Læknablaðið - 01.08.1918, Blaðsíða 6

ix6
LÆKNABLAÐIÐ
nálar (stungnar í samanbrotinn vasaklút), þvaglegg (Nelatons), nagla-
bursta og gúmmíhanska. Silkisaumgarn hefi eg sterilt í töskunni. Enn
fremur fæ eg á heimilinu 15—20 vasaklúta eSa léreftsríur, senr eg sý'5
me5, og bolla til aö ausa upp vatninu meö (hefi bollann í bandi, sem
liggur upp úr pottinum, svo hægt sé a5 ná í hann).* Ekki má gleyma a5
setja 1—2 matskeiöar af sóda saman viö vatnið. Ofan á alt sarnan hvolfi
eg 2 þvottafötum. Gott að hafa soöiö nokkru áöur en til þarf aö taka,
svo að ekki sé alt sjóöheitt, en reyndar kólnar fljótt eftir aö vatninu er
helt og ausiö. En heita vatnið kemur í góðar þarfir til þvotta, og til aö
blanda úr lýsolvatn til handþvotta og á verkfærin.
Eg hafði fyrst framan af töng frá Svendsen & Hagen, en mér líkaöi
hún ekki, þótti hún klunnaleg, bugðan á örmunum ekki nógu rnikil; hún
vildi sleppa af. Eg fékk því Nyrops töng, og hefir mér ætíö fallið hún vel.
Annars vil eg geta þess að enga fæðingartöng hefi eg séð jafn-létta og
laglega og frá Stille í Stokkhólmi. — Eg er vanur að setja konuna þvers
um í rúminu meö spjaldhrygginn hvílandi á samanbrotnum kodda yfir
rúmstokknum. Tvær konur sitja sín hvoru megin og halda undir hnés-
bætur. Þriöja konan (eða maöurinn) krýpur uppi í rúminu hjá konunni
og svæfir hana. Undir konunni er vaxdúkur eöa skinn, en þar á breiði
eg klúta vætta í lýsolblöndu eftir undangengnum sápuþvott, og sömuleiðis
klúta á kviðinn og lærin. Pubes er eg ekki vanur að raka og vagina þvæ
eg ekki né skola nerna sérstaklega standi á. Ef til vill væri annað réttara,
en urn hvað rétt sé eru lærðir ósáttir. Á undan tangartaki tek eg ætíð
þvagið. Um hönd yfirsetukonunnar vef eg einum soðna klútnum áður hún
styðji við fyrri tangararminum og síðan við perineum. — Stöku sinnurn,
þegar séð hefir á höfuðið og auðsjáanlega lítið átak væntanlegt, hefi eg
látið konuna liggja á bakið kyrra í rúminu með kodda undir sitjanda og
glentum lærum. Hefi eg þá tekið barnið meö tönginni án ,,axetræk“, eins
og venja hefir verið í gamla daga. í einu slíku tilfelli slepti eg svæfingu,
og kvartaði konan furöu lítiö (en þaö var multipara).
Við áðurnefndar 119 fæðingar hefi eg 46 sinnurn notað töng og náð
50 börnum (3svar tvíburum), en þar af komu 7 liðin (2 vegna grindar-
þrengsla og langvinnrar fæöingar, 3 vegna ec.clampsia, 1 vegna sitjanda-
fæðingar, töng á síðastkomandi höfði, 1 perforerað vegna hydrocephalus).
2 konur dóu af þeim, sem eg. hjálpaði með töng. Önnur á 5. degi af akut
sepsis eða febris puerperalis; var orðin veik, þegar eg var sóttur, Hin
dó 2 stundum eftir tangartak vegna ec.clampsia og var eg í vafa um causa
mortis. Hún hafði fengið 3 krampaköst, allsvæsin, áöur en eg náði barn-
inu. Það kom lifandi. Eftir það leið henni vel og kramparnir hættu. En
að 1—2 tímum liönum kvartaði hún um ákafan verk fyrir bringspölum.
Það hafði blætt dálítið og þrýstist út væn blóðlifur, jregar eg kom aftur
til hennar. Bringspalaverkurinn ágerðist, hún átti bágt með andardrátt,
fölnaði upp og dó eftir nokkrar minútur. Mér datt í hug, að kynni aö
* Eg var vanur að nota gleraðan járn-eysil með ,;;ngu skafti, sem er til á flestum
bæjum. Hékk á pottbarminum. — G. H.