Bræðrabandið - 01.06.1971, Blaðsíða 7
Bls. 7 - BR/EÐRA3ANDIÐ - 6. tbl. 1971
KHinning
HELGA JC?ITSD3TTIR lézt á Landakotsspítala 1 Reylcjavík hinn 19« na£
s.l. fimatíu og finm ára að aldri. Djúpt skarð hefur nyndazt á
neðol dstvina og ættingja hennar. Autt sæti er slcilið eftir í
kLrkju hennar, sæti, sen seint nun fyllast. Systir Helga virtist
alltaf vera við beztu heilsu. Hofi honni liðið illa áöur en hön
lagðist á sjákrahúsið í bjrrjun febrúar, lét hún þaö ekki í ljðs.
Hún var elcki þannig persðna, að hún kvartaði yfir ðþeegindun
llfsins og vorkenndi sjálfri sér. Hún hugsaði fyrst og frenst un
aðra. Það kon sant í ljós, að hún var alvarlega veik.
I nargar vikur var Helga aðal bænaefni trúsystkina sinna.
Okkur fannst sen gætun við ekki nisst hana. En sá, sen heyrir
bænirnar, hefur ákveðið á annan veg, og þó aö við skiljun ekki,
þá lútun við í trú og þeirri fullvissu, að hann, sen sér og skilur,
hafi vitað, hvað bezt var.
Helga var óvanalega blíð og fíngerð kona. Elska hennar,
nildi og uppörvandi bros fylgdi henni, hvar sen hún fðr. Með
einstakri unhyggju og unhugsun vann hún að því að bæta úr þörfun
annarra og létta lífsbaráttu þeirra. Bllðlyndi og ástúð voru
sterlcir þættir lyndiseinkunnar hennar. Vitnisburöur lífs hennar
bor vott un, að hún átti Guðsríki hið innra neð sér,
Sjaldan hefur Aðventlcirkjan 1 Reykjavlk verið jafn þétt
setin og við útför systur Helgu. Sýndi þaA, að hér var verið að
kveðja ðvenjulega konu, sen neð blíðlyndi, ástdð og hjartahlýju
hafði áunráð sér traust og vináttu fjölnargra. Söngkór safnaöar-
ins undir stjðm Jóns Hj. Jðnssonar kvaddi nargra ára söngfélaga
og söng sálna, sen höfðu verið uppáhaldssálnar hennar. Var það
ekki auðvelt fyrir þau að syngja sálninn, sen Helga svo oft notaði
sen einsöngslag: "Eg kveiki' á kertun nínun." Garðar Cortez söng
einsöng og leikið var á fiðlu. Undirleik annaðist Sðlveig Jðnsson.
Undirritaður flutti lcveðjuorð og jarðsetti í Possvogskirkjugarðinun,
Megi Drottinn blessa og hugga ástvini hinnar látnu systur.
Blessuð sé ninningin un góða og göfuga konu.
Eftirfarandi er ljóð ásant kveöju, sen ðskað hefur verið
eftir, að birtist 1 blaðinu.