Læknablaðið - 01.01.1927, Blaðsíða 23

LÆKNABLAÐIÐ
i/
heillirig'fiisstjórnin leggja til vi'S nokkra spitala hér, senr sérstaklega er
annrikt á, aö stöfnuð verSi nokkur aukakandidatspláss, samskonar og þau
sém fyrir eru, sem ætluS veröi Islendingum, meö þeim kjörum, sem eg
hefi nefnt hér aö framan. „Félag ungra lækna" mun ekki setja sig upp
á móti þessu.
A þessum grundvelli mun máliö ná fram aö ganga. Þaö yrði stórkost-
legur vinningur fyrir íslenska lækna.
Kaupmannahöfn 27. des. 1926.
Skúli V. Guðjóusson.
Enn um kandídata. Vel er farið, aö umræðum er hreyft um kandi-
datastööurnar; þó væri æskilegtj, aö yngstu læknarnir, kandída'tarnir
sjálfir, létu eitthvaö til sín heyra um þessi mál, er varöa þá svo miklu.
Ríkiö reisir nú hvern spítalann á fætur öðrunn, og veröa óhjákvæmilega
stofnaöar stööur fyrir aöstoðarlækna á Landspítalanum, Kleppi og e.
t. v. víöar. Ber því nauösyn til aö koma sér niður á fasta stefnu utn
meö hvaða hætti og skilyröum stööurnar veröi veittar. \ iö yfirlæknir
Sig. Magnússon erum ósammála. Hann telur ótímabært aö takmarka
starfsárafjölda aðstoðarlæknisins (á Vifilsstööum), en eg tel réttara aö
hinda veitinguna viö ákveðinn tíma. Það væri einkennileg stefna, aö veita
aðstoðarlæknisstööur viö hérlenda spítala æfilangt, en gera jafnframt
tilraunir til aö fá komiö á kandídatastöðu'm í Danmörku, með takmörk-
uðum veitingatíma. Vel get eg fallist á, aö 1 ár sé of stuttur tími, en
heppilegra að veita til 2—3 ára. En ekki er sýnilegt að önnur ákvæöi
þurfi aö gilda í þessu efni um heilsuhæli en aðra spitala. Auövitaö er
þaö mjög auövelt fyrirkomulagsatriði, aö hafa kandídataskifti á þeim
árstima, senr Ijest hentar, vegna sumarleyfis yfirlæknanna. Sig. Magnús-
son viröist gera ráö fyrir, aö þeir einir kandidatar vilji starfa á heilsu-
’nælum, sem ætli aö gera berklaveiki aö sérgrein sinni. Þetta er ekki lík-
legt. Berklaveikin er þjóöarsjúkdómur, og væntanlega skilja kandídatar,
að ])aö myndi veröa þeimi ómetanlegur ávinningur síöar, viö almennar
lækningar, aö hafa hlotið svo mikla þekking á berklaveikinni, sem fæst
á heilsuhælum. Aðstoðarlæknisstarf á hælinu væri ágætur skóli fyrir
livern héraðslækni. Mér viröist ungir kandidatar einnritt sækjast eítir
spítalastöðum, og því óþarft aö bera kvíðboga fyrir því, að standa mundi
á umsækjendum. S i g. M a g n. telur nægilegt starf handa þrem lækn-
um á hælinu. Væntanlega er þá ætlast til aö einn þeirra fáist aöallega
við vísindalegar rannsóknir á berklaveiki.
S k ú 1 a G u ö j ó n s s y n i þykir langur „incubationstínri" til franr-
kvænrda á tillögum sínunr í kandídatanrálinu, og virðist hafa búist við
IreilbrigÖisstjórninni öllu sirrettharöari en raun er á orðin. Þeir, sem
kumrngir eru, veröa ekki hlessa á því, þótt meðgöngutinri lræði þessa máls
og ýnrsra annara treinist býsna mikiö. Grein Sk. G. ber nreö sér, aö félag
ungra danskra lækna hefir skort skilning og drenglund til þess aö greiða
t'yrir mál.i íslenskra stéttarlrræðra, og verður aö viröa ])að til vorkunnar.
Lítilþægur er greinarhöf., er hann ætlast til, að Danir einir ákveði hvar
ish kandídötunr sé heinrill aögangur.
Læknafél. Rvikur fór aö hafa afskifti aí ]>essu máli út úr neyð. Auð-