagblaðatextarnir oft snautlegir.
\ JfoCtasmárí 1 • © 517 8500
www.tvolif.is

„Ég hefhaft fyrir lífinu og ég held að það sé ekki hægt að segja um mig að ég sé löt. Ég
geri kröfur til sjálfrar mín og sennilega sömu kröfur til annarra og það er örugglega
ekki alltaf auðvelt að vera í kringum mig."
jgp&jg;
í Danmörku gat maður sest niður á
sunnudögum og notið þess að lesa
viðtal vegna þess að það var svo vel
unnið. Ég vildi sjá meira af þessu hér
á landi.
Svo eru launin í blaðamannastétt-
inni ekki merkileg sem verður oft
til þess að fólk hefur ekki úthald í
starfið. Það vinnur við fjölmiðla í ein-
hver ár og þegar það hefur náð færni
þá býðst því nýtt vel launað starf og
stundum felst það starf í því að vera
upplýsingafulltrúi sem skrifar frétta-
tilkynningar og sendir til fjölmiðla.
Það er svolítil kaldhæðni í því.“
Astin heldur manni ungum
Þú komst heim frá Danmörku
og fluttist til Akureyrar til að
hafa yfirumsjón með Rás 2 og
svœðisstöðvunum. Nú vinnurðu
í Reykjavík. Ætlarðu að flytja frá
Akureyri?
„Ég og maðurinn minn ætlum
að taka þetta í áföngum. Ég vinn
í Reykjavík og við munum búa þar
yfir vinnuvikuna en draumurinn
er að halda okkar yndislega húsi á
Akureyri og nota sem vetrar- og sum-
arhús og helgarathvarf. Maðurinn
minn er öðlingur og styður mig í
því sem ég er að gera. Það gerir þetta
allt svo miklu einfaldara. Við erum
búin að vera saman í átta ár. Hann
er norskur blaðamaður sem yfirgaf
sitt land og vinnu sína til að koma
til Danmerkur og nú er hann hér og
ætlar að fara í Háskólann og læra
íslensku."
Hvernig var að verða ástfangin
rúmlega fimmtug, er það öðru-
vísi en að verða ástfanginn þegar
maðurer ungur?
„Það er eiginlega miklu dásam-
legra þegar maður er eldri. Ástin á
sinn þátt í að halda manni ungum.
Ég held að grunnskilyrði fyrir góðu
sambandi sé að eiga sameiginleg
áhugamál. Við erum bæði göngu-
fíklar, höfum gaman af að ferðast
og vera með fjölskyldunni. Við
erum óskaplega góðir vinir og okkur
finnst gaman að vera saman.“
Þegar þú horfir yfir vinnuferil-
inn, myndirðuþá segja aðþú hafir
sett vinnuna íforgang í lífi þínu?
„Ég hef sett vinnuna í forgang. Ég
hef alltaf unnið mikið og hugsað
mikið um vinnuna og ef ég gerði það
ekki þá væri eitthvað að. Einu sinni
var ég spurð hvaða markmið ég hefði.
Þá kom ég af fjöllum því ég leit ekki
svo á að ég hefði annað markmið en
að standa mig í þvi verkefni sem ég
er að fást við hverju sinni. Þannig
hef ég unnið og mér hefur aldrei
leiðst að vinna.“
kolbrun@bladid.net