Fimmtabekkjarförin 1943 - 01.06.1943, Blaðsíða 14

t
-1.?-
fejeilsað, Til Yikur var koraið kl, 1.15 eða tveim timum á undan
áætlun. Ur6u menn a& gera sér að g6ðu að biða til 2,30 eða lengur
eftir matnum, Komu þá upp þær kyiksögur, að etið yrði skyr og salt-
fiskur.' Sl6 6hug miklum.á marga, og vildu þeir óðfúsir halda éfram
til Kirkjuhæjarklausturs, þ6tt glorhungraðir væru, Til þess að eyða.
timanum var skoðað það litla merkilega, sem Yik heíur upp á sð bjðða,
En það.merkilegasta af þvi var þriralð á ströndinni, enda f6ru flestir
þangað, Er að matarborðinu kom, reyndist ágætur matur vera þar tll
staðar, en það var skyr, mjólk og brauð, YQru þeir, sem mesta frægð .
höfðu getið eér.fyrir skyrát i Hlryggvaekála, helzt til ónýtir við það.
Kl. 3.30 var lagt af stað úr Vlk, Yar hal$ið austur með
Vikurhömrum, og er komið var upp á Höfðabrekkuheiðar, hlaut seinni .
billinn hi$ ágæta nafn "Attanioss" og hélt þvi nafni með sðma siðan.
Af Höfðabrekkuheiðum var svo lagt út á Mýrdalssanda. Yar þar numið
staðar við Laufskálavörðu og tveim bætt þar við þann aragrúa, sem
fyrir var, Var þetta gert til fararheilla samkvæmt.gamalli tr&,
Var nú ekið yfir það, sem eftir var af Mýrdalssandi, Skaiítártungur
og Skaftáreldahraun* Sérstakt lif var i tuskunum i.Skaftáreldahrauni,
Var þar sungið, trallað og leiknlr ýmsir orðaleikir. Þá var og
kveðist á, Var ekki amalegt að hafa skáldið Geir Hallgrimsson i
bilnum, sem orti.jafnhratt og talað væri. Sú visan hans, sem hlaut
mestar vinsældir, var þannig:
Eysstu mig. æ, æ, æ,
mamma mín ætlar að fara að sofna.
• »
Loks var komið oð Kloustri kl. 6, Spruttu þá upp sömu
kviksögurnar og i Vik.um skyrið, Vorð það ekki til þess oð bæta
hungur og liðan manna. Segja.menn, að Björn Tryg^vason hafi þar
alveg.st^ax "farið i hundanaT,s Legar kvöldverðurinn var borinn fram
kl, 9*20, lyftist brúnin á mörgum við það að sjá fram borið nýtt kjöt
og kjötsúpu. Seinna.um kvöldlð var gengið á Systrastapa og hann skoð-
aður 1 krók og kring, Sumir fðru upp á stajjann, en komu flestir með
lifið i lúkunum niður af honum og þóttust heldur' en ekki sig úr
helju heimt hafa, Var þannig háttað með uppgöngu á stapann, að menn
urðu að klifra hann upp eftir keðju, en hún mjókkgði svo miklð að
neðan, að mönnum fannst þeir vora.að missa hennar, er niður var.farið.
Þennan dag hafði rlgnt við og við, Kl, 12 var gengið til hvilu.